Podobno tak naprawdę zmarł Elvis Presley. Czym jest syndrom nocnika? Nie spodziewasz się, o co chodzi…

Odłóżmy na bok spekulacje o tym, czy Elvis żyje. Według oficjalnych danych król rock’n’rolla zmarł 16 sierpnia 1977 roku w wieku 42 lat w łazience w Graceland. Poszedł tam „poczytać”. Presley cierpiał na zaparcia, co w latach 60. i 70. XX wieku było tematem tabu. Podstawową metodą leczenia tego rodzaju problemów było usunięcie części okrężnicy (znane jako kolostomia). Na przeszkodzie do zabiegu stanęło ego Presleya. W swoim mniemaniu był na to „zbyt męski”.

Choć niektórzy uważają, że Elvis zmarł na zawał serca spowodowany dziesięcioleciami nadużywania narkotyków lub jego wagą i dietą, to lekarz gwiazdora twierdził, że zatrzymanie akcji serca było spowodowane wysiłkiem, jaki musiał włożyć na swoim ostatnim posiedzeniu.

Dr Nick Nichopoulos uważa też, że znaczny przyrost masy ciała Presleya w latach poprzedzających jego śmierć nie był wynikiem przejadania się lub spożywania niewłaściwych pokarmów, a z powodu jego poważnych zaparć.

– Zwykle wszystko jest wypróżnianie w ciągu dwóch lub trzech dni, ale podczas sekcji zwłok znaleźliśmy w jego okrężnicy stolec, który znajdował się tam przez pięć miesięcy lub dłużej z powodu słabej ruchliwości jelit – powiedział dr Nichopoulos.

Czy można się wypróżnić na śmierć? Może brzmi to dziwnie, jednak kupa może doprowadzić do zgonu – i to na kilka sposobów. Jednym z nich jest syndrom nocnika – jak nazwali tę przypadłość lekarze z General Hospital San Fernando. W czasopiśmie Journal of Lung, Pulmonary & Respiratory Research specjaliści opisali siedem niecodziennych przypadków, w których pacjenci cierpieli na zespół nocnika. Na czym to polega?

Syndrom nocnika występuje, gdy ktoś oddaje stolec i jednocześnie cierpi na zatorowość płucną.

– Zatorowość płucna jako przyczyna zgonu jest częstym zjawiskiem w warunkach szpitalnych – piszą autorzy badania.

Zatorowość płucna to stan, który – jeżeli jest nieleczony – może zabić w ciągu kilku minut, gdy skrzep krwi zablokuje naczynie krwionośne w płucach. Niektóre osoby są bardziej narażone na ryzyko wystąpienia zatorowości płucnej. Są to:

• osoby cierpiące na niewydolność serca,

• osoby chorujące na cukrzycę,

• osoby z wysokim ciśnieniem krwi,

• osoby w ciąży,

• osoby, które są krótko po porodzie.

Pacjenci, którzy zostali opisani w badaniu, mieli stwierdzoną zatorowość płucną i zmarli podczas lub po defekacji – stąd nazwa syndrom lub zespół nocnika. Pięć z nich było kobietami, a dwóch mężczyznami. Mieli od 34 do 89 lat. Byli to:

1. 74-letni mężczyzna, który chorował na cukrzycę i niedługo przed śmiercią przeszedł operację złamanego biodra,

2. 68-letni mężczyzna, który był po prostatektomii w celu usunięcia raka prostaty,

3. 89-letnia kobieta ze zdiagnozowanym rakiem żołądka z przerzutami,

4. 50-letni mężczyzna po zawale serca, z nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca i cukrzycą,

5. 71-letnia kobieta, chorująca na cukrzycę, nadciśnienie tętnicze, chorobę wieńcową i zakrzepicę żył głębokich,

6. 67-letnia kobieta, cierpiąca na chorobę Parkinsona,

7. 34-letnia kobieta, która właśnie urodziła dziecko i cierpiała na zakrzepicę żył głębokich.

Lekarze stwierdzili w badaniu, że w przypadku dwóch mężczyzn, którzy przeszli prostatektomię i operację stawu biodrowego, kupa mogła być po prostu efektem ubocznym skrzepu krwi z okolicy biodra, który przemieszczał się w górę. Jak wyjaśnili, gdy skrzep krwi przemieszczał się w górę ciała, mógł wywołać uczucie potrzeby zrobienia kupy.

– Chęć wypróżnienia się jest klinicznym sygnałem, że zatorowość płucna może być nieuchronna u tych pacjentów, którzy są zagrożeni – stwierdzili.

Jednak istnieje też inna teoria, która sugeruje, że robienie kupy faktycznie może spowodować przemieszczanie się skrzepu krwi. Jest to związane z próbą Valsalvy, którą instynktownie stosujesz przy wypróżnianiu. Manewr Valsalvy to szybka, nieinwazyjna metoda leczenia szybkiego rytmu serca, która polega na wzięciu głębokiego wdechu i wstrzymaniu go, a następnie próbie wykonania wydechu przy zamkniętych drogach oddechowych. Rozszerza to płuca i popycha przeponę w dół. Przepona z kolei naciska na narządy jamy brzusznej, co wywiera nacisk na miednicę, przez co mięśnie odbytu delikatnie się otwierają, umożliwiając wydostanie się stolca.

Lekarze twierdzą, że taki rodzaj wysiłku może spowodować, że skrzep krwi z innego miejsca w ciele (takiego jak np. noga) oderwie się i przemieści do płuc, prowadząc do zatorowości płucnej. 

Rytm wypróżnień to indywidualna sprawa. Dobrze wiesz, jaki stolec i jego częstotliwość są twoją normą (a przynajmniej mam taką nadzieję – jeżeli nie wiesz, poobserwuj to, to naprawdę ważne). Jeżeli zauważysz jakieś zmiany, które odbiegają od twojej normy, może to oznaczać, że coś dzieje się z twoim zdrowiem. Sygnały, które mogą cię zaniepokoić, to m.in.:

• częstsze lub rzadsze oddawanie stolca,

• luźne stolce,

• biegunka,

• zaparcia,

• krew w stolcu.

Zmiany w wypróżnieniach mogą oznaczać m.in. raka jelita grubego lub mogą być spowodowane chorobami układu trawiennego, takimi jak zespół jelita drażliwego (IBS). IBS może powodować skurcze żołądka, wzdęcia, biegunkę i zaparcia, a objawy mogą pojawiać się i znikać lub utrzymywać się przez kilka dni lub tygodni. Jeśli zauważysz niepokojącą zmianę w twoich nawykach jelitowych, które utrzymują się przez trzy tygodnie lub dłużej, skonsultuj się z lekarzem.

Syndrom nocnika występuje u osób, które cierpią na zatorowość płucną. Może do niego dojść podczas oddawania stolca lub krótko po tym.

Źródła:

• Pulmonary embolism associated with the act of defecation. “The bed pan syndrome” Journal of Lung, Pulmonary & Respiratory Research

• Elvis Presley Died of Constipation Murrieta Naturopath and Colon Care

• Valsalva maneuver Cleveland Clinic