Błona dziewicza – czym jest i gdzie się znajduje?

Błona dziewicza to nieduży fałd śluzówki, który zlokalizowany jest u wejścia do pochwy kobiety. Dzięki niej do organizmu kobiety nie wnikają drobnoustroje, a zatem jest pewnego rodzaju zabezpieczeniem przed zakażeniami. Oprócz ochrony przed zakażeniami nie pełni z medycznego punktu widzenia żadnej innej funkcji. Jej obecność jest jednak silnie związana z psychiką – świadczy o dziewictwie, czyli o nierozpoczęciu jeszcze przez kobietę życia płciowego.

Błona dziewicza jest umiejscowiona na granicy przedsionka pochwy, czyli ok. 1-2 cm do wewnątrz. To granica pomiędzy narządami płciowymi wewnętrznymi i zewnętrznymi.

Nie u każdej kobiety błona dziewicza jest taka sama. Jej kształt, wielkość i grubość zależą od indywidualnych uwarunkowań danego organizmu. Wpływ na kształt mają więc geny, hormony, ewentualne urazy i zakażenia. Nazwa „błona dziewicza” nie do końca oddaje faktyczny wygląd tego fragmentu ciała kobiecego. W rzeczywistości jest to nie błona, ale fałd. Z tego powodu w 2017 r. w Norwegii zastąpiono to wyrażenie słowami „wieniec waginalny” i „fałdka pochwowa”. Według lekarzy lepiej wyraża ono specyfikę tego fragmentu skórnego. Ze względu na kształt otworu wyróżnia się cztery rodzaje błony dziewiczej:

• Półksiężycowata – ma jeden duży otwór.
• Brzeżna – znajduje się tylko na brzegach pochwy.
• Siatkowata – ma sporo małych otworków na całej szerokości.
• Perforowana – posiada kilka większych otworów.

Zdarza się, że dziewczynka rodzi się bez błony dziewiczej. Są to jednak bardzo rzadkie przypadki.

Przebicie błony dziewiczej najczęściej odbywa się podczas pierwszego stosunku płciowego, kiedy członek zostaje wprowadzony do pochwy na odpowiednią głębokość. Nie jest to jednak jedyna możliwość.

Przebicie błony dziewiczej może też nastąpić podczas pettingu lub masturbacji. Zdarza się także, do przerwania dochodzi, kiedy kobieta stosuje zbyt duże, niedopasowane do niej tampony, dlatego producenci oferują dziewicom mniejsze rozmiary tych środków higienicznych. Może się też zdarzyć tak, że błona dziewicza pęknie samoistnie, czyli bez niczyjego udziału. Dzieje się tak na przykład podczas intensywnego uprawiania sportu, np. jazdy na rowerze. Kobieta może nawet nie zdawać sobie sprawy z tego, że utraciła błonę dziewiczą, bo ból nie towarzyszy każdej defloracji (czyli przebiciu).

Kobiety po odbyciu pierwszego stosunku często zastanawiają się, jak sprawdzić, czy błona dziewicza jest, czy nie. Może być tak, że podczas stosunku płciowego błona nie zostanie całkowicie przerwana. Dzieje się tak wówczas, gdy członek nie jest wprowadzany do pochwy zbyt głęboko lub gdy błona jest na tyle gruba i mocna, że nie pęka od razu (może się odbyć nawet kilka stosunków, zanim błona faktycznie zostanie przebita). Aby mieć pewność, że została przebita, najlepiej udać się do lekarza ginekologa.

Co ciekawe, błonę dziewiczą można odbudować. Rekonstrukcja błony dziewiczej nazywa się hymenoplastyką. Odbudowa jest przeprowadzana poprzez wykonanie dość prostego zabiegu operacyjnego. Błonę odtwarza się z fragmentu śluzówki pochwy, a powstała fałda wygląda niemal tak samo, jak ta naturalna. Odbudowywanie błony dziewiczej odbywa się często jako wynik uwarunkowań kulturowych lub religijnych. Nie można jej jednak odbudować u tych kobiet, które urodziły dziecko.

Dyskusja o zabiegu odbudowy błony dziewiczej:

Wokół błony dziewiczej narosło wiele mitów. Warto wiedzieć, że wiele spośród często powtarzanych twierdzeń, nie jest prawdziwych.

1. Jednym z najczęściej powtarzanych mitów na temat błony dziewiczej jest to, że podczas jej defloracji (czyli przebijania) pojawia się spory ból i intensywne krwawienie. Jest to nieprawda. Przebiciu błony dziewiczej najczęściej nie towarzyszy żaden ból ani krwawienie. Oczywiście zdarza się, że może dojść do odczuwania delikatnego bólu oraz lekkiego krwawienia, jednak takie przypadki są stosunkowo rzadkie. Trzeba pamiętać, że większość kobiet posiada błonę dziewiczą półksiężycowatą, a zatem jej pękniecie jest praktycznie nieodczuwalne.
2. Można spotkać się z opinią, że błona dziewicza chroni przed zajściem w ciążę. Nie jest tak. Odpowiada za to jej specyficzna budowa. Jak wynika z powyższego opisu różnych kształtów błony, posiada ona małe otworki, przez które wydobywa się, chociażby krew podczas menstruacji czy śluz. Przez te same otworki mogą wniknąć plemniki, a jeśli będzie się to działo w okresie okołoowulacyjnym, może dojść do zapłodnienia.
3. Dziewice nie powinny zgadzać się na badanie ginekologiczne – to bardzo szkodliwe dla zdrowia przekonanie. Ginekolog bada kobiety z błoną dziewiczą w inny sposób – albo przez odbyt, albo używając specjalnego wziernika, który nie naruszy błony. Dziewice zatem powinny regularnie odwiedzać ginekologa, bez obaw o utratę błony.