Boli cię gardło i masz chrypkę? To może być „cichy refluks”. Sprawdź, czym jest refluks krtaniowo-gardłowy i co go powoduje

Cichy refluks, określany jako refluks krtaniowo-gardłowy, może być spowodowany przejadaniem się lub zbyt szybkim kładzeniem się po obfitym posiłku. To stan, w którym kwas żołądkowy przepływa z powrotem przez przełyk do krtani i gardła. Jego nazwa pochodzi od wrodzonej formy choroby, która nie powoduje żadnych objawów w klatce piersiowej. Możemy go obserwować szczególnie w okresie świąt, kiedy wielu z nas ma problem z umiarkowaniem w jedzeniu i piciu.

Kiedy połykamy pokarm, przemieszcza się on w dół przełyku, mijając dwa zwieracze znajdujące się w dolnej i górnej części przełyku, połączonej z żołądkiem. Zanim pokarm zostanie strawiony, zwieracze te zamykają się, żeby treść nie mogła wrócić do przełyku. Jeżeli jednak zwieracz nie zamyka się w prawidłowy sposób, kwaśna treść żołądkowa może wrócić do przełyku, a nawet aż do gardła i krtani.

Zobacz także: To zwykła zgaga czy poważna choroba? Świąteczne przejedzenie może wywołać nieprzyjemne objawy

Niektóre pokarmy i napoje mogą przyczynić się do naruszenia dolnego zwieracza przełyku i powodować refluks krtaniowo-gardłowy. Są to:

• kawa,
• czekolada,
• mięta,
• czosnek,
• cebula.

„Cichy refluks”, w przeciwieństwie do refluksu kwaśnego, dotyczy zwykle krtani i gardła, a nie klatki piersiowej. Może nie dawać typowych dla refluksu objawów, takich jak zgaga lub niestrawność.

Do wystąpienia refluksu krtaniowo-gardłowego mogą się przyczynić:

• przejadanie się,
• pikantne lub smażone potrawy,
• otyłość,
• palenie tytoniu,
• spożywanie alkoholu,
• odzież ściskająca brzuch,
• leżenie natychmiast po posiłku.

„Cichy refluks” nie wywołuje pieczenia w klatce piersiowej, jak inne formy refluksu żołądka. Może być on przyczyną m.in. chrypki, przewlekłego bólu gardła, zapalenia krtani i innych powiązanych objawów.

Wśród objawów refluksu krtaniowo-gardłowego są:

• ból gardła,
• uczucie pieczenia w gardle,
• chrypka,
• astma,
• wyciek z nosa,
• uczucie grudki w gardle,
• gorzki smak w gardle,
• trudności w przełykaniu.

Jeżeli wymienione wyżej objawy występują częściej niż dwa razy w tygodniu przez kilka tygodni, należy umówić się na wizytę u lekarza.

Lekarz powinien przeprowadzić pełne badanie, które będzie obejmować podanie historii objawów, próbowanych metod leczenia oraz prawdopodobnego czasu wystąpienia objawów. Diagnozę może postawić lekarz pierwszego kontaktu, ale jeśli uzna, że przyda się druga opinia, może wystawić skierowanie do gastroenterologa. Dodatkowo lekarz POZ może skierować do otolaryngologa, który leczy uszkodzenia spowodowane refluksem.

Jeżeli lekarz podejrzewa „cichy refluks”, może przepisać leki na refluks, które mają za zadanie złagodzenie objawów oraz mają pomóc powstrzymać wszelkie uszkodzenia. Nie odwrócą one jednak tego procesu. Operacja jest konieczna tylko w ciężkich przypadkach (jak np. przepuklina rozworu przełykowego).

Leki najczęściej stosowane w leczeniu „cichego refluksu” to:

• leki zobojętniające,
• inhibitory pompy protonowej,
• blokery H2.

Leki te zmniejszają wydzielanie kwasu żołądkowego lub zapobiegają wytwarzaniu przez żołądek dużej ilości kwasu żołądkowego.

Leczenie obejmuje także dostosowanie stylu życia i diety. Leczenie może zająć kilka miesięcy, zanim będzie można stwierdzić, czy wprowadzone zmiany działają.

Lekarz może zalecić:

• jeść i pić najpóźniej trzy godziny przed planowanym pójściem spać,
• podpierać głowę wyżej podczas snu,
• zidentyfikować i ograniczyć lub wyeliminować pokarmy wyzwalające refluks (np. czekolada, pikantne potrawy, owoce cytrusowe, smażone potrawy i potrawy na bazie pomidorów),
• rzucenie palenia.

Źródła:

• Laryngopharyngeal Reflux (LPR) Cleveland Clinic
• Laryngopharyngeal Reflux (Silent Reflux) WebMD