Obniża cholesterol i cukier, pomaga w odchudzaniu. Moringa to superprodukt, który warto dodać do diety. Zobacz, na co pomaga proszek z liści

Moringa to potoczna nazwa proszku z liści moringi olejodajnej (Moringa oleifera) z rzędu kapustowców, nazywanej także drzewem chrzanowym. Jest ono uważane za jeden z najbardziej odżywczych gatunków roślin na świecie, gdyż praktycznie wszystkie jego elementy (strąki, nasiona, liście, kwiaty, korę, korzenie i bulwy) wykorzystuje się jako pokarm i lekarstwo.

Gatunek ten pochodzi z rejonów Indii, Pakistanu, Bangladeszu and Afganistanu, a obecny jest także w południowo-wschodniej części Azji, Afryce, a nawet Ameryce. W Ajurwedzie, tradycyjnej medycynie azjatyckiej i afrykańskiej jest stosowana w leczeniu ponad trzystu różnych schorzeń. Współcześnie jest traktowana jako superżywność, czyli superfood.

Zobacz: Czym są superfoods? Moringa należy do tych najbardziej popularnych!

Liście moringi są wyjątkowe pod względem odżywczym, gdyż zawierają cały szereg związków niezbędnych dla zdrowia. Stanowią dobre źródło białka, co jest rzadkie w przypadku zielonych części roślin, a także witaminy C i A, luteiny i zeaksantyny, witamin z grupy B – B6, B2, B3 (niacyny), B9 (kwasu foliowego) oraz związków mineralnych takich jak żelazo, wapń, potas, mangan i miedź.

Towarzyszy im bogactwo bioaktywnych fitozwiązków, do których należą silne antyoksydanty, m.in. polifenole, kwasy fenolowe, flawonoidy, alkaloidy (m.in. moringina i moringinina), glukozynolany i izotiocyjaniny (tak, jak np. w kapuście), karoteny, chlorofile, a także taniny czy saponiny. Decydują one o wyjątkowych właściwościach moringi.

Liście mogą być jedzone na surowo, jednak w Polsce są dostępne tylko w postaci wysuszonej i rozdrobnionej. Wartość odżywcza proszku z liści zależy od zawartości wody w suszu. W produktach dostępnych w Polsce jego kaloryczność wynosi nawet 309 kcal w 100 g, przy czym porcja ta ma też 23 g białka, 7,5 g tłuszczu i 33 g błonnika, 17 mg witaminy C, 4 mg niacyny i 0,3 mg miedzi. Łyżeczka proszku (3 g) to dawka niespełna 10 kcal.

Proszek z liści moringi ma smak ziemisto-trawiasty, a przy tym lekko ostry i gorzki, który może przypominać szpinak. Najlepiej smakuje w zielonych koktajlach, a także z wodą lub jako herbatka. Można przyjmować ją także w postaci kapsułkowanej, również w formie wyciągu.

Czytaj: Zioła na wysoki cukier we krwi. Te herbatki wspierają leczenie cukrzycy typu 2, stanu przedcukrzycowego oraz insulinooporności, a wśród nich jest moringa

Liście drzewa Moringa oleifera mają wyjątkowe działanie antyoksydacyjne. Suplementacja diety proszkiem z liści w ciągu 3 miesięcy spowodowała znaczny spadek stężenia we krwi wskaźnika utleniania tłuszczów, które oddaje natężenie stresu oksydacyjnego w organizmie. To właśnie takie procesy prowadzą do rozwoju chronicznych chorób. W badaniu odnotowano także wzrost ochronnych antyoksydantów we krwi, w tym kwasu askorbinowego (witamina C).

W toku badań potwierdzono, że liści moringi mają właściwości:

1. przeciwzapalne – ochrona przed stresem oksydacyjnym i wsparcie dla układu immunologicznego,
2. ochronne dla układu krążenia – działanie polega na obniżaniu poziomu cholesterolu i lipidów we krwi, ograniczaniu rozwoju miażdżycy i zapobieganiu zatykaniu się naczyń krwionośnych,
3. hepatoochronne – moringa zmniejsza stany zapalne w wątrobie i uszkodzenia tego narządu wywołane m.in. cukrzycą typu 2,
4. hipoglikemiczne – obniżające poziom glukozy we krwi, również u chorych na cukrzycę typu 2 (wraz z redukcją cholesterolu LDL, VLDL i całkowitego, a także trójglicerydów),
5. chroniące przed toksynami – zmniejszające toksyczność metali ciężkich, w tym arsenu, w stosunku do wątroby i układu nerwowego, a także toksyczność leków dla wątroby i nerek,
6. antybakteryjne – hamujące wzrost m.in. gronkowca złocistego Staphylococcus aureus (w tym antybiotykoopornych szczepów niewrażliwych na metycylinę), S. epidermidis, Enterococcus faecalis, Salmonella enterica, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella pneumoniae czy Escherichia coli,
7. antyrakowe – hamujące wzrost komórek raka trzustki, piersi, ostrej białaczki szpikowej, białaczki limfoblastycznej czy raka wątrobowokomórkowego, a potencjalnie także w stosunku do czerniaka, nowotworów wątroby i jelita grubego,
8. wspomagające wzrok – wspierające narząd wzroku za sprawą wysokiej zawartości luteiny i zeaksantyny,
9. przyspieszające odchudzanie – wspomagające spalanie kalorii i tkanki tłuszczowej, a także zmniejszające skłonność do jej odkładania, co wynika z obniżenia poziomu cukru i lipidów we krwi.

Moringa powinna być spożywana w zalecanych dawkach, przy czym warto kierować się informacjami zawartymi na opakowaniu konkretnego produktu. W badaniach proszek z liści moringi olejodajnej często przyjmowano w porcji 7 g, co odpowiada ilości zawartej w 1,5 łyżeczki.

Dawkowanie sproszkowanych liści moringa to przeciętnie 6-10 g na dobę. Przed rozpoczęciem kuracji trzeba upewnić się, czy nie istnieją przeciwwskazania do jej przeprowadzenia.

Liście moringa to dodatek do diety ogólnie bezpieczny dla zdrowia, jednak niezalecany dla dzieci, kobiet w ciąży i karmiących piersią. Ponieważ zawierają szczawiany, z tego powodu mogą nie być odpowiednie dla osób z kamicą nerkową i skłonnością do powstawania złogów szczawianów.

Należy także wiedzieć, że moringa może wchodzić w interakcje z niektórymi farmaceutykami, do których należą zwłaszcza:

• leki metabolizowane przez cytochrom p450 wątroby, co podane jest na ich ulotkach,
• lewotyroksyna, która jest stosowana w niedoczynności tarczycy,
• leki przeciw cukrzycy, gdyż pod wpływek suplementu może dojąć do nadmiernego obniżenia glikemii.

W przypadku stosowania kuracji wszelkimi lekami, przyjmowanie moringi tak jak innych ziół warto skonsultować z lekarzem. Jeżeli terapii podlega cukrzyca, ewentualne spożywanie liści z dietą musi odbywać się pod opieką lekarza diabetologa.