Na co pomaga reishi? To grzyby dla osób zestresowanych, zmęczonych i często chorych. Sprawdź, jak działa „boski grzyb nieśmiertelności”

Grzyby reishi to japońska nazwa lakownicy żółtawej (Ganoderma lucidum), która oznacza „boski grzyb nieśmiertelności”. Gatunek jest znany także pod chińską nazwą lingzhi.

Reishi jest grzybem leczniczym znanym i stosowanym do dziś w tradycyjnym lecznictwie azjatyckim, a zwłaszcza w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej. Jego potężne właściwości prozdrowotne zostały docenione przez naukę stosunkowo niedawno i wciąż przybywa dowodów na uzdrawiające działanie tego gatunku.

Zobacz: Najcenniejsze grzyby lecznicze

Grzybek reishi zawiera specyficzny rodzaj rozpuszczalnego błonnika w postaci polisacharydów, a zwłaszcza należących do tej grupy beta-glukanów. Dzięki nim ma silne właściwości immunomodelujące – stymulujące układ odpornościowy, a przy tym hamujące jego nadmierną aktywność m.in. w alergiach. Wpływa korzystnie na metabolizm i zwiększa ochronę przed chorobami rozwijającymi się na tle zapalnym. Drugim rodzajem najcenniejszych związków w tych grzybach są antywirusowe triterpenoidy.

Wiele osób doceni też właściwości dodające energii oraz wspomagające stan wątroby, jakie zapewnia przyjmowanie lakownicy żółtawej.

Warto wiedzieć, że ważnym źródłem beta-glukanów, ale już spożywanym w diecie, są płatki owsiane (3-8 g/100 g), a najbogatszym – kasza jęczmienna (2-20 g). W reishi jest 4-55 g tych związków na 100 g suchego surowca.

Grzyb reishi w postaci sproszkowanej można łączyć z wodą (na zimno i gorąco, herbatą, kawą i kakao, sokami i koktajlami, a także ziołami o podobnych właściwościach.

Ze względu na swoje działanie grzyb reishi jest zaliczany do grupy adaptogenów – naturalnych produktów poprawiających adaptację organizmu do warunków stresu, obok ashwagandhy i żeń-szenia. Reishi często łączy się z tymi roślinami nie tylko w suplementach diety, ale także napojach.

Zobacz: Kawa grzybowa to trend na 2024 rok. Co jeszcze zdrowego będziemy jeść i pić?

Jako środek leczniczy reishi stosuje się jak suplement diety w postaci sproszkowanej do picia i kapsułkowanej. Częściej polecany jest grzyb reishi w postaci wyciągu – ma wtedy standaryzowaną zawartość głównych składników aktywnych: polisacharydów, w tym ew. beta-glukanów. Choć kosztuje więcej, takie produkty mają gwarantowaną dawkę substancji czynnych, których jest zwykle ok. 10 razy więcej niż w suszonym owocniku.

Najbardziej polecanym rodzajem suplementu z tego grzyba są jednak kapsułki zawierające zarodniki reishi. Mają one kilkadziesiąt razy większą aktywność biologiczną niż owocniki lakownicy żółtawej.

Grzyby reishi można stosować przez okres 4 tygodniu w przypadku proszku. Bezpieczniejszy jest wyciąg, który można zażywać nawet do roku, przy czym kurację z jego użyciem najlepiej prowadzić przez 3-4 miesiące.

Wyciąg z reishi stosuje się zwykle w dawce 1,5-9 g dziennie. Natomiast dzienna porcja proszku z reishi wynosi zwykle od 0,5 do 5 gramów.

Przyjmowanie grzybów reishi może wywoływać łagodne skutki uboczne w postaci nudności i zaburzeń snu. Przy stosowaniu przez 4 miesiące były one prawie dwukrotnie częstsze niż w przypadku placebo, choć nie stwierdzono działania na wątrobę. Wpływu na ten narząd ani nerki u osób zdrowych nie potwierdzono też w innych pracach, jednak w niektórych wykazano działanie hepatotoksyczne. Z drugiej jednak strony pod koniec 2023 r. udokumentowano właściwości ochronne dla wątroby. Poznaj też inne zastosowania reishi w galerii.

Niemniej osoby z chorobami wątroby powinny skonsultować przyjmowanie grzybów reishi z lekarzem i monitorować stan tego narządu. Dotyczy to także osób przewlekle chorych, a szczególnie przyjmujących leki.

Lakownicy nie należy łączyć z lekami m.in. przeciwzakrzepowymi, immunosupresyjnymi, na nadciśnienie i przeciwcukrzycowymi. Należy odstawić je na dwa tygodnie przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi i po nich. Przeciwwskazania to także ciąża i karmienie piersią. W przypadku dzieci można podawać im tylko dedykowane preparaty według zaleceń producenta.

Podczas przyjmowania reishi mogą wystąpić też inne działania uboczne, przez które konieczne może być przerwanie kuracji. Należą do nich: zawroty głowy, suchość w ustach, mdłości i zaburzenia żołądkowe, swędzenie ciała i wysypka skórna.