Czy witaminę D powinno się brać cały rok? Niektóre grupy mogą zrobić letnią przerwę w suplementacji

Marta Siesicka-Osiak
Witamina D nazywana jest witaminą słońca. Latem większość z nas może wytworzyć jej wystarczającą ilość samodzielnie. W ten sposób nie da się jej przedawkować.
Witamina D nazywana jest witaminą słońca. Latem większość z nas może wytworzyć jej wystarczającą ilość samodzielnie. W ten sposób nie da się jej przedawkować. jcomp/Freepik
Szacuje się, że nawet 80-90 proc. Polaków może mieć niedobory witaminy D. Odbija się to na ich zdrowiu i samopoczuciu. W sezonie jesienno-zimowym część z nas ratuje się suplementami. Ale czy witaminę D powinno się brać cały rok? Czy wiosną i latem lepiej zrezygnować z suplementacji? Sprawdź.

Spis treści

Ile czasu podawać witaminę D? Zobacz, czy można brać ją latem?

Odpowiedź na, to kiedy odstawić witaminę D nie jest jednoznaczna. Podobnie, jak przy ustalaniu dziennej dawki witaminy D, jest to kwestia indywidualna. Większość zdrowych dorosłych między końcem marca a początkiem kwietnia do końca września może zrezygnować z suplementacji witaminą D. Są oni w stanie wytworzyć całą potrzebną witaminę D, dzięki przenikaniu promieni słonecznych przez skórę i przez czerpanie jej ze zbilansowanej diety.

Jeśli jednak należysz do jednej z poniższych grup, prawdopodobnie powinieneś brać witaminę D przez cały rok – także latem:

  • nie przebywasz często na zewnątrz – jesteś słaby, chory lub ograniczony ruchowo,
  • pracujesz na nocną zmianę,
  • zwykle nosisz ubrania, które zakrywają większość skóry,
  • jesteś otyły,
  • pochodzisz z Afryki, Azji Południowej i masz ciemny odcień skóry.

Zalecenia dla Polski i Europy Środkowej mówią, że całoroczna suplementacja witaminy D jest także wskazana przez cały rok u osób starszych (powyżej 65 lat r.ż.) i dzieci do ukończenia 3 r.ż. Rodzice dzieci między 4 a 10 rokiem życia oraz kobiety będące w ciąży powinni omówić kwestię suplementacji z lekarzem.

Jak długo można stosować witaminę D3?

Nie ma przeciwskazań do suplementowania witaminy D przez cały rok, jednak ważne jest, aby nie przekraczać zalecanej dawki. Jak podaje brytyjski NHS (National Health Service):

Nie należy przyjmować więcej niż 100 mikrogramów (4000 IU) witaminy D dziennie, ponieważ może to być szkodliwe. Dotyczy to osób dorosłych, w tym kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz osób starszych, a także niemowląt i dzieci w wieku od 11 do 17 lat.

Eksperci ostrzegają, że przyjmowanie zbyt dużej ilości witaminy D przez długi czas może prowadzić do gromadzenia się nadmiaru wapnia w organizmie (hiperkalcemia). Może to osłabić kości i uszkodzić nerki oraz serce.

Kiedy nie można brać witaminy D3?

Witaminy D przede wszystkim nie powinny przyjmować osoby, które mają przekroczony jej poziom we krwi. Przeciwskazaniem do suplementacji są także choroby nerek, w tym kamica. Warto wiedzieć, że witamina D może wchodzić w interakcję z niektórymi lekami i witaminami.

Osoby przyjmujące m.in. witaminę A i E, leki na zgagę, leki przeciwpadaczkowe oraz sterydy, a także niektóre leki obniżające cholesterol, nie powinny jednocześnie suplementować witaminy D, ponieważ może to zakłócać wchłanianie poszczególnych składników.

Wysokość dawki oraz porę suplementacji najlepiej omówić z lekarzem rodzinnym. Na podstawie przeprowadzonego wywiadu i ewentualnych badań poziomu witaminy D we krwi, ustali indywidualny plan przyjmowania witaminy D.

Źródła:

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Zdrowie

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Komentarze

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.
Wróć na stronazdrowia.pl Strona Zdrowia