Johimbina (yohimbine) na odchudzanie i potencję: dawkowanie, efekty, przeciwwskazania i skutki uczone. Czy johimbina jest bezpieczna?

Johimbina (yohimbina) to naturalna substancja, którą uzyskuje się z kory drzewa johimby lekarskiej rosnącej w Afryce. Johimbinę wytwarza się także chemicznie (chlorowodorek johimbiny), i ta forma cieszy się większą popularnością. Forma syntetyczna jest bezpieczniejsza niż ziołowa, ponieważ w ziołach zawarte są również inne substancje, które mogą w negatywny sposób wpływać na organizm. Johimbina jest alkaloidem o działaniu pobudzającym, podobnie jak kofeina i efedryna.

Zobacz też: GIS wycofuje suplement diety redukujący tkankę tłuszczową. Wykryto w nim zakazaną i niebezpieczną dla życia substancję. Sprawdź, czy go masz

Tradycyjnie, johimbina uznawana jest za afrodyzjak. Od wieków stosuje się ją na kontynencie afrykańskim, podczas uroczystych biesiad weselnych oraz do celów rytualnych. Chlorowodorek johimbiny, czyli syntetyczna postać tej substancji, wchodzi w skład leków na potencję dostępnych na receptę. Według niektórych osób johimbina jest też świetnym środkiem na odchudzanie.

Kojarzona jest z unikalnym i bardzo skutecznym w działaniu reduktorem tkanki tłuszczowej, czyli spalaczem tłuszczu. Działanie johimbiny polega na blokowaniu receptorów alfa-2-adrenergicznych układu współczulnego oraz stymulacji wydzielania przez układ współczulny noradrenaliny. Noradrenalina to hormon produktywny przez rdzeń nadnerczy i zaliczany do katecholamin. Jego działanie opiera się na pobudzeniu organizmu do działania: powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, przyspieszenie akcji serca, wzrost poziomu glukozy we krwi. Wysoki poziom noradrenaliny powoduje wydzielenie epinefryny, czyli adrenaliny, która nasila wyżej wymienione procesy w organizmie.

Adrenalina i noradrenalina działają w organizmie za pośrednictwem receptorów adrenergicznych typu alfa1 i alfa2, oraz beta1, beta2 i beta3. Wymienione receptory znajdują się w wielu komórkach ciała, również w tkance tłuszczowej podskórnej, szczególnie tam, gdzie jest nadmiar tkanki tłuszczowej. W wyniku aktywacji receptorów beta-3-adrenergicznych dochodzi do nasilenia procesów ukierunkowanych na spalanie tłuszczu. Niestety te same hormony aktywują również receptory alfa-3 adrenergiczne, które mają przeciwne działanie.

Zobacz, jak obliczyć: Dzienne zapotrzebowanie na kalorie

Johimbina blokuje receptory alfa-2-adrenergiczne, zwiększa poziom noradrenaliny we krwi i aktywuje procesy spalania tkanki tłuszczowej. Zastosowanie johimbiny polecane jest na końcowych etapach redukcji masy ciała, aby osiągnąć jeszcze lepsze rezultaty. Działanie johimbiny zostało sprawdzone w stosunkowo niewielu badaniach naukowych. Jakie naukowcy otrzymali wyniki?

Wyniki odnoszące się do skuteczności johimbiny są rozbieżne. Podkreśla się, że johimbina może mieć zastosowanie jako „ostatni szlif” na diecie redukcyjnej. Jej działanie jednak zależy od cech osobniczych osób, które z niej korzystają. Johimbina nie daje efektów u mężczyzn o bardzo wysokim poziomie zatłuszczenia, sprawdza się natomiast u sportowców, którzy stosują ją na końcowych etapach odchudzania. Istotny jest również czas interwencji i dawka. Najlepsze efekty daje trzytygodniowa kuracja, podczas gdy stosowanie johimbiny przez 2 lub 6 miesięcy, w badaniach okazywało się nieskuteczne. Skuteczną dawką stosowaną w badaniach było 20 mg dziennie podzielone na:

• dwie dawki po 10 gramów,
• cztery dawki po 5 mg.

