Nadmierne wypadanie włosów – przyczyny i sposoby, by mu zapobiec. Ile włosów wypada dziennie, a ile świadczy o łysieniu?

Kondycja włosów i skóry świadczy o stanie zdrowia. Jeżeli podczas obserwacji głowy zauważysz przerzedzające się włosy, to sygnał ostrzegawczy organizmu. Zapewne brakuje mu jakiegoś składnika w diecie, walczy z chorobą lub miał kontakt ze szkodliwymi czynnikami. W rezultacie mieszki włosowe są osłabione, a włosy wypadają lub pozostają w stanie swoistego uśpienia.

Ile wypadających włosów to dzienna norma? Zdrowa osoba każdego dnia traci od 50-150 sztuk i jest to naturalny proces organizmu, który regularnie wymienia każdy włos na nowy. Z czasem proces ten przebiega mniej sprawnie – to całkiem normalne, że po 25. roku życia włosy na ogół stają się słabsze i bardziej skąpe.

Jeśli dochodzi do nadmiernej utraty włosów, może wiązać się to z postępującym zanikaniem wytwarzania włosów. Zbyt dużo włosów znajduje się wtedy w stanie spoczynku (anafazy), przez co cykl ich wzrostu staje się zaburzony. Stan ten poprzedza ich osłabienie i utrata gęstości.

To całkiem normalne, że włosy i skóra głowy stają się osłabiona w okresie wiosny i jesieni. Wypadają wtedy w większej niż normalnie ilości, stają się cienkie, łamliwe i kruche. Trwa to zwykle około 5 tygodni i nie stanowi powodu do obaw. To oznaka, że osłabione włosy ustępują miejsca nowym. W tym czasie warto wspomóc się domowymi sposobami regenerującymi cebulki włosowe, uzupełnić dietę w mikro i makroelementy, a najlepiej też skrócić fryzurę, by odciążyć skórę głowy.

Zarówno u kobiet i u mężczyzn prawidłowe funkcjonowanie skóry głowy i struktury rosnącego włosa może zostać zaburzone przez czynniki zewnętrzne i związane z jakością stosowanej diety. Są to m.in.:

• niska temperatura,
• wahania wilgotności powietrza,
• nadmierne promieniowanie słoneczne,
• chodzenie bez czapki przy mrozie, wietrze, śniegu,
• regularna ekspozycja skóry głowy na kwaśny deszcz,
• palenie tytoniu,
• kontakt z wodą chlorowaną, twardą i słoną,
• stosowanie środków myjących podrażniających skórę głowy,
• używanie suchego szamponu na skórę głowy bez wykonywania jej regularnych peelingów.
• zastosowanie agresywnych chemikaliów, np. w ramach zabiegów koloryzujących, rozjaśniających czy zmieniających strukturę włosa (chemiczne prostowanie czy trwała),
• częste używanie suszarki z gorącym powietrzem, lokówki czy prostownicy,
• rozczesywanie włosów od skóry głowy, tapirowanie, zaplatanie warkoczyków,
• doczepianie włosów i tresek,
• niedobór cynku i żelaza w diecie,
• niedostateczne spożycie kwasów tłuszczowych omega-3,
• niedostatek witamin, m.in. wit. A, E, D, B5 i biotyny,
• zbyt niskie spożycie białka,
• dieta zakwaszająca organizm.

Osłabieniu cebulek włosowych i nadmiernemu wypadaniu włosów sprzyja zwłaszcza stosowanie niskokalorycznych diet odchudzających, zwłaszcza tych modnych, które nie są zbilansowane, bazują na ograniczonej licznie produktów, a zwłaszcza drastycznie ograniczają podaż energii. Nie zapewniają wtedy kompletu związków niezbędnych do zachowania nie tylko zdrowych włosów, ale i zdrowia ogólnego.

Nadmierne wypadanie włosów bardzo często jest też spowodowane przez czynniki chorobowe, do których należą m.in.:

• zaburzenia hormonalne, m.in. w ciąży, menopauzie czy andropauzie,
• choroby zakaźne,
• choroby autoimmunologiczne, np. łysienie plackowate,
• choroby skóry głowy, m.in. grzybica czy łojotokowe zapalenie skóry,
• nadczynność i niedoczynność tarczycy,
• anemia,
• przyjmowanie niektórych leków, m.in. antykoncepcyjnych, cytostatycznych, immunosupresyjnych, przeciwtarczycowych, przeciwzakrzepowych, nasercowych czy antybiotyków,
• infekcja przebiegająca z wysoką gorączką,
• toczeń układowy,
• zatrucie metalami ciężkimi, m.in. arsenem, talem, bizmutem, rtęcią, kwasem bornym czy złotem,
• chemioterapia,
• radioterapia z naświetlaniem okolic głowy
• kontakt z chemikaliami,
• zatrucie toksynami,
• zabieg operacyjny,
• chroniczny stres,
• depresja,
• nawykowe drapanie skóry głowy,
• niektóre choroby psychiczne np. trichotillomania (niepohamowane wyrywanie włosów z głowy)

