Spis treści
- Jak wygląda podagrycznik pospolity? Jego cenne ziele traktowane jest jak chwast
- Właściwości zdrowotne podagrycznika pospolitego
- Podagrycznik na dnę moczanową i reumatyzm. W jakich chorobach pomagają napary z podagrycznika?
- Przeciwwskazania i skutki uboczne stosowania podagrycznika
- Przepis na napar z podagrycznika
Jak wygląda podagrycznik pospolity? Jego cenne ziele traktowane jest jak chwast
Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria) to wieloletnia roślina z rodziny selerowatych, która powszechnie występuje na terenie naszego kraju. Najczęściej można spotkać ją w zacienionych i wilgotnych lasach, w niższych partiach gór oraz w zaroślach, rowach i na wysypiskach śmieci. Roślina ta często uznawana jest za trudny do wyplenienia chwast.
Potocznie na podagrycznik mówi się również śnitka, barszlica, ger, krzemionka lub kozia stopka. Co ciekawe, nazwa botaniczna tej rośliny pochodzi od choroby, w której zmniejszała ból, czyli dny moczanowej, inaczej podagry.
Podagrycznik pospolity osiąga wysokość 60-90 cm i kwitnie od początku maja, aż do końca września. Drobne i jasne kwiatki tworzą duże baldachy. Jako surowiec zielarski wykorzystuje się liście, łodygi, kwiaty oraz korzeń, jednak każdy z tych surowców zbiera się w innym czasie.
Liście oraz łodygi pozyskuje się przez cały sezon, korzenie tylko jesienią, a kwiaty od początku czerwca do sierpnia.
Właściwości zdrowotne podagrycznika pospolitego
Suszone lub świeże ziele podagrycznika to doskonały surowiec zielarski, który od wieków stosowany był w leczeniu wielu dolegliwości. Jest ono znakomitym źródłem olejków eterycznych, witaminy C, beta-karotenu, choliny, a także glikozydów flawonowych.
Dodatkowo ziele podagrycznika pospolitego stanowi bogactwo flawonoidów, czyli przeciwutleniaczy, które chronią komórki i tkanki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników tlenowych.
Roślina ta zawiera również wiele związków mineralnych, które korzystnie wpływają na organizm, w tym miedź, mangan, żelazo, cynk, potas, magnez, bor.
Dzięki zawartości tych związków, podagrycznik pospolity wykazuje właściwości:
- przeciwzapalne,
- przeciwbólowe,
- przeciwbakteryjne,
- przeciwwirusowe,
- przeciwbiegunkowe,
- oczyszczające,
- odtruwające,
- uspokajające.
Według ekspertów medycyny naturalnej, roślina ta działa również moczopędnie, dzięki czemu może wspomagać leczenie nadciśnienia tętniczego oraz zmniejszać obrzęki.
Podagrycznik na dnę moczanową i reumatyzm. W jakich chorobach pomagają napary z podagrycznika?
Świeże lub suszone ziele tej rośliny może wspomagać leczenie wielu schorzeń. Według fitoterapeutów warto włączyć napary z podagrycznika pospolitego szczególnie, jeśli występują te dolegliwości:
- dna moczanowa,
- reumatyzm,
- reumatoidalne zapalenie stawów,
- rwa kulszowa,
- nadciśnienie tętnicze,
- obrzęki,
- zakażenie układu moczowego,
- kamica nerkowa,
- hemoroidy,
- niestrawność,
- biegunki,
- trądzik.
Podagrycznik pospolity najczęściej jednak jest stosowany w przypadku podagry, ponieważ przyspiesza usuwanie kwasu moczowego z organizmu, a tym samym zmniejsza ryzyko wystąpienia ataku dny moczanowej.
Zwolennicy medycyny naturalnej stosują również roślinę jako element kuracji oczyszczającej organizm z toksyn. W takim przypadku warto dodać ziele podagrycznika do koktajlu lub sałatki.
Spożywanie naparów z tej rośliny wzbogaci jadłospis w cholinę, która jest niezbędna do prawidłowej pracy mózgu. Dodatkowo składnik ten wspomaga koncentrację, poprawia pamięć oraz wzmacnia refleks.
Podagrycznik dodatkowo działa przeciwdrobnoustrojowo w przypadku gronkowca złocistego oraz pałeczki zapalenia płuc.
Przeciwwskazania i skutki uboczne stosowania podagrycznika
Roślina ta uznawana jest za potencjalnie bezpieczną, jednak nie zaleca się jej dla kobiet ciężarnych i karmiących oraz dzieci. Zaobserwowano, że picie naparów z tej rośliny przez osoby nadwrażliwe na jej składniki może wywoływać:
- nudności,
- wymioty,
- wzdęcia,
- biegunkę,
- skurcze brzucha,
- zgagę.
W rzadkich przypadkach zaobserwowano również pojawienie się skórnych objawów alergicznych, w tym wysypki i świądu.
Przepis na napar z podagrycznika
Napar z ziela tej rośliny najlepiej stosować tylko w przypadku pojawienia się dolegliwości, a nie jako środek profilaktyczny.
Składniki:
- łyżka suszonych kwiatów, łodyg i liści,
- 300 ml wrzącej wody.
Przygotowanie naparu z podagrycznika:
Ziele podagrycznika należy zalać wrzącą woda i parzyć pod przykryciem przez ok. 30 minut. Po tym czasie napar należy przecedzić. Zaleca się picie maksymalnie trzech takich porcji dziennie.
Dodatkowo napar można wystudzić i użyć do nasączenia okładów na bolące stawy lub jako tonik do przemywania skóry trądzikowej.
Źródło: Podagrycznik pospolity (Aegopodium podagraria L.) Czytelnia Medyczna
Zadbaj o optymalne trawienie
