Ropiejące oczy - przyczyny i sposoby leczenia. Jak poradzić sobie z ropiejącymi oczami u noworodka?

Dlaczego ropieją oczy?

Ropiejące oczy są rezultatem reakcji zapalnej spojówki oraz dróg łzowych, która powstaje pod wpływem kontaktu z czynnikiem drażniącym lub pod wpływem działalności drobnoustrojów chorobotwórczych (wirusów, bakterii, grzybów). Spojówki pełnią ważną rolę w procesie oczyszczania, nawilżania i odżywiania rogówki, a przy tym pełnią funkcję ochronną, nie dopuszczając do kontaktu wnętrza oczodołu z środowiskiem zewnętrznym. Wszelkie czynniki, mogące wywierać negatywny wpływ na spojówki (mikroorganizmy, zanieczyszczenia itp.), zostają zgromadzone w worku spojówkowym, skąd, z pomocą łez, wędrują do jamy nosowej. Ich nadmiar i zaburzenia w obrębie produkcji łez prowadzi do wystąpienia stanu zapalnego, co objawia się jako ropienie oczu. Mogą temu towarzyszyć następujące objawy:

• Obrzęk i przekrwienie spojówek.
• Pieczenie.
• Uczucie piasku pod powiekami.
• Światłowstręt.
• Nadmierne łzawienie lub suchość oka.
• Zaczerwienienie widoczne na brzegach powiek.
• Ból oka.

Jakie są przyczyny ropiejących oczu?

Ropiejące oczy zwykle wskazują na zapalenie spojówek. Dolegliwość może mieć różnorakie podłoże, najczęściej jest efektem zakażenia wirusowego lub bakteryjnego, także chlamydiami. W takim przypadku, objawy (pieczenie, świąd, światłowstręt, łzawienie, obrzęk, przekrwienie, zaczerwienienie) utrzymują się przez dłuższy czas, więc konieczna jest wizyta u lekarza.

Ropa w oku może być też objawem alergii. Do wystąpienia uporczywego symptomu może przyczynić się kontakt z sierścią zwierząt, pyłkami traw, roztoczami czy ze składnikami pokarmów. W takim przypadku, ropienie jest rezultatem gromadzenia się nadmiaru wydzieliny śluzowej. Towarzyszy temu obrzęk, zaczerwienienie i silne zjawienie. Po kontakcie z alergenem, objawy pojawiają się gwałtownie i ustępują, gdy chory nie ma kontaktu z czynnikiem uczulającym.

Inne schorzenia, które mogą powodować wystąpienie ropnej wydzieliny, to:

• Zapalenie rogówki.
• Dysfunkcja gruczołów Meiboma.
• Jęczmień.

Zaropiałe oczy mogą być też następstwem długotrwałej ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe i silne światło. Taki stan mogą też wywołać pyłki, suche powietrze (np. w klimatyzowanych pomieszczeniach) i ekspozycja na wzmożony przepływ powietrza (nawiew skierowany na twarz, silny wiatr).

Ropiejące oczy u dziecka

Ropiejące oczy u dziecka mogą być objawem zapalenia spojówek. Choroba jest silnie zaraźliwa, często nie trzeba mieć nawet bezpośredniego kontaktu z osobą chorą, a z używanymi przez nią przedmiotami osobistymi, na których znajduje się wydzielina z oka (np. z ręcznikiem). Zaropiałe oczy u dziecka mogą też wskazywać na alergię.

Ropiejące oko u niemowlaka może wskazywać na zapalenie woreczka łzowego. W wyniku wrodzonej deformacji kanału łzowego (zwężenia), pojawiają się zaburzenia w obszarze usuwania wydzieliny. Nagromadzona, doprowadza do wystąpienia stanu zapalnego.

Ropa w oku niemowlaka może też pojawić się w okresie ząbkowania. Często zdarza się, że towarzyszy temu stan podgorączkowy, katar i kaszel. U najmłodszych, ropiejące oczy mogą też świadczyć o uszkodzeniu mechanicznym, wywołanym tarciem lub podrażnieniem oka przez ciało obce.

U nieco starszych dzieci, ropienie oczu może towarzyszyć ogólnoustrojowej infekcji wirusowej, najczęściej wywołaną wirusami z grupy rhinowirusów. Drobnoustroje mogą przemieszczać się z jamy nosowej do worka spojówkowego (przez kanały nosowo-łzowe), poza tym mogą rozprzestrzeniać się przez kichanie, kasłanie i pocieranie oczu. Kolejna przyczyna to katar, doprowadzający do wystąpienia obrzęku śluzówki nosa. Doprowadza to do utrudnienia odpływu łez i w konsekwencji - do ropienia oczu.

Co na ropiejące oczy?

Ropiejące oczy można leczyć domowymi sposobami, o ile objaw ma charakter incydentalny. Często wystarczy przemywać oczy czystą wodą lub izotonicznym roztworem soli, używając w tym celu jałowych gazików. Dobre rezultaty można uzyskać przemywając oczy niezbyt silnym naparem z rumianku, który wykazuje działanie przeciwbakteryjne i ściągające.

Nie należy ignorować elementarnych zasad higieny. Z tych samych ręczników i pościeli nie powinny korzystać osoby zdrowe. Nie można zapominać o regularnym myciu rąk i twarzy, wykorzystując w tym celu mydło pozbawione silnych detergentów. Makijaż powinien być dokładnie usuwany. Pomieszczenia powinny być regularnie wietrzone. Latem należy używać okularów przeciwsłonecznych z filtrem UV.

Jeżeli objawy nie mijają, a ulegają nasileniu, koniecznie należy udać się do okulisty. Specjalista wdroży leczenie dostosowane do przyczyny występowania problemu, obejmujące stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbakteryjnych, najczęściej do aplikacji miejscowej. Zmiany o podłożu alergicznym mogą wymagać konsultacji u alergologa i wdrożenia rozszerzonego leczenia.

Źródła:
Pogrzebielski A. Wydzielina w oku. Medycyna Praktyczna 2017;03. [Dostęp 23.10.2019]
Mikita A., Dysfunkcja gruczołów Meibom – wyzwania diagnostyczne i terapeutyczne. Terapie w okulistyce. 2017; 4,1(13):44-49

Jak dbać o wzrok dzieci?