Czym jest brzuch piwny i czy piwo naprawdę zwiększa obwód w pasie? Zobacz, jak pozbyć się „mięśnia piwnego” i zbędnych kilogramów!

Piwo jest napojem alkoholowym wytwarzanym ze zbóż takich jak jęczmień, pszenica czy żyto. Wyciąg z ziarna poddanego kiełkowaniu (słodu) z dodatkiem chmielu, który jest nazywany brzeczką piwną, poddaje się fermentacji z udziałem drożdży. Jego gorycz równoważy słodycz ziaren i nadaje piwu charakterystyczny smak i zapach, jednak dodatek ten działa przede wszystkim konserwująco. Dla urozmaicenia doznań smakowych do niektórych rodzajów piwa dodawane są również owoce, zioła czy przyprawy.

W zależności od rodzaju piwo ma różną moc, ale najczęściej zawartość alkoholu wynosi 4-6 proc. Kaloryczność piwa różni się w zależności od jego rodzaju (np. lager, pilsner, ale, stout, porter itp.). Puszka piwa jasnego o pojemności 500 ml dostarcza ok. 245 kcal, a ta sama ilość piwa ciemnego ma ok. 340 kcal.

Za kaloryczność piwa odpowiada przede wszystkim słód oraz dodatki użyte do jego produkcji, a także alkohol. Należy więc pamiętać, że im mocniejsze piwo, czyli im więcej ma procent alkoholu, tym będzie ono bardziej kaloryczne. Każdy gram alkoholu to ok. 7 kalorii więcej.

Piwo zawiera również niewielkie ilości mikroelementów, w tym sodu, potasu, magnezu czy krzemu, a także witamin z grupy B i antyoksydantów. Jednak tylko jeśli ma dobrą jakość i jest spożywane w większych ilościach (co nie jest zalecane), stanowi dobre źródło tych składników.

Ze względu na zawartość alkoholu i słodu, który jest źródłem węglowodanów, piwo jest napojem wysokokalorycznym. Może więc stać się przyczyną powstawania brzucha piwnego, czyli zwiększenia obwodu w pasie. Alkohol zawarty w piwie spowalnia również spalanie zgromadzonej jako zapas energii tkanki tłuszczowej, ponieważ obciąża wątrobę. Z tego powodu może przyczyniać się do wzrostu tkanki tłuszczowej.

Dodatkowo zawarty w piwie chmiel wpływa na wydzielanie soków żołądkowych, przez co wzmaga apetyt. Picie piwa zwykle połączone jest również ze spożyciem innych wysokokalorycznych potraw takich jak chipsy, słone orzeszki, a nawet smażone mięsa czy frytki.

Chmiel zawiera także fitoestrogeny, czyli związki roślinne, które mogą naśladować działanie żeńskiego hormonu płciowego estrogenu. Może to powodować zmiany hormonalne u mężczyzn, przez co zwiększa się ryzyko gromadzenia się tłuszczu na brzuchu.

Najbardziej tuczące są jednak puste kalorie z piwa, czyli takie, za którymi nie stoją korzystne składniki odżywcze. W tym przypadku pochodzą z cukrów prostych i etanolu. Co więcej, w słodzie stosowanym do produkcji piwa zawarta jest maltoza, której indeks glikemiczny jest wyższy niż dla cukru stołowego i przekracza skalę wynoszącą sto. To właśnie on odpowiada za to, że rośnie piwny brzuch!

Piwo ma istotny wpływ na poszerzanie się talii. Jednak tzw. mięsień piwny nie powstaje jedynie od picia piwa, a jest wynikiem otyłości brzusznej. Mówi się o niej, gdy u kobiety obwód w pasie przekracza 80 cm, a u mężczyzny jest większy niż 94 cm.

Otyłość brzuszna, a także związany z nią brzuch piwny częściej pojawia się u mężczyzn, szczególnie po 35. roku życia. Jest to związane z wiekiem, płcią, gospodarką hormonalną i niską aktywnością fizyczną.

Kobiety mają więcej tłuszczu podskórnego, dlatego u nich tkanka tłuszczowa odkłada się nie tylko na brzuchu, ale też na ramionach, udach i pośladkach. U mężczyzn natomiast gromadzi się głównie w okolicy pasa.

Głównym powodem powstawania otyłości jest regularne spożywanie nadmiaru kalorii w stosunku do zapotrzebowania organizmu na energię, co wynika głównie z niewłaściwie skomponowanej diety oraz ruchu. Nadmiar energii organizm odkłada w postaci tkanki tłuszczowej, która magazynowana jest głównie pod skórą, ale także wokół narządów wewnętrznych – tak właśnie dzieje się w przypadku brzucha piwnego, czyli otyłości brzusznej.

Największym zagrożeniem w przypadku brzucha piwnego jest właśnie gromadzenie się tkanki tłuszczowej, tzw. tłuszczu trzewnego, wokół narządów wewnętrznych, takich jak wątroba czy serce oraz wokół nich w jamie brzusznej, co nazywane jest otłuszczeniem. Taką sytuację można rozpoznać, gdy brzuch jest nie tylko duży i odstający, ale staje się też twardy. Jest to spowodowane tym, że tłuszcz wypycha na zewnątrz ścianę brzucha, która jest zbudowana z mięśni i twardych tkanek włóknistych.

Ponieważ tkanka tłuszczowa produkuje związki zapalne, otyłość zwiększa ryzyko rozwoju cukrzycy t. 2, nadciśnienia, chorób serca, hipercholesterolemii, zespołu metabolicznego, zaburzeń erekcji, stłuszczenia wątroby, a także przedwczesnego zgonu.

Osoby z otyłością brzuszną często chorują na astmę oraz pojawia się u nich bezdech senny. Mają też podwyższony poziom kwasu moczowego, co zwiększa ryzyko rozwoju dny moczanowej. Wyższe jest też prawdopodobieństwo rozwoju nowotworów takich jak rak jelita grubego, trzustki, piersi czy prostaty.

Zrzucenie piwnego brzucha nie będzie łatwe, ale jest możliwe. Najważniejsza jest wytrwałość i konsekwencja w modyfikowaniu diety i redukcji spożywanych kalorii oraz zwiększaniu aktywności fizycznej. Przede wszystkim należy ograniczyć ilość wypijanego alkoholu i zapomnieć o regularnym sięganiu po jedną czy dwie puszki piwa dziennie. Najlepiej zastąpić je niskokalorycznymi napojami bezalkoholowymi, takimi jak woda czy herbaty ziołowe i owocowe. Uchroni to nie tylko przed tłuszczem na brzuchu, ale też uzależnieniem od alkoholu.

Równocześnie należy zrezygnować z wysokokalorycznych przekąsek, fast foodu, tłustych mięs i wędlin, smażonych potraw i białego pieczywa.

Należy też zadbać o aktywność fizyczną, ale nie stawiać na ćwiczenie tylko mięśni brzucha. Lepiej jest wykonywać ćwiczenia ogólne, które zadbają o całe ciało i pozwolą zrzucić zbędne kilogramy. Najlepsze będą więc aktywności takie jak bieganie, pływanie, jazda na rowerze czy tenis. Ćwiczenia pozwolą na zredukowanie masy ciała, co będzie widoczne w zmniejszeniu się brzucha piwnego, ponieważ tłuszcz trzewny zostaje rozłożony szybciej niż inne rodzaje tkanki tłuszczowej.