Czym charakteryzuje się zespół Sudecka?
Choroba Sudecka, znana także pod wieloma innymi nazwami (jak zespół Sudecka, ostry zanik kości Sudecka lub algodystrofia pourazowa), obecnie nosi miano kompleksowego regionalnego zespołu bólowego. Schorzenie zostało opisane przez niemieckiego chirurga, Paula Sudecka w 1900 r. Zespół Sudecka rozwija się, gdy układ współczulny nieprawidłowo reaguje na uraz. Klinicznie jest to choroba kości, polegająca na ich miejscowym, ostrym zaniku, wraz z towarzyszącym uszkodzeniem tkanek miękkich. Najczęściej występującą postacią jest algodystrofia kończyny górnej. Patogeneza tej choroby nie jest niestety znana, choć od samego początku badań próbowano ją wyjaśniać na bardzo wiele sposobów.
Pierwotne wyjaśnienie, podane przez samego Sudecka, opierało się na powstaniu miejscowej reakcji zapalnej w obrębie urazu. Wywoływać ją miałyby produkty rozpadu zniszczonych w momencie urazu komórek. Stan zapalny powoduje zaburzenia przepływu krwi, co z kolei wiąże się z nasilonym bólem. Uszkodzenia śródbłonka naczyń włosowatych mogą za to doprowadzić do zaniku kości. Według innych teorii choroba Sudecka wywołana jest nadwrażliwością na krążące we krwi po urazie katecholaminy.