Spis treści
USG bioderek u dziecka – kiedy je wykonać?
Badanie bioderek jest po raz pierwszy przeprowadzane przez neonatologa zaraz po porodzie. Kolejne odbywa się podczas wizyty u pediatry, który oceni stan stawów i wystawi skierowanie na badanie ultrasonograficzne. USG bioderek (preluksacja) powinno być przeprowadzone trzykrotnie:
- po raz pierwszy w 6 tygodniu życia dziecka, najpóźniej w 12 tygodniu,
- w 3 miesiącu życia – niezależnie od poprzedniego wyniku,
- kiedy dziecko zacznie chodzić.
Może zdarzyć się także, że wykonanie badania będzie zlecone przez pediatrę zdecydowanie wcześniej – nawet w 2 lub 3 tygodniu życia dziecka. Dzieje się tak, jeśli zachodzi podejrzenie wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Do grupy ryzyka zaliczone są dzieci, które:
- zostały urodzone z ułożenia miednicowego,
- pochodzą z ciąży mnogiej,
- mają obciążane genetyczne.
Dowiedz się więcej:
Jak wygląda ultrasonograficzne badanie bioderek?
USG bioderek jest wykonywane specjalnie do tego przystosowanym ultrasonografem. Dziecko po rozebraniu z dolnych części garderoby jest smarowane żelem, a następnie lekarz jeżdżąc głowicą sondy, ogląda poszczególne części bioder.
Następnie ocenia wynik w skali Graffa, w której oznaczenia IA i IB są prawidłowe, IIA oznacza biodra fizjologicznie niedojrzałe, a kolejne w skali IIB, IIC, IID oraz III i IV wskazują na biodra wymagające większego lub mniejszego nadzoru lekarskiego.
Badanie bioder u niemowlęcia jest bezinwazyjne i bezbolesne. Do badania nie trzeba się wcześniej przygotowywać, ale warto zadbać o to, żeby dziecko było najedzone, a pieluszka czysta. Badanie trwa zazwyczaj kilkanaście minut.
Czym jest dysplazja stawów biodrowych?
Dysplazja stawów biodrowych u dzieci to najczęstsza anomalia noworodkowa. Według Międzynarodowego Instytutu Dysplazji ok. 1 na 10 noworodków cierpi z powodu niestabilności stawu biodrowego, natomiast 1 na 100 niemowląt wymaga leczenia, z tego powodu. W Polsce mówi się o 2 do 5% noworodków wymagających nadzoru lekarskiego ze względu na dysplazję stawów biodrowych.
Mianem dysplazji stawów biodrowych określa się niestabilność, zwichnięcie lub spłycenie stawu biodrowego. Zdiagnozowanie dysplazji u niemowlęcia, oznacza wykrycie niedorozwoju panewki stawowej.
W zależności od stopnia dysplazji ocenianej w skali Graffa dziecko może zostać skierowane jedynie na obserwację, fizjoterapię lub na leczenie specjalistyczne. Przy rozpoznaniu kolejnych typów zalecane jest:
- Typ IIB, IIC, IID – założenie ortezy odwodzącej, mogą być to szelki Pavlika czy szyna Tubingera,
- Typ III i IV kwalifikuje dziecko do nastawienie biodra w znieczuleniu ogólnym.
Nieprawidłowości w rozwoju bioder u dzieci
Nie tylko lekarze, ale także rodzice są w stanie zauważyć pierwsze oznaki, które mogą być powodem do niepokoju i wskazywać na nieprawidłowy rozwój stawów biodrowych u niemowląt i małych dzieci. Są to:
- różnice w długości nóżek,
- asymetryczne fałdy pośladków i/lub ud,
- trzaski i/lub kliknięcia w biodrach – mogą sugerować dysplazję stawu biodrowego, ale mogą także być czymś całkiem naturalnym,
- ograniczony zakres ruchu odwodzenia – rodzice mogą go zauważyć, jeśli pojawią się trudności ze zmianą pieluszki (biodra nie mogą się w pełni rozłożyć),
- ból i trudności z chodzeniem u starszych dzieci.
Dbanie o zdrowe biodra u dziecka
O prawidłowy rozwój bioderek u dziecka należy dbać od pierwszych dni życia. Należy to jednak robić kierując się rozsądkiem i bez przymuszania do konkretnych pozycji:
- należy dobierać prawidłowy rozmiar pieluszki i ubranek – unikać ciasnych ubrań i śpiworków,
- odpowiednio podnosić dziecko przy zmianie pieluszki (unosząc pośladki, a nie nogi),
- zapewnić czas na swobodną zabawę i machanie nóżkami,
- jak najczęściej układać niemowlę na brzuszku,
- nie przyśpieszać siadania czy wstawania,
- nie zakładać bez konsultacji z lekarzem większej pieluchy w celu zwiększenia rozstawu nóg,
- pamiętać o prawidłowej pozycja przy podnoszeniu i noszeniu dziecka,
- dobierając nosidło lub chustę, zwrócić uwagę na to, aby dziecko miało odpowiednio poparte pośladki i szeroko rozstawione nóżki,
- zachęcać dziecko do siadania z nogami do przodu.
Źródła:
Międzynarodowy Instytut Dysplazji
Skuteczna fizjoterapia dzieci
ZOBACZ:
Dlaczego chodziki to zły wybór dla dziecka? „Bardzo często kończy się to rehabilitacją”
