Spis treści
Czym jest ślepota czasowa?
Termin ślepota czasowa nie odnosi się do konkretnej jednostki chorobowej, ale określa zespół cech, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Wiąże się przede wszystkim z niezdolnością do rozpoznania, ile czasu minęło np. od wakacji lub oszacowania, ile czasu zajmie wykonanie danej czynności.
Osoby, które mają ten problem, często uważają, że wyjście z domu zajmie im zdecydowanie mniej czasu niż rzeczywiście jest im potrzebne. Nie potrafią przeliczyć ile minut muszą poświęcić np. na kąpiel, ubranie się i spakowanie. Choć zazwyczaj robią to w pół godziny, stwierdzają, że potrzebują tylko 15 minut.
Takie wypaczone postrzeganie czasu może mieć miejsce, gdy mózg cierpi na dysfunkcję wykonawczą.
– Ślepota czasowa jest często związana ze stanami neurorozwojowymi, takimi jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) – powiedziała „The Sun” ekspertka dr Becky Spelman, założycielka Private Therapy Clinic.
Dodała jednak, że nie trzeba mieć ADHD, aby doświadczyć problemów z zarządzaniem czasem. Do takiej sytuacji może dojść także wtedy, gdy dzieje się coś, co zakłóca zdolność mózgu do kontrolowania i regulowania myśli, emocji i zachowań.
ADHD a ślepota czasowa
Badanie, którego wyniki opublikowano w 2019 r. w „Medical Science Monitor” potwierdziło wcześniejsze tezy wskazujące na to, że osoby z ADHD mają problem z percepcją czasu.
– Osoby z ADHD mają trudności w szacowaniu czasu, występuje u nich także poczucie, że czas mija, a one nie są w stanie wykonać zadań dokładnie i dobrze – czytamy w publikacji.
Z kolei dr Spelman wiąże ślepotę i ADHD z hiperfokusem, który ma miejsce, gdy osoba jest tak pochłonięta zadaniem, że może wyłączyć się wszystkie inne bodźce. Jednocześnie osoby z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi są często narażone na problemy z rozproszeniem uwagi i impulsywnością, co także nie ułatwia im organizowania sobie czasu.
Autorzy badania nad „Kliniczną implikacją postrzegania czasu w zespole nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi”, podkreślają, że chociaż ADHD wiąże się z nieprawidłowościami neurologicznymi, to ostatnie badania wykazały, że leczenie zaburzenia daje szansę na normalizację ich percepcji czasu.
Jak radzić sobie z wiecznym spóźnialstwem?
Dr Spelman udzieliła czytelnikom „The Sun”, kilku porad, które mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami ślepoty czasowej:
- Korzystanie z podpowiedzi wizualnych – minutników, alarmów i kalendarzy – może stworzyć bardziej namacalne poczucie upływu czasu i zapewni przypomnienia o ważnych terminach lub zadaniach.
- Dzielenie zadań na mniejsze części ułatwi oszacowanie i przydzielenie niezbędnego czasu na ukończenie konkretnych czynności.
- Ustalanie jasnych procedur i harmonogramów może pomóc w zarządzaniu czasem i utrzymaniu porządku.
- Zaangażowanie się w działania zmniejszające stres, takie jak ćwiczenia oddechowe czy uważność oraz dbanie o prawidłowy sen, sprzyjają lepszej organizacji czasu, koncentracji i ogólnemu samopoczuciu.
Lekarka zaleca także konsultację ze specjalistą, który pomoże we wdrożeniu ewentualnej terapii lub innej formy leczenia stosowanej u osób cierpiących z powodu ADHD. Jeśli nie masz postawionej diagnozy, psycholog może pomóc ci znaleźć przyczynę problemów z zarządzaniem czasu.
Źródła: