Nalewka i napar z wrzosu? Tak! Te kwiatowe mikstury wspierają odporność i pracę układu pokarmowego. Wypróbuj proste przepisy

Herbatkę wrzosową można przygotować ze świeżych lub suszonych kwiatów wrzosu zwyczajnego (Calluna vulgaris). Wrzosy warto zbierać w miejscach oddalonych od dróg i centrum miast. Dodatkowo należy pamiętać, że do przygotowania nalewki lub herbatki nie nadają się kwiaty dostępne w sklepach ogrodniczych lub supermarketach, ponieważ często są pryskane środkami ochrony roślin, których celem jest przedłużenie ich świeżości i wyglądu (sprawdź, jak pielęgnować wrzosy w domu i ogrodzie).

W przypadku herbatki ze świeżo zerwanych kwiatów, należy najpierw rozłożyć je na ściereczce i pozostawić na 30-45 minut, aby pozbyć się ewentualnych owadów. Tak przygotowane kwiaty można również poddać suszeniu. Pomieszczenie powinno być ciepłe i przewiewne, ale bez dostępu do promieni słonecznych. Z kwiatów można przygotować małe wiązanki, które następnie należy powiesić i suszyć przez 10-14 dni.

Jak przygotować herbatkę wrzosową? Wystarczy łyżeczkę suszonych lub świeżych kwiatów wrzosu zwyczajnego zalać 300 ml wrzącej wody, przykryć szklanym naczyniem i parzyć przez 15 minut, a następnie przecedzić.

Przygotowanie nalewki wrzosowej nie jest trudne i wymaga tylko kilku ogólnodostępnych produktów. Przyda się:

• szklanka świeżych lub suszonych kwiatów wrzosu zwyczajnego,
• 500 ml wódki o 40 proc. zaw. alk.,
• 500 ml spirytusu nalewkowego o 60-70 proc. zaw. alk.,
• 150 ml wody,
• 100 g cukru.

Jak przygotować ziołową nalewkę?

1. Kwiaty wsypać do wyparzonego wcześniej słoika, zalać alkoholem i odstawić w ciemne miejsce na 10 dni.
2. Powstałą miksturę przecedzić przez gęste sito lub gazę złożoną w kilka warstw. Z kwiatów wycisnąć jak najwięcej płynu. Roztwór alkoholowy ponownie wlać do słoika.
3. Przygotować syrop cukrowy – zagotować cukier z wodą i mieszać do momentu uzyskania lekko gęstej konsystencji.
4. Syrop przelać do roztworu alkoholowego i dokładnie wymieszać.
5. Tak powstałą mieszaninę przelać do mniejszych butelek i pozostawić w ciemnym miejscu na 5-6 miesięcy.
6. Po tym czasie lecznicza nalewka jest gotowa do spożycia.

Niektórzy do nalewki dodają również sok z cytryny, dzięki czemu zyskuje ona lekko kwaśny smak. Do wrzosówki można dodać również suszone kwiaty lawendy, rumianku lub płatki dzikiej róży.

Jak podaje dr Henryk Różański, ceniony fitoterapeuta, kwiaty tej rośliny są źródłem arbutyny, która wyrównuje koloryt skóry, działa łagodząco i rozświetlająco. Dlatego napary wrzosowe często służą jako nasączenie do okładów na skórę problematyczną, z wypryskami, trądzikiem lub bliznami.

Dodatkowo zarówno napary jak i herbatka obfitują w garbniki – związki o działaniu ściągającym, czyli obkurczającym naczynia krwionośne. Dlatego kwiaty wrzosu mogą przynieść ulgę przy biegunkach, które często są efektem zatrucia pokarmowego.

Kwiaty wrzosu zwyczajnego to znakomite źródło antyoksydantów, które chronią organizm przed stresem oksydacyjnym, wywołanym przez wolne rodniki tlenowe.

