Spis treści
Jak przygotować nalewkę z imbiru? Przepis i dawkowanie
Imbir słynie ze swoich właściwości antybakteryjnych i przeciwwirusowych, dlatego nalewka imbirowa pomoże zwalczyć objawy przeziębienia i grypy. Będzie pomocna nie tylko przy infekcjach górnych dróg oddechowych. Może również złagodzić ból stawów, a nawet bóle miesiączkowe i bóle brzucha w czasie niestrawności.
Sprawdź: Komu i kiedy szkodzi imbir?
Do przygotowania nalewki imbirowej potrzebujemy następujących składników:
- 300 g świeżego kłącza imbiru,
- 2 cytryny,
- 100 ml miodu,
- 1 l wódki 45 proc. obj. alk.
Jak przygotować nalewkę z imbiru?
- Cytryny sparzyć i pokroić na plasterki. Przełożyć do dużego szklanego słoja.
- Imbir obrać łyżeczką, aby nie stracić zbyt dużej ilości surowca. Pokroić kłącze na plasterki i dodać do słoja.
- Całość można lekko ugnieść, aby składniki puściły sok.
- Dodać miodu i zalać alkoholem. Zamknąć słój i odstawić w suche i ciemne miejsce na ok. 2-3 miesiące.
- Co kilka dni potrząsać słojem, aby składniki się zmacerowały.
- Po określonym czasie nalewkę należy odcedzić i rozlać do butelek.
- Następnie nalewkę należy pozostawić do leżakowania jeszcze na kolejne 2-3 miesiące. Dopiero po tym czasie możemy ją spożywać.
Zobacz również przepis na: Syrop z czosnku, miodu, cytryny i imbiru, który działa jak naturalny antybiotyk
Nalewka z imbiru na stawy i trawienie
Dr Henryk Różański zaleca, aby nalewkę o działaniu usprawniającym stawy oraz wspomagającym trawienie przygotować z:
- 100 g zmielonych kłączy imbiru,
- 0,5 l wódki 40-60 proc. obj. alk.
Sposób przygotowania:
- Zmielony lub starty imbir zalać alkoholem. Macerować 7 dni. Po tym czasie przefiltrować.
- Zażywać 3 razy dziennie po 5 ml przed jedzeniem.
- Można również stosować do nacierania przy bólach nerwów, mięśni, stawów oraz w przebiegu przeziębienia.
Nalewka z imbiru na przeziębienie, reumatyzm i niestrawność. Właściwości lecznicze imbiru
Imbir to roślina z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). Już od setek lat znane są właściwości antybakteryjne i przeciwwirusowe imbiru, dlatego jest on polecany głównie przy przeziębieniu, grypie i infekcjach górnych dróg oddechowych. Z powodzeniem sprawdza się również u kobiet w ciąży jako środek przeciwwymiotny. Imbir wspomaga leczenie dolegliwości trawiennych takich jak zgaga, wzdęcia, niestrawność, zaparcia czy bóle brzucha. Łagodzi także bóle menstruacyjne, ponieważ działa rozkurczowo na mięśnie gładkie oraz działa przeciwbólowo.
Sprawdź też: Jaka nalewka na przeziębienie?
Imbir obniża również poziom cholesterolu we krwi, zwłaszcza „złego” cholesterolu LDL, dzięki czemu zmniejsza ryzyko rozwoju miażdżycy. Natomiast długotrwałe stosowanie wyciągów z imbiru (ponad 3 miesiące) zmniejsza ból, obrzęk i wysięk w przebiegu chorób reumatycznych, a także zwiększa ruchomość stawów oraz pobudza krążenie krwi.
Zobacz także: Co się stanie, gdy będziesz codziennie jeść imbir? Podejmij wyzwanie, gdy masz reumatyzm, cukrzycę, nadwagę
Imbir swoje cenne lecznicze właściwości zawdzięcza obecności w jego kłączu olejku eterycznego, który zawiera citreol, bisabolen, borneol, citral, cineol, kamfen, gingerole oraz szogaole. Dwa ostatnie nadają mu również ostry smak i działają przeciwwymiotnie. Poza tym imbir zawiera witaminę C, E i z grupy B oraz potas, magnez, cynk i żelazo.
Imbir wykazuje właściwości:
- przeciwwirusowe,
- przeciwzapalne,
- antybakteryjne,
- przeciwwymiotne,
- rozgrzewające,
- przeciwbólowe,
- napotne,
- przeciwgorączkowe,
- żółciopędne,
- rozkurczowe.
Przeciwwskazania do stosowania imbirówki
Imbir ze względu na ostry smak może działać drażniąco na przewód pokarmowy, dlatego nalewki z imbiru nie powinny stosować osoby cierpiące na wrzody żołądka lub dwunastnicy, zgagę i refluks żołądkowo-przełykowy. Po nalewkę imbirową nie mogą również sięgać osoby przed i po zabiegach operacyjnych, ponieważ rozrzedza ona krew i może spowodować wystąpienie krwotoku.
Ze względu na zawartość alkoholu nalewka z imbiru nie jest zalecana:
- kobietom w ciąży i karmiącym piersią,
- dzieciom i młodzieży do 18. roku życia,
- osobom z chorobą alkoholową,
- osobom z alergią lub nietolerancją alkoholu,
- osobom przyjmującym leki, które wchodzą w reakcję z alkoholem,
- osobom z chorobami pęcherzyka żółciowego,
- osobom przyjmującym leki na stałe: zażywającym leki przeciwzakrzepowe, przeciwhistaminowe oraz inhibitory pompy protonowej (leki zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku).