Chcesz schudnąć, ale nie lubisz być głodny? Dieta nordycka to coś dla Ciebie. Jedz jak Wikingowie i ciesz się zdrowiem oraz piękną figurą

Wikingowie, najemnicy z południowej Skandynawii, zasłynęli jako niezwykle silni i wytrwali wojownicy. Spędzali wiele czasu w niezwykle trudnych warunkach i na toczeniu ciężkich walk. Z czego czerpali energię? Okazuje się, że jedynie z dwóch posiłków dziennie, nazywanych „dagmal” i „nattmal”, co oznaczało posiłek dzienny i nocny posiłek.

Pierwszy jedzony był po przebudzeniu, drugi po zakończeniu aktywności. Na śniadanie jedzono resztki gulaszu z poprzedniego dnia z domowym chlebem żytnim lub owocami. Dzieci dostawały owsiankę i owoce lub chleb z maślanką. Natmall składał się zazwyczaj z duszonej ryby lub mięso z warzywami, popijanych miodem pitnym lub niechmielonym piwem.

Dieta Wikingów, wbrew panującym powszechnie opiniom, była bogata nie tylko w zwierzęce, ale też w białko roślinne, świeże owoce i warzywa oraz nabiał. Opierała się przede wszystkim na dostępnych produktach, które łatwo można było przechowywać. Były to m.in.:

• produkty mleczne (mleko, ser, twaróg, serwatka, skyr),
• ziarna (pszenica, żyto, jęczmień, owies),
• owoce (poziomki, maliny, jeżyny, jabłka),
• orzechy (orzechy laskowe i orzechy włoskie importowane),
• warzywa (groch, cebula, kapusta, por, rzepa),
• ryby i kalmary, foki i wieloryby,
• mięso (krowy, owce, kozy, świnie, konie, kury, kaczki, ptaki morskie).

Głównym sposobem konserwowania żywności było jej marynowanie, a w przypadku mięsa solenie i suszenie, wędzenie i fermentowanie w serwatce.

Zasady diety nordyckiej zostały opisane przez grupę dietetyków, naukowców i szefów kuchni w 2004 r. Ich celem było rozwiązania problemu rosnących wskaźników otyłości i niezrównoważonych praktyk rolniczych w krajach skandynawskich.

Dieta współczesnych Skandynawów w dużym stopniu nawiązuje do zwyczajów żywieniowych ich przodków. Opiera się nie tylko na tym, co jest najlepsze dla ich zdrowia, ale uwzględnia także aspekt ekologiczny.

Z pełną świadomością sięgają oni po produkty lokalne i sezonowe. Dzięki temu spożywają posiłki o najwyżej wartości odżywczej, a jednocześnie wspierają norweskich rolników i ograniczają ślad węglowy. W zależności od pory roku w diecie nordyckiej pojawiają się w różnych proporcjach:

• całe ziarna, w szczególności żyto, jęczmień i owies,
• owoce, zwłaszcza jagody,
• warzywa, przede wszystkim korzeniowe, takie jak buraki, rzepa i marchew,
• tłuste ryby morskie, czyli łosoś, tuńczyk, sardynki i makrela,
• niskotłuszczowy nabiał, taki jak jogurt skyr,
• rośliny strączkowe.

„Jadłospis Wikinga” powinien zawierać także umiarkowane ilości jajek i dziczyzny.

– Podejście do diety nordyckiej jest bardziej wytyczną – mówi dietetyk Courtney Barth. – To tylko podstawy, a nie nadmierne myślenie lub komplikowanie tego, co jesz – tłumaczy.

W porównaniu z przeciętną dietą zachodnią, dieta Wikingów, zawiera mniej cukru i tłuszczu, ale za dostarcza dwa razy więcej błonnika i owoców morza.

Czerpiąc inspirację z diety Skandynawów, należy ograniczyć do minimum spożycie czerwonego mięsa, które nie jest dziczyzną oraz napojów alkoholowych. Unikać należy natomiast produktów z dodatkiem cukrów i przetworzonej żywności o wysokiej zawartości soli, czyli wędlin, gotowych dań i fast foodów.

Ze względu ma zbilansowany charakter, stosowanie diety Wikingów może przynieść korzyści dla naszego zdrowia, m.in.

• zmniejszenie stanu zapalnego w organizmie,
• zmniejszenie ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 i nowotworów,
• obniżenie poziomu cholesterolu i ciśnienia krwi,
• utrata kilogramów i utrzymanie zdrowej wagi.

Pomoc w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, eksperci tłumaczą tym, że dieta nordycka zapewnia wszystko, czego potrzebuje nasze ciało, a jednocześnie nie dopuszcza do uczucia głodu. Jeśli połączymy ten sposób odżywiania z regularną aktywnością fizyczną, możemy liczyć na osiągniecie oczekiwanych efektów w dość krótkim czasie.

Założenia diety Wikingów są bardzo zbliżone do wytycznych diety śródziemnomorskiej. Główna różnica polega na pochodzeniu wykorzystywanych produktów. Te spożywane przez Skandynawów np. borówka brusznica (borówka czerwona), malina moroszka (malina nordycka) czy owoce morza, pochodzą z tamtejszych rejonów, co może sprawić problem z ich dostępnością w innych częściach świata.

Drugą różnicą jest rodzaj używanego oleju. W diecie śródziemnomorskiej wykorzystuje się bogatą w przeciwutleniacze oliwę z oliwek z pierwszego tłoczenia, natomiast w diecie nordyckiej – olej rzepakowy, który ma mniej tłuszczów nasyconych i może być podgrzewany do wyższej temperatury.

Źródła:

• Nordic Diet: What Is It and What Can You Eat? Cleveland Clinic
• The Viking Diet- What did the Vikings eat? Museum Facts
• Norse-Viking Diet World History Encyclopedia
• The Nordic Diet: How To Eat Like A Scandinavian Life in Norway