Uzależnienie od alkoholu
Nadużywanie alkoholu, czyli zespół uzależnienia od alkoholu jest mieszanką zjawisk behawioralnych, fizjologicznych i poznawczych. Picie alkoholu staje się nadrzędne nad innymi zachowaniami, które dla danej osoby miały wcześniej większy priorytet. Najmocniejszym objawem jest silne pragnienie alkoholu. Jeśli alkohol będzie wypity nawet po długim okresie zachowania abstynencji to może pojawić się gwałtowny nawrót innych objawów związanych z uzależnieniem. W celu rozpoznania uzależnienia korzysta się z klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania ICD-10. Ostateczne rozpoznanie następuje, gdy pojawiają się trzy lub więcej cechy lub objawy, które muszą wystąpić jednocześnie przez konkretny okres w ciągu 12 miesięcy:
- Odczuwanie przymusu picia, czyli tak zwany „głód alkoholowy”.
- Zmniejszona umiejętność kontroli nad zachowaniami związanymi z piciem: trudności z unikaniem rozpoczęcia picia, trudności z zakończeniem picia na wcześniej założonym poziomie, wysiłki zmierzające do kontrolowania spożywanych dawek są nieskuteczne.
- Zespół abstynencyjny i towarzyszące mu objawy fizjologiczne, które pojawiają się, kiedy spożywanie alkoholu zostaje przerwane. Zaliczamy do nich: nadciśnienie tętnicze, drżenie mięśniowe, biegunki, nudności, wymioty, problemy ze snem, rozszerzone źrenice, suchość śluzówek, nadpotliwość, niepokój i lęki, rozdrażnienie, padaczka alkoholowa, omamy wzrokowe lub słuchowe, majaczenie. Może też pojawić się używanie alkoholu bądź podobnie działającej substancji celem złagodzenia wyżej wymienionych objawów.
- Zazwyczaj zwiększona tolerancja na alkohol. Spożywany w tej samej dawce nie dostarcza uzależnionemu oczekiwanych efektów.
- Narastające zaniedbywanie innych aktywności i zainteresowań dających przyjemność z powodu picia alkoholu. Poświęcanie czasu na zdobycie alkoholu, jego picie lub na uwolnienie się od negatywnych skutków jego działania.
- Uporczywe spożywanie alkoholu pomimo posiadania niezbitych dowodów na występowanie szkodliwych skutków picia.