Wodne wyciągi z kwiatów wrzosu obfitują również w kwasy organiczne, w tym fumarynowy, który wykazuje silne działanie przeciwutleniające. Dzięki temu składnikowi wrzosowe płukanki do włosów zmniejszają łupież, a także łagodzą podrażnienia skóry głowy (chcesz, aby fryzura zyskała objętości? Wypróbuj metodę odwróconego mycia włosów). Natomiast okłady nasączone herbatką wrzosową pomagają leczyć zmiany skórne wywołane łuszczycą.

Jednym z ważniejszych składników wyciągów wrzosowych jest również kwercetyna. Związek ten zmniejsza utlenianie cholesterolu LDL, dzięki czemu może wspierać leczenie miażdżycy, która często jest przyczyną rozwoju zawału serca i udaru mózgu.

Zawartość wszystkich tych składników sprawia, że nalewka i herbatka z kwiatów wrzosu wykazują działanie:

• przeciwzapalne,
• przeciwbakteryjne,
• przeciwbiegunkowe,
• pobudzające wydzielanie soków trawiennych,
• odkażające,
• przeciwwysiękowe,
• nawilżające,
• moczopędne,
• przeciwobrzękowe,
• detoksykujące,
• napotne,
• przeciwgorączkowe,
• wykrztuśne,
• osłaniające,
• rozmiękczające.

Fitoterapeuta w swoich pracach zaznacza, że zarówno nalewka jak i herbatka z wrzosu zwyczajnego wykazują działanie lekko uspokajające, dlatego może stanowić element terapii przeciwko fobii i stanom lękowym. Należy jednak pamiętać, że w przypadku zażywania środków przeciwlękowych, stosowanie preparatów z wrzosem musi być wcześniej uzgodnione z lekarzem prowadzącym.

W jakich dolegliwościach mogą pomóc herbatka i nalewka wrzosowa? Warto rozważyć stosowanie dawek leczniczych w przypadku:

• niestrawności,
• biegunki,
• zakażenia układu moczowego,
• cukrzycy typu 2,
• insulinooporności,
• obrzęków,
• umiarkowanego nadciśnienia tętniczego krwi,
• zapalenia jamy ustnej i gardła – płukanka z herbatki,
• zatrucia pokarmowego,
• pasożytniczego zakażenia układu pokarmowego,
• zmian skórnych, w tym trądziku i łuszczycy – herbatka jako tonik do mycia lub nasączenie do okładów,
• dny moczanowej,
• reumatyzmu,
• przewlekłego stresu,
• bezsenności.

Fitoterapeuci podają, że herbatkę wrzosową można pić nawet 3 razy dziennie. Uważa się, że napar wrzosowy może być spożywany również przez dzieci powyżej 3. roku życia, jednak przed wprowadzeniem go do jadłospisu zaleca się konsultację z pediatrą.

Natomiast dawka lecznicza nalewki wrzosowej wynosi 30 kropel dziennie. Można ją pić w przypadku pojawienia się dolegliwości, ale również jako element profilaktyki chorobowej. Wrzosówkę można również rozcieńczyć i stosować jako płukankę w przypadku zapalenia gardła lub pojawienia się aft i pleśniawek.

Mimo dobroczynnych właściwości wrzosu nie wszyscy mogą bezpiecznie sięgać po herbatkę i nalewkę z jego kwiatów. Ze względu na zawartość alkoholu nie powinny jej pić kobiety ciężarne i karmiące piersią oraz dzieci i młodzież poniżej 18. roku życia. Dodatkowo muszą jej unikać osoby z alergią lub nietolerancją alkoholu, z wrzodami żołądka i dwunastnicy oraz pacjenci przyjmujący leki, które mogą wchodzić w reakcje alergiczne z alkoholem.

Obecnie nie stwierdzono żadnych przeciwwskazań do spożywania herbatki z kwiatów wrzosu, jednak dla bezpieczeństwa nie zaleca się jej kobietom w ciąży i karmiącym piersią oraz dzieciom poniżej 3. roku życia.