Spis treści
Jakie są objawy niedoboru miedzi?
Gdy stężenie miedzi w organizmie spada poniżej normy, może dojść do pojawienia się szeregu zaburzeń, które widoczne są między innymi na paznokciach, chociaż nie tylko. W galerii podpowiadamy, po czym poznać zbyt niskie stężenie miedzi w organizmie.
Jakie są objawy niedoboru miedzi?
Właściwości i rola miedzi w organizmie
Miedź to pierwiastek mineralny, który w organizmie występuje w śladowych ilościach. Największe jej rezerwy znajdują się w układzie kostnym i mięśniach, a także w wątrobie, mózgu oraz krwi. Składnik ten dość powszechnie występuje w naturalnej żywności, dlatego u osób, które odżywiają się zgodnie z zaleceniami żywieniowymi, do jego niedoborów dochodzi stosunkowo rzadko.
Jaką rolę pełni miedź w organizmie? Wśród jej najważniejszych działań można wymienić:
- udział w produkcji krwinek czerwonych,
- regulację wytwarzania i transport hemoglobiny,
- udział w wytwarzaniu czynników krzepnięcie krwi,
- regulację metabolizmu tłuszczów,
- udział w wytwarzaniu enzymów: oksydazy żelazowej, hydroksylazy beta-dopaminy, dysmutazy podtlenkowej, oksydazy cytochromu, oksydazy lizynowej, tyrozynazy, oksydazy aminowej,
- ułatwianie wchłanianie żelaza w jelitach i usprawnienie jego transport do komórek,
- regulację poziomu glukozy i insuliny w organizmie,
- wzmocnienie struktury kości,
- udział w prawidłowym wytwarzaniu melaniny, czyli barwnika skórnego,
- produkcję odpowiedniej ilości keratyny, czyli głównego budulca włosów, paznokci i częściowo naskórka,
- produkcję odpowiedniej ilości kolagenu – substancji zapewniającej sprężystość i elastyczność skóry.
Warto również wspomnieć, że miedź jest niezbędna do wytwarzania i dojrzewania komórek nerwowych. Dodatkowo bierze ona udział w tworzeniu synaps, czyli połączeń między neuronami – dzięki temu wpływa korzystnie na pamięć i koncentrację.
Dobowe zapotrzebowanie na miedź
Według najnowszych norm, ustalonych przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego (PZH), dobowe zapotrzebowanie na miedź w poszczególnych grupach wiekowych wynosi:
- dzieci w wieku 7-11 miesięcy – 0,4 mg,
- dzieci wieku 1-3 lat – 0,7 mg,
- dzieci w wieku 3-10 lat – 1 mg,
- dziewczęta w wieku 10-18 lat – 1,1 mg,
- chłopcy w wieku 10-18 lat – 1,3 mg,
- kobiety powyżej 18. roku życia – 1,3 mg,
- mężczyźni powyżej 18. roku życia – 1,6 mg,
- kobiety ciężarne – 1,3 mg
- kobiety w trakcie laktacji – 1,5 mg.
Dowiedz się więcej: Niedobory witamin i związków mineralnych mogą wywoływać różne choroby
Źródła miedzi w żywności
Miedź powszechnie występuje w nieprzetworzonej żywności, a wśród jej najlepszych źródeł można wymienić orzechy oraz produkty zbożowe. Porcja 100 g tych produktów zawiera szacowaną ilość miedzi:
- orzeszki ziemne i masło orzechowe – 1144 mcg,
- otręby pszenne – 998 mcg,
- ciecierzyca i soczewica– 660 mcg,
- kasza gryczana – 640 mcg,
- orzechy włoskie – 530 mcg,
- kasza jęczmienna – 500 mcg,
- pistacje – 500 mcg,
- otręby owsiane – 403 mcg,
- liście bazylii – 385 mcg,
- czosnek – 299 mcg,
- suszone śliwki – 281 mcg,
- awokado – 190 mcg,
- dynia – 180 mcg,
- rzodkiewka – 150 mcg,
- żółtko jaja kurzego – 139 mcg,
- burak – 140 mcg,
- kapusta pekińska – 135 mcg,
- ogórek zielony – 100 mcg,
- ser typu cheddar – 90 mcg,
- ser twarogowy półtłusty – 74 mcg,
- brokuł – 49 mcg,
- ser typu parmezan – 30 mcg,
- mleko 1,5 proc. zaw. tł. – 12 mcg,
- jogurt naturalny 2 proc. zaw. tł., kefir, maślanka – 10 mcg.
