Neuroblastoma to rzadki złośliwy nowotwór. Jakie są jego objawy i jak przebiega leczenie? Nerwiak zarodkowy najczęściej dotyczy dzieci

Agata Siemiaszko
Neuroblastoma to złośliwy nowotwór, który diagnozowany jest najczęściej po ukończeniu 2. roku życia.
Neuroblastoma to złośliwy nowotwór, który diagnozowany jest najczęściej po ukończeniu 2. roku życia. GeorgeRudy/gettyimages.com
Neuroblastoma to bardzo rzadki złośliwy nowotwór dziecięcy, który występuje u 1 na 6 tys. dzieci poniżej 5. roku życia. Przyczyną rozwoju nerwiaka zarodkowego są mutacje genetyczne, które powodują stały podział i rozrost komórek. Sprawdź, jakie objawy mogą świadczyć o rozwoju neuroblastomy oraz jak wygląda jej leczenie.

Spis treści

Neuroblastoma – co to jest?

Neuroblastoma, czyli nerwiak zarodkowy to złośliwy nowotwór współczulnego układu nerwowego, który jest najczęstszym guzem litym występującym u niemowląt. Szacuje się, że nerwiak zarodkowy stanowi 5-7 proc. wszystkich nowotworów dziecięcych.

Dotyka on głównie najmłodszych, przy czym diagnoza stawiana jest zazwyczaj po skończeniu 2. roku życia dziecka. Zdecydowanie częściej na nerwiaka zarodkowego chorują chłopcy niż dziewczynki.

Czytaj także: Nowotwory u dzieci są wykrywane zbyt późno. Jak rozpoznać ich objawy i na czym polega leczenie? Dołącz do kampanii (P)OKAŻ SERCE

Neuroblastoma występuje u 1 na 6 tys. dzieci w wieku do 5 lat. Szacuje się, że postawiona diagnoza i rozpoczęcie leczenia przed pierwszym rokiem życia zwiększa szanse na wyleczenie do 90 proc.

Przyczyną nerwiaka zarodkowego są mutacje genetyczne, które odpowiadają za prawidłowe różnicowanie się i podział komórek. Uszkodzenie genów powoduje nieprawidłowy rozwój układu współczulnego, co skutkuje ciągłym wzrostem i podziałem komórek.

Jak podaje Instytut Matki i Dziecka, niektóre wady wrodzone, stosowanie hydantoiny lub picie alkoholu przez matkę mogą zwiększać ryzyko rozwoju neuroblastomy u dziecka.

Objawy neuroblastomy, czyli nerwiaka zarodkowego

Ten nowotwór złośliwy często występuje już u noworodków, jednak diagnozowany jest dopiero po pojawieniu się pierwszych dolegliwości. Do typowych objawów nerwiaka zarodkowego należą pojawiające się guzy lub zbite masy w obrębie jamy brzusznej, rdzenia kręgowego, szyi, miednicy lub klatki piersiowej.

Dodatkowo mogą pojawić się niecharakterystyczne objawy, do których należą:

  • zmniejszenie apetytu,
  • spadek masy ciała,
  • tkliwość brzucha,
  • zaparcia,
  • przewlekły kaszel,
  • świst krtaniowy,
  • obrzęk szyi,
  • brak reakcji źrenic na zmianę natężenia światła,
  • opadanie powiek.

Jak podaje Stowarzyszenie na Rzecz Dzieci z Chorobami Krwi w Lublinie, neuroblastoma może powodować obrzęk i silny ból całego ciała. Charakterystycznym objawem jest również to, że guzy są wyczuwalne przez powłoki brzuszne.

Niestety w momencie wykrycia tego nowotworu często stwierdza się już przerzuty do węzłów chłonnych lub narządów.

Diagnostyka neuroblastomy – jakie badania należy wykonać?

Guzy oraz masy guzowate wyczuwalne są pod skórą, dlatego rodzice mogą zauważyć ewentualne anomalie podczas kąpieli lub przebierania dziecka. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem pierwszego kontaktu, który skieruje na dalszą diagnostykę.

Pierwszymi badaniami w kierunku nerwiaka zarodkowego są badania krwi oraz moczu pacjenta. Następnie wykonuje się diagnostykę za pomocą:

  • ultrasonografii (USG),
  • prześwietlenia rentgenowskiego (RTG),
  • tomografii komputerowej,
  • rezonansu magnetycznego.

Warto wspomnieć, że do ostatecznego rozpoznania neuroblastomy konieczne jest przeprowadzenie biopsji guza i poddanie go badaniu histopatologicznemu. Dzięki analizie możliwe jest ustalenie charakterystyki guza, określenie grupy ryzyka oraz rokowań.

Dopiero po ustaleniu specyfiki zmian można podjąć odpowiednią drogę leczenia.

Szacuje się, że u dzieci z niskim ryzykiem nawrotu choroby szansa na wieloletnie życie wynosi ok. 95 proc., natomiast u dzieci ze średnim i wysokim ryzykiem wynosi kolejno 80 proc. i 30-40 proc.

Jak wygląda leczenie neuroblastomy?

Leczenie nerwiaka zarodkowego zależy przede wszystkim od specyfiki guza i ryzyka nawrotu. U dzieci z niskim ryzykiem w pierwszym etapie przeprowadza się operację chirurgiczną, mającą na celu usunięcie guza lub mas guzowatych. Następny etap polega na regularnym kontrolowaniu, czy nie wystąpi nawrót choroby.

U dzieci ze średnim ryzykiem poza operacją stosuje się chemioterapię, a także regularne kontrolowanie.

Natomiast w przypadku wysokiego ryzyka stosuje się agresywną chemioterapię, operację chirurgiczną oraz radioterapię. Istnieje również możliwość przeszczepienia komórek macierzystych w celu zwiększenia szans na wyleczenie.

Warto wspomnieć, że w niektórych przypadkach guz może ulec samoistnemu zanikowi, bez podejmowania leczenia (dotyczy to guzów rozpoznawanych u noworodków i niemowląt). Należy jednak pamiętać, że o sposobie leczenia zawsze decyduje lekarz onkolog.

Źródła:

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny przyznana

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Komentarze

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.
Wróć na stronazdrowia.pl Strona Zdrowia