To zioło rośnie w całym kraju i ma cenne właściwości. Krwawnik pospolity pomaga przy krwawieniach i zapaleniu – sprawdź jego zastosowanie

Krwawnik pospolity (Achillea millefolium) to roślina z rodziny astrowatych, która ma wiele nazw ludowych, m.in. złocień krwawnik, tysiąclist czy żeniszek krwawnik. Występuje licznie na terenie całej Polski, w tym na pastwiskach, łąkach i nieużytkach. Jak wiele innych roślin leczniczych, jest uznawany za chwast. Krwawnik łatwo jest poznać go po charakterystycznych kwiatach, które tworzą baldachowate koszyczki, najczęściej w kolorze białym.

Botanicy wyróżniają aż pięć podgatunków krwawnika. Istnieją także liczne odmiany ogrodowe o różnych barwach. Popularne są zwłaszcza krwawniki różowe, fioletowe, czerwone czy żółte, uprawiane głównie ze względu na walory estetyczne. Krwawnik pospolity od lat jest stosowany z powodzeniem w medycynie ludowej i kosmetyce.

Czytaj też: Jakie zioła na Matki Boskiej Zielnej? 15 sierpnia zrób bukiet z tych leczniczych roślin

Surowcem wykorzystywanym w zielarstwie są wysuszone wierzchołki pędów ścinane w okresie kwitnienia na wysokości około 10 centymetrów nad ziemią. Suszenie przebiega w cienistym i przewiewnym miejscu.

Ziele krwawnika zawiera szereg substancji wykorzystywanych w leczeniu oraz pielęgnacji urody, między innymi cholinę, flawonoidy, garbniki, liczne kwasy (octowy, mrówkowy, izowalerianowy, salicylowy), glikozyd achilleinę, związki azulenowe, a także sole mineralne cynku i magnezu.

Jak wykazały liczne badania, krwawnik pospolity ma liczne cenne właściwości prozdrowotne, m.in. działa:

• przeciwzapalnie,
• przeciwkrwotocznie,
• bakteriostatycznie,
• przeciwskurczowo,
• usprawniająco na trawienie zwłaszcza tłuszczów, ponieważ pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci.

Krwawnik pospolity jest ceniony za korzystny wpływ na cerę, zwłaszcza trądzikową oraz tłustą. Dzięki zawartości związków azulenowych, które hamują wydzielanie histaminy, napar stosowany zewnętrznie łagodzi podrażnienia, hamuje stany zapalne i ogranicza namnażanie się bakterii. Poprawia też kondycję włosów w przypadku ich przetłuszczania się i nadmiernego wypadania.

Krwawnik pospolity jest dziś wykorzystywany w leczeniu pomocniczym niektórych chorób i dolegliwości. Sprawdza się zwłaszcza w nagłych sytuacjach, gdy nie ma pod ręką odpowiednich środków leczniczych.

Zastosowanie wewnętrzne naparu z krwawnika:

• niestrawność,
• wzdęcia,
• skurcze jelit,
• wrzody żołądka,
• hemoroidy,
• dolegliwości miesiączkowe (ból, obfite krwawienie),
• przeziębienia z łagodną gorączką,
• brak apetytu.

Krwawnik stosuje się też w kąpielach leczniczych, okładach i maseczkach do pielęgnacji skóry. Ziele stanowi też składnik wielu leków oraz kosmetyków do cery tłustej, trądzikowej oraz dojrzałej.

Zastosowanie zewnętrzne krwawnika:

• hamowanie krwawienia,
• trudno gojące się rany,
• stany zapalne skóry i błon śluzowych,
• łojotok,
• trądzik bakteryjny (inaczej pospolity lub młodzieńczy).

Napar krwawnika sporządza się, zalewając 1 łyżkę ususzonego ziela 1 szklanką wrzątku i pozostawiając pod przykryciem na 20 minut. Można go pić kilka razy dziennie w porcjach po 1/3-1/2 szklanki.

Ze względu na możliwe działania niepożądane, preparatów z zawartością krwawnika oraz naparów z ziela krwawnika nie zaleca się w przypadku określonych osób, do których należą:

• kobiety w ciąży i karmiące piersią,
• dzieci poniżej 12. roku życia (ze względu na brak odpowiednich badań, które mogłyby potwierdzić bezpieczeństwo stosowania),
• osoby reagujące nadwrażliwością na krwawnik (objawia się zaczerwienieniem i swędzeniem skóry po kontakcie z jego zielem lub sokiem z łodygi),
• pacjenci o podwyższonej krzepliwości krwi i podatnym na powstawanie jej zakrzepów, a także stosującym kurację przeciwzakrzepową.

Tak, jak w przypadku wszystkich surowców zielarskich, planowaną terapię z udziałem krwawnika należy skonsultować z lekarzem, zwłaszcza w przypadku chorób przewlekłych oraz przyjmowania leków.