Koniczyna czerwona łagodzi objawy menopauzy i wspiera pracę wątroby. Oto babciny sposób na poprawę trawienia, trądzik i wypadające włosy

Koniczyna łąkowa (Trifolium pratense), inaczej nazywana czerwoną, to roślina z rodziny bobowatych, która powszechnie występuje na terenie Polski. Najczęściej można spotkać ją na łąkach, trawnikach, a także w rowach i lasach.

Koniczyna wyrasta wczesną wiosną i osiąga wysokość ok. 50 cm. Roślina kwitnie od maja do września, a w sprzyjających warunkach może wydłużyć kwitnienie nawet do pojawienia się pierwszych przymrozków. Surowcem zielarskim są nie tylko piękne fioletowe kwiaty, ale również liście i łodygi.

Suszone lub świeże ziele koniczyny czerwonej to znakomity surowiec zielarski, który od wielu lat stosowany jest w łagodzeniu różnych dolegliwości.

Według Henryka Różańskiego, cenionego fitoterapeuty, koniczyna łąkowa obfituje w izoflawonoidy, czyli związki chroniące komórki i tkanki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników tlenowych.

Roślina ta stanowi także znakomite źródło fitosteroli – substancji obniżających stężenie cholesterolu frakcji LDL we krwi. Dodatkowo wśród składników czynnych można wymienić saponiny, które dzięki właściwościom moczopędnym korzystnie wpływają na regulację ciśnienia tętniczego krwi.

Ziele koniczyny łąkowej w 100 g stanowi również źródło wielu innych cennych pierwiastków, w tym:

• kobaltu – 13,2-23,0 ug,
• cynku – 6,8 mg,
• molibdenu – 0,06-0,1 mg,
• miedzi – 0,8-1,8 mg,
• manganu – 6,1-8,3 mg,
• żelaza – 19,8-26,3 mg,
• krzemu – 0,3-0,4 mg,
• siarki – 0,19-0,33 g,
• fosforu – 0,25-0,34 g,
• potasu – 1,7-2,6 g,
• wapnia – 1,4-2 g,
• magnezu – 0,34-0,4 g.

Eksperci medycyny naturalnej zaznaczają, że koniczyna łąkowa to idealne ziele dla kobiet, ponieważ wykazuje działanie podobne do estrogenów, a tym samym zmniejsza objawy towarzyszące menopauzie.

Dzięki zawartości tych związków, koniczyna czerwona wykazuje właściwości:

• uszczelniające i wzmacniające naczynia krwionośne,
• wykrztuśne,
• moczopędne,
• detoksykujące,
• przeciwobrzękowe,
• galaktogenne, czyli pobudzające laktację,
• uspokajające.

Świeże lub suszone ziele tej rośliny może wspomagać leczenie wielu schorzeń. Według ekspertów warto włączyć napary z koniczyny czerwonej szczególnie, jeśli występują:

• nadciśnienie tętnicze krwi,
• hipercholesterolemia,
• miażdżyca,
• depresja,
• niestrawność,
• zaparcia,
• zaburzenia pracy wątroby,
• menopauza – zimne poty, wahania nastroju, wzrost masy ciała, uderzenia gorąca,
• trądzik hormonalny,
• łysienie plackowate,
• łojotokowe zapalenie skóry,
• nadmierne rogowacenie skóry.

Henryk Różański zaznacza, że napary z ziela koniczyny można stosować również zewnętrznie jako naturalny tonik łagodzący podrażnienia skórne.

Roślina ta uznawana jest za potencjalnie bezpieczną, jednak bezwzględnie zabrania się spożywania naparów z jej ziela kobietom ciężarnym i karmiącym oraz małym dzieciom. Dodatkowo koniczyny czerwonej powinni unikać ludzie z silnymi bólami głowy, a także osoby z zaburzeniami miesiączkowania.

Zaobserwowano, że nadmierne picie naparów z tej rośliny może wywoływać:

• nudności i wymioty,
• wzdęcia,
• biegunkę.

Napar z koniczyny można stosować profilaktycznie lub jako naturalny środek wspomagający leczenie różnych dolegliwości. Warto pamiętać, że niektóre rośliny mogą wchodzić w interakcję z lekami, dlatego przed ich spożyciem należy skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu lub specjalistą.

Składniki:

• 1 łyżka kwiatów koniczyny łąkowej,
• 300 ml wody.

Przygotowanie naparu:

Ziele należy zalać wrzącą woda i parzyć pod przykryciem przez ok. 40 minut. Po tym czasie napar należy przecedzić. Zaleca się picie maksymalnie dwóch takich porcji dziennie.

Dodatkowo napar można wystudzić i użyć jako płukankę do słabych i wypadających włosów lub jako tonik do przemywania skóry trądzikowej.

Źródło: Koniczyna – Trifolium i jej izoflawony Medycyna Dawna i Współczesna