Składnik brokułu może chronić przed cukrzycą. Obiecujące wyniki najnowszych badań

Naukowcy z Uniwersytetu w Göteborgu odkryli kolejną korzystną dla zdrowia właściwość brokułów. Według artykułu opublikowanego w „Nature Microbiology”, sulforafan, substancja zawarta w brokułach może poprawiać poziom glukozy u osób z ze stanem przedcukrzycowym. Już w 2017 roku badacze zauważyli, że sulforafan wyekstrahowany z kiełków brokułów znacząco obniżał poziom glukozy u pacjentów z cukrzycą.

W najnowszym projekcie badawczym przeanalizowanodane pochodzące od 74 ochotników ze stanem przedcukrzycowym, który często poprzedza rozwój cukrzycy. Uczestnicy przez 12 tygodni przyjmowali suplement zawierający sulforafan lub placebo.

Badacze zaobserwowali wyraźne różnice w poziomie glukozy na czczo. Szczególnie dobrze reagowały osoby z określonej grupy – wykazujące wczesne oznaki łagodnej cukrzycy związanej z wiekiem, ze stosunkowo niskim BMI, niską insulinoopornością, a także niskim poziomem stłuszczenia wątroby i prawidłową sekrecją insuliny.

W dalszej części badania naukowcy zauważyli, że niektóre bakterie jelitowe mogą wspierać korzystne działanie sulforafanu.

Pod względem wartości liczbowych różnice w poziomie cukru we krwi na czczo wynosiły 0,2 milimola na litr między uczestnikami przyjmującymi sulforafan a grupą otrzymującą placebo. W podgrupie klinicznej różnica wyniosła 0,4 milimola na litr, a u osób z korzystnymi bakteriami jelitowymi aż 0,7 milimola na litr.

Choć stan przedcukrzycowy często pozostaje niewykryty, wczesna diagnoza zwiększa szanse na uniknięcie rozwoju cukrzycy typu 2.

–  Leczenie stanu przedcukrzycowego wciąż ma wiele niedoskonałości, ale nowe odkrycia otwierają drogędo potencjalnej precyzyjnej terapii z wykorzystaniem pozyskiwanego z brokułów sulforafanu jako z żywności funkcjonalnej. Jednak czynniki związane ze stylem życia pozostają podstawą każdego leczenia stanu przedcukrzycowego. Ważna jest m.in. aktywność fizyczna, zdrowe odżywianie i zmniejszenie masy ciała – mówi Anders Rosengren, autor badania.

I dodaje, że wyniki badania wskazują również na ogólny model pokazujący, jak fizjopatologia i flora jelitowa współdziałają ze sobą oraz wpływają na leczenie.

– Model ten może mieć szersze implikacje – resumuje specjalista.