Spis treści
Żyworódka żyworódce nie równa, czyli która roślina jest lecznicza, a która może być trująca?
Wielu z nas ma na domowych parapetach tę niepozorną roślinę doniczkową, ale niewielu wie, że ma ona szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Często porównuje się ją do aloesu, który uznawany jest za wszechstronny surowiec roślinny, a nawet mówi się, że przewyższa jego właściwości.
Aby jednak korzystać z dobrodziejstwa, jakie oferuje żyworódka, trzeba wiedzieć, która z nich ma właściwości lecznicze. Żyworódka pierzasta (Kalanchoe pinnata) bywa mylona z żyworódką Daigremonta, którą charakteryzują rozmnóżki pojawiające się na brzegach spiczastych, podłużnych liści.
Żyworódka Daigremonta zawiera o wiele mniej substancji aktywnych, a stosowana wewnętrznie może wykazywać silne działanie toksyczne. Może być ona stosowana jedynie zewnętrznie. Szukając rośliny leczniczej na rynku najlepiej udać się sprawdzonego źródła, a kupując przez internet dokładnie przyjrzeć się zdjęciom oferowanej żyworódki.
To na co należy zwrócić uwagę w pierwszej kolejności to kształt liści – właściwa roślina lecznicza ma okrągłe liście, na których nigdy nie pojawiają się rozmnóżki.
Właściwości żyworódki. Na co pomaga? Zastosowanie w medycynie ludowej
Kalanchoe pinnata to roślina o bardzo bogatym składzie. Wśród znajdujących się w niej drogocennych składników wymienia się:
- flawonoidy,
- katechiny,
- briofiliny,
- polisacharydy,
- sacharoproteiny,
- sole mineralne, takie jak glin, żelazo, potas, magnez, krzem, mangan, miedź,
- witaminę C,
- kwasy: bursztynowy, jabłkowy, szczawiooctowy i fenolokwasy.
Żyworódka stosowana jest jako surowiec do produkcji rozmaitych przetworów (soków, maceratów, nalewek) i produktów np. maści czy kremów. Wykazuje działanie:
- przeciwdrobnoustrojowe (przeciwbakteryjne, antywirusowe, przeciwgrzybicze),
- immunostymulujące,
- nasercowe,
- odtruwające,
- pobudzające odnowę tkanek,
- remineralizujące,
- przeciwnowotworowe,
- krwiotwórcze,
- przeciwzapalne.
Polecana jest w leczeniu ran, odleżyn, oparzeń i odmrożeń. Jak podaje znany polski fitoterapeuta dr Henryk Różański usuwa także objawy paradontozy, niszczy grzybice jamy ustnej i błon śluzowych narządów płciowych. Warto przyjmować ją w okresie obniżonej odporność.
Można stosować ją także przy hemoroidach i owrzodzeniach przewodu pokarmowego oraz w leczeniu nadżerek ginekologicznych i świądu odbytu. Wykazuje skuteczność w terapii zapalenia prącia. Jest składnikiem maści i kosmetyków, które mają działanie przeciwzapalne, rozjaśniające, odżywcze i przeciwtrądzikowe.
Nalewka z żyworódki. Prosty przepis na leczniczy trunek. Jak ją stosować?
Aby przygotować nalewkę z żyworódki pierzastej, jedną część umytych, surowych, rozdrobnionych liści umieszczamy w słoiku i zalewamy trzema częściami alkoholu o zawartości 30-40 proc. Odstawiamy w ciemne miejsce na 7 do 14 dni, od czasu do czasu wstrząsając naczyniem. Po tym czasie przefiltrowujemy i przelewamy do szczelnej butelki. Warto wybrać kilka mniejszych buteleczek z dozownikiem kropli.
Należy przyjmować ją 2 razy dziennie po 10 ml przy bólu gardła, chrypce i obniżonej odporności lub stosować do dezynfekcji ran i skaleczeń.
W przypadku bólów reumatycznych oraz bólów głowy należy dwa razy dziennie wcierać nalewkę w bolące miejsca lub skronie.
Jeśli potrzebujemy środka jedynie do użytku zewnętrznego, który posłuży do walki z łupieżem, zapaleniem łojotokowym skóry, odleżynami lub do dezynfekcji ran, należy ćwierć szklanki soku z żyworódki wymieszać ze szklanką spirytusu salicylowego. Chcąc pozbyć się łupieżu lub zapalenia łojotokowego skóry należy stosować go jako wcierkę, nakładając na skórę głowy i włosy trzy razy w tygodniu.
Kto nie powinien używać nalewki z żyworódki?
Ze względu na zawartość alkoholu nalewka z żyworódki nie powinna być stosowana u dzieci, kobiet ciężarnych i karmiących. Nie powinny jej także używać osoby przyjmujące glikozydy nasercowe oraz z hiperkaliemią, czyli podwyższonym poziomem potasu we krwi.
Aby mieć pewność, że stosowanie nalewki z żyworódki jest w pełni bezpieczne, przed rozpoczęciem kuracji należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym.
Źródło:Żyworódka pierzasta Bryophyllum pinnatum (Lamarck) Oken w medycynie ludowej Medycyna Dawna i Współczesna