Objawy niedoboru jodu w organizmie łatwo pomylić z przemęczeniem lub niewyspaniem. Podpowiadamy, jakie dolegliwości powinny zaniepokoić

Jod uznawany jest za ważny pierwiastek wspierający prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Jego zawartość wynosi ok. 20-50 µg, a ponad 70 proc. znajduje się w komórkach tarczycy.

Ten pierwiastek jest niezbędny do prawidłowej pracy tarczycy oraz produkowania przez nią hormonów: trójjodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). Ważną informacją jest to, że ich odpowiednie stężenie reguluje pracę ważnych narządów, w tym mięśni, serca, nerek oraz przysadki mózgowej.

Jod w organizmie pełni również wiele ważnych funkcji, w tym:

• wspomaga pracę tarczycy,
• wpływa na prawidłową strukturę skóry,
• odpowiada za pracę układu nerwowego,
• utrzymuje metabolizm energetyczny na odpowiednim poziomie,
• ułatwia koncentrację i zapamiętywanie,
• wspomaga termoregulację organizmu.

Zapotrzebowanie na ten pierwiastek zależy od wieku, płci oraz aktualnego stanu fizjologicznego. Eksperci z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego zalecają, aby dzienne spożycie jodu wynosiło:

• dzieci do 5. miesiąca życia – 110 μg,
• dzieci od 5. do 12. miesiąca życia– 130 μg,
• dzieci 1-6 lat – 90 μg,
• dzieci 7-9 lat – 100 μg,
• młodzież 10-12 lat – 120 μg,
• młodzież 13-18 lat – 150 μg,
• dorośli – 150 μg,
• kobiety w ciąży – 220 μg,
• kobiety podczas laktacji – 290 μg.

Ze względu na możliwe szkodliwe skutki wynikające z przedawkowania jodem, ustalono również maksymalne dzienne dopuszczalne dawki jodu, które wynoszą

• dzieci 1-3 lata – 200 μg,
• dzieci 4-6 lat – 250 μg,
• dzieci 7-10 lat – 300 μg,
• młodzież 11–14 lat – 450 μg,
• młodzież 15–17 lat – 500 μg,
• dorośli – 600 μg,
• kobiety w ciąży – 600 μg.

Warto zatem zadbać o prawidłową dietę, bogatą w produkty pochodzenia morskiego, głównie ryby słonowodne. Do najzasobniejszych źródeł jodu należy sól jodowana, która jest źródłem 2293 μg/100 g, jednak nie jest ona polecana osobom zmagającym się z nadciśnieniem tętniczym oraz obrzękami.

Do innych źródeł jodu można także zaliczyć:

• dorsza – 135 μg/100 g,
• tuńczyka – 50 μg/100 g,
• łososia – 44 μg/100 g,
• płatki owsiane – 31 μg/100 g,
• śledzia – 30 μg/100 g,
• ser żółty – 30 μg/100 g,
• brokuły –15 μg/100 g,
• szpinak – 12 μg/100 g.

Źródłem jodu jest również woda jodowana, która może dostarczyć nawet 150 μg/1l. Warto dodać, że pierwiastek ten obecny jest również w nadmorskim powietrzu.

Polska jest krajem europejskim, który należy do obszarów łagodnego i umiarkowanego niedoboru jodu.

Dobrym pomysłem na uniknięcie niedoboru tego pierwiastka jest spędzanie wolnego czasu na terenie tężni solankowych, ponieważ stanowią one jego źródło. W wielu badaniach zaobserwowano, że inhalacje z jodem powodują rozrzedzanie śluzu, co jest wskazane dla osób z chorobami górnego układu oddechowego.