Problem nadmiernego wypadania włosów u mężczyzn związany jest najczęściej z gospodarką hormonalną. Najczęściej jest to łysienie androgenowe, którego objawy charakterystyczne to utrata włosów na szczycie głowy i kątach czołowych. Uważa się, że wynika ono z nadmiernej wrażliwości cebulek włosowych na hormon o nazwie dihydrotestosteron (DHT), zwłaszcza przy jego nadmiernej produkcji. Aby powstrzymać androgenowe wypadanie włosów u mężczyzn, a także związane z łysieniem plackowatym, stosuje się preparaty farmakologiczne.

Najskuteczniejszym środkiem hamującym wypadanie włosów i pobudzającym ich porost są wcierki do skóry głowy z zawartością leczniczej substancji o nazwie minoksydyl. Związek ten stymuluje mikrokrążenie w skórze głowy, usprawnia usuwanie DHT z cebulek i pobudza porost włosów. Działa jednak tylko tak długo, jak długo jest dostarczany do skóry, a kuracja wpływa jedynie na objawy, a nie przyczyny łysienia. Wywiera też szereg działań ubocznych, do których należy m.in. podrażnienie skóry głowy, jej zaczerwienienie, wysypkę czy łuszczenie się naskórka.

Również u kobiet występuje łysienie androgenowe, i wtedy pomocne bywają te same środki, co u mężczyzn. Gdy jednak u podstaw problemu leży zespół policystycznych jajników, włosy stają się przerzedzone na szczycie głowy, a terapia wymaga też leczenia tej choroby.

Zmiany w gospodarce hormonalnej kobiety wywołuje okres ciąży i karmienia piersią. To czas, gdy włosy mogą być osłabione również z powodu zwiększonego zapotrzebowania na składniki odżywcze, gdy nie są dostarczane w odpowiednich ilościach z dietą. Okres ten może trwać kilka miesięcy; zarówno przed ciążą, w jej trakcie oraz po niej zalecane są odpowiednie suplementy diety, m.in. z zawartością witamin z grupy B, a zwłaszcza z biotyną.

Nadmierne wypadanie włosów często można powstrzymać przy pomocy zabiegów domowych. To nie tylko maski z wykorzystaniem żółtka jaja czy oleju rycynowego, ale też stosowanie wyciągów i związków roślinnych, które pobudzają krążenie w skórze głowy (tak działa ponadto kofeina, która jest częstym składnikiem kosmetyków pobudzających porost włosów).

Domowe kuracje polegają na masażu skóry głowy kosmetykami zawierającymi olejki eteryczne – olejek rozmarynowy (może być tak skuteczny jak minoksydyl!), miętowy czy lawendowy. Dowiedziono też skuteczność zażywania suplementów diety zawierających tzw. blokery DHT – to m.in. wyciąg z reishi, czyli Ganoderma lucidum (ale też innych grzybów), olej z nasion dyni, wyciąg z palmy sabałowej czy z brązowych alg morskich Ecklonia cava.

Za środek niemal tak skuteczny, jak specjalistyczne preparaty, uważa się dietę alkaliczną, czyli odkwaszającą organizm, która pomaga m.in. ograniczyć stan zapalny w organizmie i utratę związków mineralnych niezbędnych w strukturach włosa.

Osobom chcącym wzmocnić włosy poleca się ponadto picie ziołowych herbatek, które obfitują w składniki mineralne i antyoksydacyjne, jak np. napar skrzypu polnego czy pokrzywy. Pomocny jest też macerat z siemienia lnianego, olej lniany, konopny czy rybi.

Jeżeli zmiana nawyków i domowe sposoby na poprawę stanu włosów zawodzą, a przyczyną problemu nie jest znana choroba, warto udać się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który może np. zlecić odpowiednie badania lub skierować do specjalisty, np. dermatologa, endokrynologa czy trychologa, który zajmuje się chorobami skóry głowy i zdrowiem włosów.

W przypadku nadmiernego wypadania włosów można od razu skierować się do prywatnej kliniki trychologicznej, bo takie przeważają. Tam lekarz dokona wnikliwej analizy problemu i wyznaczy odpowiednie leczenie. Zwykle zaleci też stosowanie razem z wcierkami specjalnego dermorollera. To rodzaj masażera z walcem wyposażonym w igły, które naruszając ciągłość skóry umożliwiają jej penetrację przez składniki aktywne leczniczych preparatów. Choć codzienny zabieg masażu dermorollerem nie należy do najprzyjemniejszych, daje świetne rezultaty. Natomiast polecanym zabiegiem gabinetowym, który stymuluje cebulki włosowe, jest mezoterapia.

ZOBACZ: Masz problem z wypadaniem włosów? Jedz te produkty!