Krioterapia miejscowa – wskazania, przeciwwskazania, działanie i skutki uboczne leczenia ciekłym azotem

Daniel Grzegorzek
Krioterapia, inaczej leczenie zimnem, to zabieg polegający na poddaniu pacjenta krótkotrwałemu działaniu niskiej temperatury w zakresie od -110 do -180 stopni Celsjusza, którą uzyskuje się przy pomocy ciekłego azotu.
Krioterapia, inaczej leczenie zimnem, to zabieg polegający na poddaniu pacjenta krótkotrwałemu działaniu niskiej temperatury w zakresie od -110 do -180 stopni Celsjusza, którą uzyskuje się przy pomocy ciekłego azotu. Jacob Lund Photography/123RF
Krioterapia miejscowa to niefarmakologiczna metoda leczenia wielu chorób, zwłaszcza przewlekłych. Polega na schłodzeniu chorego miejsca za pomocą ciekłego azotu, co wywiera szereg korzystnych działań w organizmie. Sprawdź, jak działa krioterapia miejscowa, jakie są wskazania i przeciwwskazania do zabiegów, korzyści i skutki uboczne.

Krioterapia, inaczej leczenie zimnem, to zabieg polegający na poddaniu pacjenta krótkotrwałemu działaniu niskiej temperatury w zakresie od minus 110 do minus 180 stopni Celsjusza. Metodę stosowano już w starożytnym Egipcie, a pierwsza na świecie komora kriogeniczna wykorzystująca ciekły azot powstała w 1978 roku w Japonii. Dziś o wiele częściej stosuje się krioterapię miejscową w precyzyjnym leczeniu miejsc objętych stanem zapalnym.

Krioterapia – jak wpływa na organizm?

Krioterapia polega na poddaniu organizmu działaniu zimna w celu obniżenia temperatury skóry oraz głębiej położonych tkanek. W przypadku krioterapii miejscowej nie następuje oziębienie całego ustroju, lecz jedynie określonego fragmentu ciała, który został objęty procesem chorobowym, np. kolana.

W trakcie krioterapii w organizmie następuje szereg korzystnych procesów fizjologicznych (biochemicznych) w reakcji na niską temperaturę. Mają one charakter odwracalny i dają efekt w postaci tzw. kriostymulacji. Terapia zimnem może też służyć niszczeniu komórek objętych patologicznymi zmianami.

Reakcje biochemiczne organizmu na działanie ziemna zachodzą w dwóch fazach. Najpierw dochodzi do skurczu naczyń krwionośnych, a także spowolnienia procesu krążenia żylnego, tętniczego oraz chłonki (limfy). Jednocześnie w ustroju aktywowane są procesy obronne, służące minimalizowaniu utraty ciepła. W drugiej fazie, już po ustąpieniu działania zimna, następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tkanki ulegają przekrwieniu.

Zarówno krioterapia miejscowa, jak i ta ogólnoustrojowa w kriokomorze wywołują pozytywne skutki w organizmie, m.in. działanie:

  • przeciwzapalne,
  • przeciwbólowe,
  • przeciwreumatyczne,
  • obniżające napięcie mięśniowe,
  • przeciwkrwotoczne i redukujące krwawienie,
  • zmniejszające obrzęki obwodowe,
  • podnoszące poziom testosteronu, serotoniny, adrenaliny oraz osocza,
  • pobudzające,
  • likwidujące świąd skóry,
  • zwiększające zakres ruchu w stawach,
  • zwiększające wydolność organizmu oraz wydajność mięśniową,
  • spowalniające procesy starzenia,
  • zmniejszające przemęczenie,
  • regulujące przemianę materii,
  • poprawiające stan skóry, paznokci i włosów.

