Spis treści
Przepis na lurówkę, czyli nalewkę z liści laurowych
Liść laurowy to popularna przyprawa, która często dodawana jest zup i sosów, a także stanowi nieodłączny składnik różnego rodzaju marynat. Niewiele osób jednak wie, że z tych podłużnych liści można przygotować ziołową nalewkę. Wykazuje ona szereg korzystnych właściwości zdrowotnych. Do jej zrobienia potrzebne są tylko 2 ogólnodostępne produkty, duży słoik i gaza lub sito do filtracji.
Zobacz także: Zaparz i pij. Po 3 dniach kaszel i ból gardła zniknie
Składniki na nalewkę z liści laurowych:
- 50 świeżych lub suszonych liści laurowych,
- 1000 ml spirytusu nalewkowego o 60-70 proc. zaw. alk.
Jak przygotować ziołową nalewkę?
- Liście laurowe wsypać do wyparzonego wcześniej słoika, zalać alkoholem i zakręcić.
- Całość dokładnie wymieszać i odstawić w ciemne miejsce na 2 tygodnie, pamiętając o codziennym zamieszaniu zawartością słoika.
- Nalewkę przecedzić przez gazę, przelać do szklanych butelek.
- Po tym czasie laurówka jest gotowa do spożycia, jednak zaleca się, aby odczekać jeszcze kolejne 2-3 tygodnie.
Właściwości zdrowotne nalewki z liści laurowych
Laurówkę przygotowuje się z liści drzewka laurowego (Laurus nobilis), potocznie nazywanego drzewem bobkowym lub wawrzynem szlachetnym. Roślina ta do wzrostu wymaga łagodnego klimatu, jednak w naszym kraju możliwe jest uprawianie jej w domu jako rośliny doniczkowej.
Dr Henryk Różański, ceniony fitoterapeuta w swoich pracach naukowych podaje, że liście laurowe obfitują w cenne witaminy i związki mineralne, które przenikają do nalewki. Laurówka stanowi zatem źródło olejku eterycznego, który działa przeciwzapalnie i bakteriobójczo, a także pobudza wydzielanie soków trawiennych.
Dodatkowo ten leczniczy trunek jest źródłem flawonoidów, które jako silne antyoksydanty chronią organizm przed szkodliwym działaniem wolnych rodników tlenowych, zmniejszają stan zapalny i spowalniają proces starzenia komórek, w tym skóry.
Fitoterapeuta wśród innych cennych związków wymienia także w linalol i eugenol, czyli związki aromatyczne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwwirusowym, przeciwbakteryjnym i lekko przeciwbólowym.
Nalewka z liści laurowych stanowi również źródło lignanów, alkaloidów izochinolinowych, alkoholu mirycynowego, który wzmacnia wzrok, a także od środka pielęgnuje włosy, skórę i paznokcie.
Zawartość wszystkich tych substancji sprawia, że laurówka działa:
- przeciwzapalnie,
- przeciwbakteryjnie,
- przeciwgrzybiczo,
- przeciwwirusowo,
- przeciwzakrzepowo,
- odkażająco,
- żółciotwórczo,
- żółciopędnie,
- detoksykująco,
- rozkurczająco,
- stymulująco na układ nerwowy,
- pobudzająco na wydzielanie kwasu solnego w żołądku,
- moczopędnie,
- zwiększa wydzielanie potu.
Fitoterapeuta zaznacza również, że nalewka laurowa zwiększa ukrwienie okolicy narządów płciowych, przez co działa jako naturalny afrodyzjak i pobudza libido.
Eksperci medycyny naturalnej zalecają dawki lecznicze laurówki w przypadku:
- infekcji bakteryjnych,
- infekcji grzybiczych, w tym kandydozy,
- infekcji górnych dróg oddechowych,
- bólu gardła (w tym celu warto przygotować płukankę z 10 kropel laurówki i 50 ml ciepłej wody),
- katarze,
- niestrawności,
- zgagi,
- bólu brzucha,
- wzdęć,
- nudności,
- drgawek,
- umiarkowanego nadciśnienia tętniczego krwi,
- obrzęków,
- cellulitu wodnego,
- zaburzeń pracy wątroby.
Fitoterapeuci sugerują również, że nalewka z liści laurowych może wspomagać leczenie choroby Parkinsona, jednak jej spożycie powinno być bezwzględnie skonsultowane z lekarzem prowadzącym.
Dawkowanie i przeciwwskazania do stosowania nalewki z liści laurowych
Laurówka to lecznicza nalewka, która powinna być stosowana tylko w przypadku pojawienia się dolegliwości, a nie jako element profilaktyki. Dawka lecznicza nalewki z liści laurowych wynosi 40 kropel dziennie i nie powinno się jej przekraczać.
W związku z tym, że laurówka może zaburzać krzepnięcie krwi, nie powinny jej spożywać osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe, a także chorzy z zakrzepicą żył głębokich oraz pacjenci po przebytym zatorze płucnym.
Dodatkowo nalewka z liści laurowych może obniżać poziom glukozy we krwi, dlatego chorzy z cukrzycą lub insulinoopornością otrzymujący leki przeciwcukrzycowe również powinni ograniczać jej spożycie.
Kto jeszcze nie powinien jej pić? Wśród głównych przeciwwskazań wymienia się:
- ciążę i karmienie piersią,
- wiek poniżej 18. roku życia,
- stosowanie leków, które mogą wchodzić w reakcję z alkoholem,
- leczenie onkologiczne z zastosowaniem chemioterapii lub radioterapii,
- alergię na liście laurowe,
- alergię na alkohol lub jego nietolerancję.
Źródło: Wawrzyn – Laurus Medycyna Dawna i Współczesna