Spis treści
Szkarlatyna, nazywana również płonicą, jest autonomiczną jednostką chorobową od 1675 r. Została ona wyodrębniona i opisana przez angielskiego lekarza – Sydenhama. Co ciekawe, epidemia tej choroby w Tours w 1824 r. przyniosła wiele ofiar śmiertelnych. Przełomowym odkryciem było odkrycie patogenezy choroby, a także późnych powikłań szkarlatyny. Obecnie płonica charakteryzowana jest jako choroba zakaźna o ostrym przebiegu, której bezpośrednią przyczyną jest zakażenie paciorkowcami z grupy A.
Szkarlatyna – co to? Charakterystyka choroby
Szkarlatyna jest jedną z najpowszechniejszych chorób zakaźnych wieku dziecięcego, chociaż dotyka ona również osoby dorosłe. Ostanie ognisko epidemiologiczne płonicy miało miejsce w 1995 r., kiedy to odnotowano aż 26 466 przypadków klinicznych tej choroby. W ostatnim dziesięcioleciu można zaobserwować wyraźny spadek zachorowań na szkarlatynę.
Płonica dotyczy przede wszystkim 4- i 6-letnich dzieci, co ma bezpośredni związek z nie do końca rozwiniętym systemem immunologicznym. Szkarlatyna u niemowląt jest rzadko spotykana, co prawdopodobnie wynika z łożyskowego transferu przeciwciał przeciw toksynom.