Krioterapia miejscowa – wskazania

Krioterapia jest stosowana w niefarmakologicznym leczeniu wielu chorób i schorzeń, takich jak m.in.:

  • urazy stawów i tkanek miękkich,
  • resztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK),
  • reumatoidalne zapalenie stawów (RZS),
  • choroby reumatyczne,
  • choroby ścięgien i wiązadeł,
  • zmiany zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa,
  • dna moczanowa,
  • przewlekle zespoły bólowe kręgosłupa,
  • zespół bolesnego barku,
  • łuszczycowe zapalenie stawów i skóry,
  • fibromialgia i inne mialgie,
  • dyskopatie,
  • zapalenia torebki stawowej,
  • uszkodzenie łąkotki,
  • brodawki zwykłe, podeszwowe, mozaikowe, łojotokowe,
  • znamiona naskórkowe,
  • bliznowce i blizny,
  • opryszczka zwykła,
  • półpasiec,
  • trądzik pospolity i różowaty,
  • ziarniak naczyniowy,
  • toczeń (liszaj) rumieniowaty,
  • liszaj twardzinowy i zanikowy,
  • owrzodzenie żylne podudzi,
  • naczyniak jamisty i starczy,
  • rak kolczystokomórkowy,
  • rogowiak kolczystokomórkowy,
  • nowotwory wywodzące się z gruczołów potowych,
  • włókniak nitkowy i twardy,
  • choroba Bourneville’a i Pringle’a.
  • łysienie plackowate,
  • stwardnienie rozsiane,
  • rogowacenie słoneczne, starcze, białe.

Krioterapia – przeciwwskazania

Istnieje szereg przeciwwskazań, które wykluczają udział pacjenta w krioterapii. Zalicza się do nich przede wszystkim:

  • zaawansowana ciąża,
  • znaczna niedokrwistość,
  • nadwrażliwość na zimno,
  • niedoczynność tarczycy,
  • zespół Sudecka,
  • zespół Reynauda,
  • stan wyniszczenia organizmu,
  • odmrożenie,
  • zaburzenia mikrokrążenia,
  • wady i zaburzenia pracy serca,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • wiek powyżej 65. roku życia,
  • niedowaga,
  • choroba nowotworowa,
  • ropno-zgorzelinowe zmiany skórne,
  • otwarte rany,
  • zaawansowana miażdżyca.

Krioterapia – metodyka

Zabieg krioterapii miejscowej może mieć charakter długotrwały, przerywany (kilka kilkuminutowych aplikacji z przerwami) lub krótkotrwały (od 30 sekund do paru minut).

Przeprowadzenie miejscowej terapii zimnem jest uzasadnione zwłaszcza w przypadku leczenia różnego typu schorzeń powiązanych ze stanami zapalnymi, zmianami zwyrodnieniowymi, a także degeneracyjnymi i pourazowymi. Pozwala redukować obrzęki i zatrzymywać tendencję do występowania krwawień.

Zastosowanie tej metody nie przynosi natomiast tak dobrych efektów jak krioterapia ogólnoustrojowa w przypadku leczenia zespołów depresyjnych, nerwic wegetatywnych oraz jest mniej skuteczna w odnowie biologicznej.

Co na ból zamiast tabletki? Wybierz skuteczny środek naturalny, który jest bezpieczniejszy niż leki. Przesuwaj zdjęcia w prawo, ew. naciśnij strzałkę lub przycisk NASTĘPNE.

Domowe sposoby na ból. Jak je poznasz, raz na zawsze zrezygn...

Krioterapia – skutki uboczne

Krioterapia może powodować działania niepożądane, które zwykle wywołane są patologiczną reakcją organizmu na niską temperaturę, a także zbyt długim albo przesadnie intensywnym narażaniu organizmu na zimno.

Do najczęściej występujących powikłań po krioterapii należy niebezpieczny wzrost ciśnienia tętniczego krwi oraz wystąpienie miejscowych odmrożeń. W części przypadków dochodzi również do trwałego uszkodzenia nerwów obwodowych.

Pacjencji z chorobą niedokrwienną serca na skutek krioterapii mogą ponadto narazić się na powstanie zaburzeń krążenia wieńcowego. U części sportowców powstaje natomiast efekt zmniejszenia siły mięśniowej.

ZOBACZ: Morsowanie to recepta na zdrowie i dobrą zabawę

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Jak działają oszuści (5) - oszustwo na kartę NFZ

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na stronazdrowia.pl Strona Zdrowia