Czy znasz chlebek pszczeli? To połączenie dwóch produktów z ula ma szczególne właściwości. Zobacz, na co pomaga i jak go stosować

Pierzga, inaczej obnóża pyłku kwiatowego lub obnóża pyłkowe, jest naturalnym produktem pszczelim. Stanowi zakonserwowaną formę pyłku kwiatowego. W skład tej mieszaniny oprócz pyłku kwiatowego wchodzą mleczko pszczele, czyli wydzielina pszczelich gruczołów ślinowych, oraz miód.

Mieszanka ta zostaje ubita przez pszczołę ulową, a następnie w pełni zalana miodem i zalepiona woskiem w komórkach plastra miodu w celu odcięcia dopływu powietrza. Pozbawiona tlenu mieszanina ulega procesowi fermentacji mlekowej, zyskując postać dobrze zakonserwowanej, łatwo strawnej i przyswajalnej masy. Stanowi ona pożywienie pszczół w okresie od późnej jesieni do wczesnej wiosny, gdy brakuje kwiatów.

Pierzga charakteryzuje się niezwykle bogatym składem chemicznym. Zawiera 10-40 proc. białka bogatego, w dużym stopniu rozłożonego na aminokwasy, 13-55 proc. cukrów prostych i 1-20 proc. tłuszczów. Porcja 100 g produktu zapewnia 340 kcal.

W pierzdze znajdziemy także fosfolipidy, polifenole (m.in. flawonoidy, katechiny i kwasy fenolowe), rutynę oraz liczne aktywne biologiczne substancje hamujące rozwój bakterii oraz stymulujące układ odpornościowy.

Pierzga obfituje ponadto w witaminy rozpuszczalne w wodzie (witaminę C oraz z grupy B – B1, B2, B6, kwas foliowy, pantotenowy i nikotynowy oraz biotynę) oraz rozpuszczalne w tłuszczu, takie jak witaminy A, E i K. Ponadto w składzie pierzgi pszczelej znajdują się składniki mineralne takie jak magnez, potas, wapń, sód, żelazo, selen, mangan, miedź, cynk, molibden, mangan, chrom, krzem i kobalt.

Pierzga, często stosowana w postaci wyciągu z obnóży pyłku kwiatowego, wykazuje działanie wzmacniające i wspomagające regenerację organizmu. Jest szczególnie wskazana w rekonwalescencji pacjentów po przebytych zabiegach operacyjnych i stanach pozawałowych. Zaleca się ją również pacjentom po chemioterapii i osobom o obniżonej odporności, cierpiącym na chroniczne zmęczenie i osłabienie.

Pierzgę można również stosować u pacjentów z anemią, niedoborem witamin i składników mineralnych, a także po przebytej kuracji antybiotykowej. Ponieważ wzmacnia układ nerwowy, ma korzystny wpływ na kondycję osób cierpiącym na stany depresyjne i stany wycieńczenia psychicznego.

Obnóża pszczele wykazują też działanie regulujące funkcje układu trawiennego w przebiegu choroby wrzodowej, przy dolegliwościach żołądkowych i biegunkach. Działa też ochronnie i odtruwająco przy wirusowym zapaleniu wątroby. Dzięki działaniu fibrynolitycznemu, tj. polegającemu na rozpuszczaniu skrzepów krwi, pierzga może hamować procesy rozwoju miażdżycy naczyń krwionośnych.

W badaniach Zakładu Bromatologii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku wykazano też działanie antynowotworowe wyciągu etanolowego z pierzgi pszczelej w hodowlach komórkowych wielopostaciowego glejaka mózgu. Ze względu na działanie antymutagenne, cytotoksyczne i przeciwzapalne jest ona zalecana jako suplement diety u pacjentów z rakiem dotyczącym nie tylko układu nerwowego, a także w diecie chroniącej przez takimi zmianami.

Pierzgę można także stosować naskórnie, ponieważ ma działanie antybiotyczne, antyalergiczne, przeciwzapalne, przeciwutleniające, odżywcze i poprawiające mikrokrążenie. Dzięki bogatej zawartości fitosteroli, hormonów i biopierwiastków produkt ten przyspiesza regenerację komórek oraz stymuluje proces keratynizacji skóry, czyniąc ją bardziej elastyczną i mniej podatną na choroby takie jak m.in. łuszczyca czy trądzik pospolity. Działa również kojąco i tonizująco na skórę powiek.

Pierzga jest szeroko stosowana w przemyśle kosmetycznym. Do produkcji kosmetyków, głównie o działaniu pielęgnacyjnym, stosuje się naturalną pierzgę bądź uzyskane z niej ekstrakty. Obnóża pyłkowe stosuje się do sporządzania kremów, toników, lotionów, maseczek, mleczek, balsamów, szamponów, odżywek i kosmeceutyków (wyrobów stanowiących połączenie kosmetyku z lekiem). Część z nich jest możliwa do stworzenia nawet w warunkach domowych. Ekstrakty z obnóży pyłkowych są często bazą do wytwarzania kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji skóry całego ciała oraz włosów.

Częstym dodatkiem składowym kremów z pierzgi są inne produkty naturalne, m.in. takie jak wosk pszczeli, witamina E, alantoina, naturalne oleje roślinne. Wiele kremów z zawartością ekstraktu z obnóży pyłkowych wykazuje właściwości hipoalergiczne.

Ważnym produktem, w skład którego wchodzą pierzga i otrzymane z niej ekstrakty, są kosmetyki lecznicze, zwane kosmeceutykami. Służą one do leczenia wybranych chorób skóry twarzy lub głowy. Stosuje się je zapobiegawczo i leczniczo w przypadku trądziku pospolitego oraz łupieżu łojotokowego wywołanych rozwojem drożdżaków.

Dzienna porcja pierzgi powinna wynosić 10-20 g dziennie i nie przekraczać dawki 40 g na dobę. Czystą pierzgę można wymieszać w proporcji 100 gramów na 1 kilogram miodu i spożywać jedną łyżkę stołową mieszanki na czczo, najkorzystniej w godzinach porannych. Dzięki bogatym właściwościom odżywczym jest to dawka najlepiej przyswajalna i optymalna, która zapewnia najskuteczniejsze działanie.

Spożywanie pierzgi w charakterze suplementu diety jest wskazane przy niedoborze witamin i związków mineralnych niezbędnych do poprawnego funkcjonowania naszego organizmu, który spowodowany być może przez rozmaite czynniki chorobotwórcze. Wyciąg z obnóży pyłkowych ma szerokie zastosowanie profilaktyczne. W kosmetyce wskazany jest szczególnie dla osób z łuszczycą, o skórze podatnej na alergie lub wybitnie suchej. Wyciąg ten polecany jest też seniorom pragnącym pozbyć się zmarszczek i osobom chcącym poprawić ogólny wygląd skóry.

Obnóża pyłkowe są w pełni naturalne, bezpieczne i nie powodują skutków ubocznych. Jednak pierzgi ani produktów jej pochodnych nie wolno stosować w przypadku uczulenia na jad pszczeli oraz produkty pochodzenia pszczelego.