Spis treści
Skąd się bierze alergia na kota?
Alergia na kota w większości przypadków nie ma związku z kontaktem z samą sierścią zwierzęcia, tylko z substancjami zawartymi w jego ślinie czy innych wydzielinach ciała, np. moczu, łoju, a także złuszczającym się naskórku. Problem ten występuje ok. 2 razy częściej niż uczulenie na psa i dotyka ok. 10 procent populacji w społeczeństwie zachodnim.
Głównym kocim alergenem jest białko Fel d 1, którego największe stężenie występuje w ślinie. Zawiera ona również alergen Fel d 4. Ponieważ kocia toaleta polega na lizaniu sierści, w ten sposób nanosi na nią problematyczny związek, który jest następnie przenoszony na sprzęty domowe i skórę właściciela. W największej mierze unosi się jednak w powietrzu, przez co najczęściej wywołuje objawy ze strony układu oddechowego. Naskórek kota ma bowiem postać bardzo małych cząstek, mniejszych niż w przypadku innych zwierząt. Ich rozmiary są 10 razy mniejsze niż alergen kurzu; pokaźniejsze od nich są również roztocza, pleśnie czy pyłki!
Organizmy kocurów produkują więcej Fel d 1 niż ma to miejsce w przypadku kotek. Mniejsze ilości będą wydzielać samce po wykastrowaniu, koty o jasnym ubarwieniu (najlepiej białe), jak również kocięta.
Symptomy alergii mogą też wywoływać obecne na ciele kota roztocza kurzu czy pyłki. Znane są też reakcje krzyżowe, w których objawy uczulenia na kota są wywoływane przez spożycie określonych pokarmów.
Polecamy także:
Objawy alergii na kota
Objawy alergii na kota najczęściej pojawiają się bezpośrednio po kontakcie ze zwierzęciem. Zwykle są wywołane obrzękiem błon śluzowych i obejmują alergiczny katar, kaszel czy łzawienie oczu. W niektórych przypadkach pojawia się wysypka na twarzy, szyi i dekolcie, jak również na skórze dłoni w przypadku bezpośredniego kontaktu z kotem tej części ciała. Objawem przewlekłej alergii na koty może być ciągłe zmęczenie czy potrzeba ciągłego odkrztuszania wydzieliny z gardła.
Nierzadkie są też objawy ciężkiej alergii na kota, w których występują trudności z oddychaniem i świst w płucach. Reakcja alergiczna może zakończyć się atakiem astmy oskrzelowej lub zagrażającym życiu wstrząsem anafilaktycznym.
Szacuje się, że nawet 30 procent chorych na astmę może doświadczyć dotkliwej reakcji alergicznej w kontakcie z kotem. Jego alergeny mogą też przyczyniać się do rozwoju astmy chronicznej.
Polecamy również:
Czy istnieją koty, które nie uczulają?
Choć wymienia się kilka ras kotów uważanych za hipoalergiczne, w rzeczywistości nie istnieją takie, które byłyby w stu procentach bezpieczne dla wszystkich ludzi. Są jednak koty, które mają mniej sierści lub jej nie posiadają jej wcale, a przez to zużywają mniej śliny do jej czyszczenia. Wciąż jednak zawiera ona alergizujące białka.
Kot z włosami zamiast sierści wcale nie jest dobrym rozwiązaniem dla alergika. Choć mniejsze skłonności do występowania alergii można czasem zaobserwować w przypadku psów, w kocim świecie reguła ta nie znajduje zastosowania. Częściej to kot z sierścią będzie powodował najmniej nasilone objawy uczulenia.
Do najmniej uczulających ras kotów zaliczane są m.in.:
- kot syberyjski,
- kot syjamski,
- kot balijski,
- kot jawajski,
- kot abisyński,
- kot orientalny krótkowłosy,
- kot sfinks,
- kot Devon Rex,
- kot Cornish Rex.
Zdaniem niektórych naukowców najbliższy hipoalergeniczności jest kot syberyjski, który jest rasą długowłosą. Natomiast uznawany za rasę stosunkowo bezpieczną kot brytyjski taki nie jest, m.in. ze względu na szatę z grubym podszerstkiem.
Przeczytaj także:
Sposób na hipoalergicznego kota to szczepionka dla pupila
Uczulenie na kota jest tak częstą dolegliwością, że naukowcy od lat szukali sposobu na jej leczenie. Odpowiedzią jest opracowana w 2019 roku szwajcarska szczepionka HypoCat przeznaczona do podawania czworonożnym pupilom, która niweluje w ich organizmach produkcję głównego alergenu występującego w ślinie.
Szczepionkę ukierunkowaną na białko Fel d 1 przetestowano na niewielkiej grupie kotów, nie stwierdzając efektów toksycznych, dzięki czemu uznano ją za bezpieczną. Preparat wywołuje w organizmie kota produkcję dużej liczby przeciwciał, które wiążąc się z alergenem, powodują jego neutralizację.
Wynaleziono też dodatek do karmy, który zmniejsza właściwości alergizujące kota. Zawiera poliklonalne przeciwciała IgY pochodzące z jajek, które uzyskano od kur hodowanych w specjalny sposób. Podawany czworonogom powodował zmniejszenie poziomu Fel d 1 u 97 proc. kotów, a średnia redukcja ilości aktywnej formy tego białka po 3 tygodniach takiej diety wynosiła 47 procent.
Przed przyjęciem do domu kota dobrze więc wykonać testy alergiczne, m.in. testy skórne punktowe i badania krwi pod kątem obecności przeciwciał odpowiadającym konkretnym alergenom.
Warto także wiedzieć, że istnieją badania wskazujące na antyalergiczne działanie kontaktu z kotem (ale także psem) w pierwszym okresie życia dziecka, choć znacznie bezpieczniej jest zadbać o ekspozycję na alergeny znacznie wcześniej, czyli jeszcze w czasie ciąży, gdy styczność z kotem ma przyszła matka.
Objawy alergię na kota można też zredukować dzięki regularnym kąpielom zwierzęcia. Zbadano, że zastosowanie jej 2-3 razy w tygodniu pomaga usunąć niemal 85 procent alergenów z jego sierści, a także sprawić, że ich wytwarzanie ulegnie zmniejszeniu.