Wbrew obiegowej opinii, nie ma znaczenia, czy johimbina przyjmowana jest z posiłkiem węglowodanowym, czy tłuszczowym. Po spożyciu węglowodanów wydzielana jest insulina, czyli hormon o działaniu anabolicznym (to procesy ukierunkowana na zachowanie energii). Badania naukowe sugerują natomiast, że sama johimbina stymuluje wydzielenie insuliny, a więc specjalne niejedzenie węglowodanów w okolicy jej zażywania, nie wydaje się mieć znaczenia. Sugeruje się natomiast, aby po dawce johimbiny nie spożywać posiłku przez 3-4 godziny, celem zwiększenia jej działania. W okresie redukcji masy ciała nie powinno stanowić to problemu.

Johimbina to substancja obecna w lekach na potencję dostępnych wyłącznie na receptę. W lekach zwiększających popęd seksualny mężczyzn dawka chlorowodorku johimbiny wynosi 50 mg i jest uznawana za bezpieczną. Efekt pobudzenia utrzymuje się od 2 do 4 godzin po zażyciu tabletki lub kropli. Działanie johimbiny polega na:

• rozszerzaniu naczyń krwionośnych,
• zwiększeniu napływu krwi do członka,
• pobudzeniu ośrodka erekcji,
• przyspieszeniu wytrysku.

Krople i tabletki z johimbiną na potencję sprzedawane są w aptekach wyłącznie na receptę. Przed ich zażyciem należy dokładnie zapoznać się z ulotką, a specjalistę poinformować o wszystkich innych przyjmowanych w danym czasie lekach i problemach zdrowotnych. Johimbina wchodzi w reakcje z niektórymi innymi lekami, a także z substancjami zawartymi w jedzeniu.
Nie powinna być na przykład przyjmowana z tyraminą – organicznym związkiem chemicznym, którego nadmiar podnosi ciśnienie krwi. Tyramina to amina biogenna, która powstaje w produktach mlecznych z pasteryzowanego mleka. Reakcja zachodząca między tyraminą a johimbiną powoduje wzrost ciśnienie tętniczego i przyspieszenie akcji serca. Dlatego podczas kuracji lekami na potencję z johimbiną należy ograniczać spożywanie produktów zawierających tyraminę, ponieważ połączenie tych dwóch substancji może spowodować niebezpieczny wzrost ciśnienia krwi.

Johimbina może wywoływać szereg niepożądanych skutków ubocznych. Należą do nich:

• przyspieszona akcja serca (wysokie tętno),
• nerwowość i nadmierne pobudzenie,
• zwiększona potliwość,
• podwyższenie lub obniżenie ciśnienia krwi,
• drżenie mięśni,
• bóle i zawroty głowy,
• mdłości, nudności i wymioty,
• rozszerzenie źrenic,
• uczucie splątania i paniki,
• halucynacje.

Przeciwwskazaniem do stosowania leków z johimbiną są: niedociśnienie i nadciśnienie, bóle głowy i migrena, choroby serca, nerek, żołądka, wątroby, jelit oraz układu nerwowego, a także cukrzyca i nadczynność tarczycy. Johimbiny nie mogą stosować kobiety w ciąży i w okresie laktacji, a także dzieci. Johimbina może wpływać na działanie leków przeciwdepresyjnych, przeciwalergicznych i wchodzić w reakcje z alkoholem.

Dawkowanie johimbiny powinno być ściśle dostosowane do wskazań lekarza, któremu należy zgłosić wszystkie objawy niepokojące po zażyciu leku. Absolutnie nie wolno samodzielnie dawkować sobie tabletek z johimbiną, ponieważ może to realnie zagrozić zdrowiu, a nawet życiu.