Jak pić ocet jabłkowy na odchudzanie – i czy to naprawdę działa? Wyniki nowego badania. Zobacz dawkowanie i zasady bezpiecznej kuracji

Ocet jabłkowy jest wykorzystywany jako środek wspomagający odchudzanie. Jego zwolennicy zapewniają, że jest to efektywny środek o łagodnym działaniu. Obecnie przybywa dowodów potwierdzających jego skuteczność i bezpieczeństwo.

Już wcześniej udowodniono, że ocet jabłkowy obniża indeks glikemiczny (IG) potraw, do których jest dodawany, gdyż hamuje wzrost stężenia glukozy we krwi po spożytym posiłku. Takie działanie potwierdziło już wiele prac naukowych.

Sprawdź też: Ocet na depresję. Zaskakujące wyniki badań

Dodatek octu lub zawierających go warzyw pozwala obniżyć indeks glikemiczny posiłku o 20-30 procent, dzięki czemu poprawia się wykorzystanie zapewnianej przez niego energii.

U osób z insulinoopornością kwas octowy działa jeszcze lepiej, gdyż pozwala zmniejszyć poposiłkowy skok poziomu glukozy we krwi nawet o ponad 60 procent, a także zwiększyć wrażliwość komórek na insulinę o przeszło 30 procent.

Zwiększa się też odczucie sytości po takim posiłku, dzięki czemu maleje apetyt. W jednym z badań pozwoliło to na automatyczne zmniejszenie spożycia energii o ok. 200 kcal.

W nowych badaniach omówionych w piśmie „BMJ Nutrition, Prevention & Health” z 12 marca 2024 r. wykazano skuteczność kuracji dawką 15 ml octu jabłkowego o stężeniu 5 procent, który był przyjmowany z 250 ml wody przez 12 tygodni w porze porannej, na czczo.

Udowodniono, że taka interwencje u nastolatków i dorosłych z nadwagą spowodowała:

• obniżenie masy ciała i wskaźnika BMI,
• spadek zawartość tkanki tłuszczowej w ciele,
• zmniejszenie obwodów brzucha i bioder,
• poziom glukozy a czczo,
• stężenie cholesterolu LDL i trójglicerydów we krwi.

Sprawdź też: Te napoje pij rano na szybszy metabolizm

Trzeba też wiedzieć, że na początku stosowania kuracja octem jabłkowym może dawać bardziej widoczne efekty, gdyż działa on odwadniająco. Zmniejszenie obrzęków na ciele, których obecność wynika z niezdrowego sposobu odżywiania, daje spadek wagi, jednak nie przekłada się na bardziej efektywne spalanie tkanki tłuszczowej.

W różnych wersjach popularnej obecnie diety alkalicznej, która przeciwdziała nadmiernemu zakwaszeniu organizmu, ocet jabłkowy stosuje się jako charakterze wspomagającym. Taki sposób żywienia nie ma jednak na celu utraty wagi, choć jest ona skutkiem ubocznym usprawnienia pracy organizmu.

Choć ocet jabłkowy nie jest cudownym środkiem odchudzającym, bo sylwetka poprawia się przede wszystkim dzięki zdrowej diecie i wysiłkowi fizycznemu, może znacznie pomóc w odchudzaniu. A dodawany do potraw w celu poprawy smaku na pewno ułatwia spalanie kalorii i pomaga ograniczyć przyrost masy ciała.

Ocet jabłkowy na odchudzanie zaleca się pić tylko i wyłącznie po rozcieńczeniu wodą, najlepiej ciepłą lub o temperaturze otoczenia. Nie wolno go pić w nadmiarze.

By przygotować wodę z octem jabłkowym do picia, należy połączyć 1 łyżkę octu jabłkowego ze 1/2 szklanki wody. Taki napój zazwyczaj przyjmuje się 2-3 razy dziennie – rano (na czczo), ok. 30 minut przed obiadem oraz przed snem.

Maksymalna dopuszczalna dawka to 4 łyżki octu jabłkowego na dobę. Kuracja octowa powinna trwać maksymalnie 2 tygodnie, a po niej musi nastąpić przynajmniej tydzień przerwy. Podczas trwania kuracji należy zwiększyć spożycie wody.

Ocet jabłkowy zwykle stosowany jest na odchudzanie, ale jego właściwości mogą okazać się pomocne w profilaktyce i leczeniu wielu chorób. Jak wynika z badań opublikowanych w czasopiśmie naukowym „Diabetes Care”, przyjmowanie octu jabłkowego zmniejsza wydzielanie insuliny po posiłku. Jest to skutek działania kwasu octowego, który spowalnia rozkład skrobi do cukrów prostych i zwiększa wrażliwość komórek na insulinę.

Ocet jabłkowy może również obniżać ciśnienie krwi, gdyż wspomaga utrzymanie równowagi sodowo-potasowej w organizmie. Takie wyniki uzyskano jednak w próbach przeprowadzonych na szczurach.

Naturalny, niefiltrowany ocet jabłkowy zawiera przeciwutleniacze, które pomagają chronić się przed nadmiarem wolnych rodników. Korzystny wpływ na perystaltykę jelit pomoże również osobom z zaparciami.

