Niedobór tych 2 witamin powiązano z parkinsonem. Zobacz, na które składniki uważać w ochronie przed chorobą mózgu

Choroba Parkinsona jest schorzeniem neurodegeneracyjnym, czyli prowadzącym do uszkadzania i obumierania komórek nerwowych produkujących dopaminę.

Najbardziej typowe objawy parkinsona to drżenie kończyn, sztywność mięśni, spowolnienie ruchów, utrata koordynacji i równowagi, zmiany nastroju czy zaburzenia gastryczne. Dotyczą najczęściej osób po 60. roku życia.

Ryzyko rozwoju choroby Parkinsona rośnie wraz z wiekiem, a mężczyźni są o połowę bardziej narażeni niż kobiety. Inne czynniki ryzyka to geny, a także narażenie na toksyny ze środowiska (m.in. pestycydy) i przebyte urazy mózgu. Teraz naukowcy z Japonii znaleźli kolejny czynnik, który może przyczyniać się do zachorowania. To niedobór dwóch ważnych witamin z grupy B.

Choć już wcześniej wskazywano, że rozwój parkinsonizmu ma związek z deficytem kobalaminy (witaminy B12), jednak teraz doszły nowe składniki. Autorzy badania opisanego na łamach „npj Parkinson's Disease” sugerują, że ich suplementacja może być korzystna dla osób z tą chorobą, a możliwie także chronić przed jej rozwojem.

Badacze porównali skład mikrobioty jelita grubego (czyli genów zamieszkujących je mikroorganizmów) u osób z parkinsonem i zdrowych. Wyniki z pięciu krajów wskazały na znaczną redukcję genów bakterii produkujących ryboflawinę (witaminę B2) oraz biotynę (wit. B7) u chorych.

W analizie uwzględniono niewielką liczbę osób (geny sekwencjonowano dla 94 pacjentów i liczącej 73 osoby grupy kontrolnej). Otrzymane wyniki badania porównano z tymi otrzymanymi w Stanach Zjednoczonych, Niemczech, Chinach i na Tajwanie.

Już wcześniej wiele prac pokazało, że do rozwoju parkinsona przyczyniać się mogą zaburzenia nierównowagi mikroflory jelitowej. Jest ona ważnym źródłem witamin z grupy B, których dieta często nie dostarcza w wymaganych ilościach.

Oba wskazane składniki są kluczowe w przemianach metabolicznych węglowodanów, tłuszczów i białek w energię, wspomagają funkcjonowanie układu odpornościowego i mają właściwości przeciwzapalne.

Naukowcy odkryli też silny związek zmniejszonej liczby genów dla witamin B2 i B7 i obniżeniem poziomu krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych i poliamin w stolcu chorych na parkinsona. Składniki te są częścią procesów produkcji śluzowej wyściółki jelita grubego.

Gdy ta naturalna bariera zostaje osłabiona, jelito staje się mniej szczelne, co umożliwia przenikanie toksyn do krwiobiegu. To właśnie może być mechanizm odpowiedzialny za neurozapalenie.

Choć właśnie zasugerowano ważny związek między dietą i parkinsonem, potrzeba więcej badań, w ramach których warto by zmierzyć m.in. stężenia tych witamin we krwi czy stolcu. Niemniej są to składniki niezbędne dla zdrowia układu nerwowego, o które warto zadbać w ramach profilaktyki jego chorób.

Witaminy z grupy B „wypłukuje” z organizmu wiele różnych czynników, przez co niektóre osoby powinny sięgnąć po zawierające je suplementy diety. Większe zapotrzebowanie dotyczy także pacjentów przyjmujących leki na chorobę Parkinsona, które zawierają lewodopę. Powodują wzrost poziomu homocysteiny we krwi, co prowadzi do rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. By obniżyć jej poziom, przyjmuje się zwłaszcza wit. B12, B6 i B9 (kwas foliowy).

Jak podaje Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej, w diecie chorego na Parkinsona ważne są także odpowiednia ilość białka, błonnika i wody, a także:

• witamina D,

• witamina K,

• wapń,

• magnez.

Źródła:

• Study suggests 2 vitamin B deficiencies may play a role in Parkinson's disease Medical News Today

• Ważne składniki diety w chorobie Parkinsona NIZP PZH – PIB