W najliczniejszej grupie ryzyka wystąpienia trądziku różowatego znajdują się osoby między 20. a 30. rokiem życia.
Trądzik różowaty – przyczyny
Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą skóry o bliżej nieznanych przyczynach. Zmagają się z nim przede wszystkim mieszkańcy Północnej i Zachodniej Europy, a także Ameryki Północnej. Początki trądziku różowatego przypadają na okres pomiędzy 20. a 30. rokiem życia. Charakter i nasilenie symptomów tej dolegliwości zmieniają się wraz z jej stopniem rozwoju. Prawdopodobną i bezpośrednią przyczyną trądziku różowatego jest nadreaktywność naczyń krwionośnych zlokalizowanych w środkowej części twarzy. Niegdyś sądzono, że to alkohol jest głównym podłożem trądziku różowatego, jednakże teoria ta nigdy nie doczekała potwierdzenia naukowego. Przy tym warto podkreślić, że omawiania odmiana trądziku nie ma związku z zablokowaniem gruczołów łojowych.
Jednym z czynników mogących oddziaływać na trądzik różowaty są predyspozycje genetyczne. Z dużą dozą prawdopodobieństwa skłonność do tej choroby skóry może być dziedziczona. Szacuje się, że duży wpływ na pojawienie się trądziku różowatego ma także wrodzona nadwrażliwość na czynniki zewnętrzne. Jak pokazują badania trądzik ten często, dotyka osoby z nadciśnieniem tętniczym krwi, a także osoby z cerą naczyniową.
Bardzo dużą rolę zarówno w wywoływaniu, jak i zaostrzaniu objawów trądziku różowatego, ma promieniowanie ultrafioletowe, które przyczynia się do wzrostu uwalniania wolnych rodników tlenowych. W takiej sytuacji dochodzi do zwiększenia wydzielania trzech enzymów, odpowiadających za zewnątrzkomórkowe naświetlanie naczyń i skóry. W patogenezie trądziku różowatego dużą rolę przypisuje się również drobnoustrojom, a w szczególności pasożytowi Demodex foliculorum, który żyje w gruczołach łojowych i często wywołuje stan zapalny w tym obrębie.
Trądzik różowaty – objawy
Charakter i stopień nasilenia objawów trądziku różowatego różni się w zależności od typu choroby i jej stadium zaawansowania. Wyodrębnia się kilka klinicznych postaci rosacea:
- Trądzik różowaty rumieniowo-teleangiekatyczny, który objawia się rumieniem w środkowej części twarzy i teleangiezjami (rozszerzeniami naczyń krwionośnych). Leczenie tej postaci trądziku polega głównie na unikaniu czynników nasilających jego objawy – kosmetyków, światła słonecznego, wahań temperatur i ostrych przypraw.
- Trądzik różowaty grudkowo-krostowy, który objawia się: stałym rumieniem i obrzękiem twarzy, kopulastymi grudkami, krostkami w środkowej części twarzy i drobnymi guzkami. Leczenie tej postaci trądziku powinno być dwutorowe – miejscowe i ogólne.
- Trądzik różowaty o postaci guzowatej, który objawia się: stałym rumieniem i obrzękiem twarzy, grudkami, krostami i guzkami w okolicy nosa, łuków jarzmowych, czoła, oczu i uszu. Leczenie tej postaci trądziku powinno być kompleksowe i obejmować zarówno leczenie miejscowe, jak i ogólne, a w niektórych przypadkach również leczenie chirurgiczne.
- Trądzik różowaty oczny, który objawia się: pieczeniem i świądem oczu, zapaleniem spojówek, zapaleniem brzegów powiek, a także nadwrażliwością na światło. Jego leczenie polega na ochronie przed czynnikami drażniącymi i opiece wykwalifikowanego okulisty.
Warto przeczytać:
Trądzik różowaty – przebieg
W pierwszym stadium rozwoju trądziku różowatego często pojawia się rumień, który zwykle znika po kilku lub kilkunastu minutach. Dodatkowo może uaktywnić się także nadwrażliwość skóry na czynniki chemiczne i fizyczne. W dalszej kolejności pojawia się: trwały rumień i obrzęk twarzy, a także występowanie grudek i krost. Z kolei w ostatniej fazie rozwoju trądziku różowatego występują zapalne guzki i czyraki, a gruczoły łojowe znacznie zwiększają swoje rozmiary i zaczynają włóknieć.
Trądzik różowaty jest przewlekłą i powszechną chorobą skóry o zróżnicowanych objawach i przebiegu. Bardzo ważne w tym kontekście jest to, że duży wpływ na kliniczny obraz tej dolegliwości ma prowadzony styl życia. Wyróżnia się szereg czynników, które mogą nasilać objawy trądziku różowatego. Mowa tu w szczególności o:
- Czynnikach fizycznych: silnym wietrze, niskiej i wysokiej temperaturze powietrza, lampach słonecznych, wilgotności, gorących kąpielach, promieniowaniu słonecznym.