Zobacz: Jak zrobić ocet jabłkowy w domu? To proste

Ocet jabłkowy, podobnie jak same jabłka, jest źródłem substancji korzystnych dla organizmu. Są to bardzo niewielkie ilości składników takich jak:

• witaminy z grupy B – wspomagają pracę układu nerwowego i krwiotwórczego, wspierają dobry stan skóry, włosów i paznokci,
• witamina C – chroni przed stresem oksydacyjnym,
• potas – jest ważny dla prawidłowego napięcia mięśni i utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie,
• magnez – wspomaga prawidłową pracę mięśni i układu nerwowego,
• miedź – wspiera sprawne funkcjonowanie wątroby i utrzymanie masy kości,
• fluor – umożliwia mineralizację zębów i kości,
• pektyny – przedłużają uczucie sytości, usprawniają pracę jelit, zmniejszają wchłanianie tłuszczu, wspomagają usuwanie toksyn z ustroju,
• kwas octowy, mlekowy, cytrynowy, jabłkowy itp. – ułatwiają wchłanianie składników mineralnych i spowalniają trawienie węglowodanów złożonych,
• inne substancje pochodzące z fermentacji – wspierają zdrowie układu pokarmowego, zwłaszcza jelit i żołądka.

Picie octu jabłkowego może mieć skutki uboczne, zwłaszcza, że jest to metoda nie w pełni przebadana. Przeciwwskazaniem jest ciąża, karmienie piersią i wiek poniżej 18. roku życia.

Czytaj też: Kto nie powinien pić wody z octem jabłkowym?

Zażywanie octu jabłkowego przez chorych na cukrzycę wymaga konsultacji z lekarzem prowadzącym, ponieważ przyjmowany w zbyt dużych ilościach może wywołać hipoglikemię.

Octu należy unikać podczas postów owocowo-warzywnych, gdyż niewielka ilość kalorii i tłuszczów wzmaga drażniące działanie jego składników.

Zawarte w occie kwasy pobudzają żołądek, lecz mogą też go podrażniać, zwłaszcza w dłuższej perspektywie czasu, co może prowadzić do wrzodów. Picia octu jabłkowego powinny unikać osoby: z refluksem, chorobami żołądka, zespołem nadwrażliwego jelita i innymi schorzeniami układu pokarmowego. W przypadku chorób wątroby ocet może zaburzać wchłanianie niektórych substancji odżywczych. Dodatek ten jest niedozwolony na diecie lekkostrawnej.

Natomiast z badań opublikowanych w „Journal of American Dietetic Association” wynika, że ocet jabłkowy może być również szkodliwy dla przełyku, gdyż drażni jego delikatną śluzówkę. Natomiast badania przeprowadzone na Uniwersytecie Arizony wykazały, że u niektórych osób ocet zmniejsza objawy zgagi, a u innych je pogarsza.

Zawarte w occie kwasy niszczą też szkliwo zębów, dlatego po jego wypiciu należy przepłukać usta wodą i przez jakiś czas unikać mycia zębów, by nie zetrzeć nadmiernie szkliwa.

Ocet jabłkowy na odchudzanie nie cieszy się dobrą opinią lekarzy. Większość dietetyków zwraca uwagę na fakt, iż samo spożywanie octu nie przynosi wymiernych efektów i środek ten może najwyżej wspomagać działanie zdrowej diety i regularnego ruchu.

Zaleca się raczej dodawanie octu do potraw, niż picie go, gdyż łączenie z pokarmami ogranicza drażniące działanie. Spożywanie go wraz z tłuszczami wspomaga również wchłanianie zawartych w nim witamin i substancji odżywczych.

Propagatorem octu jabłkowego był amerykański lekarz D. C. Jarvis, który polecał łączenie go z miodem i sokiem pomidorowym lub pomarańczowym w celu stworzenia witaminowego napoju o działaniu prozdrowotnym. Swoje zalecenie opisał w książce „Folk Medicine”. Publikacja okazała się bestsellerem, choć spotkała się z krytycznym przyjęciem środowiska lekarskiego, gdyż braku rzetelnych badań.

Do tej pory nie ma kompleksowych prac naukowych, które potwierdzałyby realny wpływ octu jabłkowego na odchudzanie. Badania z jego udziałem przeprowadzano głównie na szczurach, a uzyskane u nich efekty niekoniecznie znajdują odzwierciedlenie w organizmie człowieka.

Warto wziąć pod uwagę również to, że zwierzętom podawano duże ilości octu w przeliczeniu na masę ciała – 7 ml/kg. Jeśli człowiek spożywałby go w podobnych proporcjach, szkodliwość takiej dawki przewyższałaby jej korzystne właściwości.

Ocet jabłkowy wytwarza się w dwóch fazach. Najpierw do zmiażdżonych jabłek dodaje się drożdże, żeby doprowadzić do fermentacji alkoholowej. Następnie mieszankę łączy się ze specjalnymi bakteriami, które na drodze fermentacji octowej zmieniają powstały alkohol w kwas octowy, czyli główny składnik octu jabłkowego.

Stężenie kwasu octowego w gotowym occie jabłkowym może wynosić od 5 do 10 procent. Najpopularniejszy jest ocet o stężeniu blisko dolnej granicy, wynoszącym ok. 6 procent.

Dobrej jakości ocet jabłkowy jest mętny, ciemny i zawiesisty, z widocznymi włóknami pochodzącymi z owoców. Warto wybrać produkt niefiltrowany i niepasteryzowany, gdyż w takiej postaci zachowuje najwięcej witamin i składników mineralnych. Aby mieć pewność co do jakości spożywanego octu, można zrobić go w domu. Taki proces trwa ok. 2 miesięcy