- Czynnikach chemicznych: kosmetykach zawierających aceton, alkohole, środki zapachowe, mentole, mydłach o właściwościach ściągających i złuszczających.
- Czynnikach spożywczych: pokarmach (serach, produktach mlecznych, czekoladzie, wanilii, wątróbce, ostrych przyprawach i sosach), a także napojach (mocnej kawie i herbacie, czekoladzie, alkoholach).
- Czynnikach farmakologicznych: nitroglicerynie, glikokortykosteroidach, kwasie nikotynowym i innych.
- Czynnikach psychologicznych: sytuacjach stresogennych i wzmożonym napięciu.
Trądzik różowaty – leczenie
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się różnym stopniem nasilenia objawów. Jego leczenie jest trudne, a niekiedy nawet niemożliwe. Pierwszym krokiem, jaki powinna podjąć każda osoba, która chce pozbyć się trądziku różowatego, jest konsultacja z wykwalifikowanym dermatologiem i ograniczenie wpływu czynników, nasilających przebieg choroby. Miejscowe leczenie trądziku różowatego polega na stosowaniu kremów i maści o działaniu przeciwzapalnym. W początkowym stadium rozwoju choroby stosuje się kwas azealinowy, który przyjmuje formę żelu lub kremu na trądzik różowaty. Oprócz tego stosuje się także: metronidazol, sulfacetamid sodu, nadtlenek benzoilu, erytromycynę, klindamycynę, takrolimus i tretynoinę.
Antybiotyki na trądzik różowaty są stosowane w umiarkowanych i ciężkich postaciach tej dolegliwości. Często spotykanym antybiotykiem w leczeniu trądziku są tetracykliny, które charakteryzują się szerokim spectrum działania. Przy czym warto podkreślić, że nie można ich stosować u kobiet w ciąży. Innym antybiotykiem stosowanym przy trądziku różowatym są: makrolidy, które negatywnie oddziałują na układ trawienny.
Wówczas, gdy zmiana dotychczasowego stylu życia, leczenie miejscowe i antybiotykoterapia nie przynoszą zadowalających rezultatów, to należy sięgnąć po bardziej radykalne metody. Jedną z nich jest laser na trądzik różowaty. Zabiegi laserem w przypadku trądziku polegają na tym, że wiązka światła podgrzewa naczynko, co w dłuższej perspektywie skutkuje jego zamknięciem.
Sprawdź:
Trądzik różowaty – leczenie domowe
Domowe sposoby na trądzik różowaty z roku na rok cieszą się coraz to większą popularnością. Zazwyczaj zaleca się stosować je jako terapię uzupełniającą inne metody leczenia, jednakże w łagodnych przypadkach trądziku, mogą one zupełnie zastąpić leczenie miejscowe i ogólne (farmakologiczne). Wśród domowych sposobów największym zainteresowaniem obdarzane są zioła na trądzik różowaty, w tym w głównej mierze:
- Złocień ogrodowy, który wykazuje właściwości przeciwzapalne i łagodzące.
- Zielona herbata, która ma działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne.
- Gorzkla właściwa, która skutecznie zwalcza stan zapalny i zapobiega rozwojowi infekcji.
5 domowych sposobów na trądzik
Trądzik różowaty a dieta
Dieta przy trądziku różowatym jest jednym z czynników, nasilających objawy tej choroby. Dlatego też, chcąc wyleczyć trądzik i złagodzić jego symptomy, należy podejść do leczenia kompleksowo i zmienić dotychczasowy styl życia, w tym przede wszystkim dietę. Podstawą jest wyeliminowanie ze swojego codziennego jadłospisu takich produktów spożywczych jak: tłuste sery, produkty mleczne, czekolada, wątróbka, ostre przyprawy, marynowane mięso, mocna kawa i herbata, napoje słodzone i alkohol.
Trądzik różowaty a kosmetyki
Bardzo ważną rolę w leczeniu trądziku różowatego odgrywa pielęgnacja, która powinna opierać się przede wszystkim na kosmetykach o łagodnej formule. Osoby, które zmagają się z trądzikiem, powinny unikać gorącej, chlorowanej wody, mydła, preparatów na bazie alkoholu. Najlepiej zamienić wszystkie swoje kosmetyki do pielęgnacji na produkty o łagodnym, antybakteryjnym i hipoalergicznym działaniu. Takie preparaty są zawsze bezwonne i z reguły przezroczyste. Dodatkowo należy unikać wszystkich produktów i preparatów, które mogą podrażniać skóry (mowa tu np. o peelingach i kremów z AHA). Natomiast, jeśli chodzi o podkład do skóry trądzikowej, to najlepiej wybierać produkt o lekkiej konsystencji i niewodoodporny, ponieważ jego zmywanie może podrażnić wrażliwą skórę twarzy.