Jak przetrwać dwa tygodnie z rodziną i nie zwariować? Kwarantanna nie musi być koszmarem

To nie tak, że nie lubimy naszych bliskich i nie chcemy z nimi spędzać czasu. Problemem jest jednak jego ilość – dwa tygodnie, 24 godziny na dobę wciąż z tymi samymi ludźmi to naprawdę wyzwanie. Nie jesteśmy przyzwyczajeni do tak intensywnego towarzystwa – sytuacja kwarantanny (tej narzuconej przez służby lub tej, której poddajemy się dobrowolnie, w trosce o zdrowie swoje, rodziny i społeczeństwa) zmusza nas do niemal nieprzerwanego współistnienia pod jednym dachem.

Codzienność przed epidemią dla większości z nas była inna – decydowaliśmy o tym, w jaki sposób spędzamy czas. Część poświęcaliśmy na pracę, część na swoje zajęcia – siłownię, spotkania z przyjaciółmi, a tylko część, często bardzo mała, przypadała najbliższej rodzinie.

To naturalne, że w obecnej sytuacji czujemy się sfrustrowani i możemy mieć poczucie, że odebrano nam możliwość samostanowienia o sobie.

Zamiast jednak poddawać się frustracji, lepiej podjąć działania, które pozwolą nam dobrze przetrwać najbliższy czas i zacieśnią więzy rodzinne, zamiast wzbudzić wzajemną niechęć.

Wyjątkowa sytuacja wymaga wyjątkowych rozwiązań. Na początek ustalcie rodzinne zasady współżycia na najbliższy czas. Usiądźcie wspólnie i porozmawiajcie ze sobą szczerze:

• Jakie dla każdego z was mogą być najtrudniejsze rzeczy w czasie izolacji?
• W jaki sposób możecie się nawzajem wspierać?
• Jakie są mocne strony każdego członka rodziny, które pomogą rodzinie przejść przez ten czas?

Poznając punkty widzenia wszystkich domowników oraz ich obawy i nadzieje związane z zaistniałą sytuacją, przede wszystkim można lepiej się zrozumieć i wzajemnie wspierać.

Opracujcie plan dnia, w którym uwzględnicie czas na pracę lub naukę, obowiązki domowe oraz czas wolny – zarówno ten spędzany razem, jak i osobno.

Pamiętajcie, że jesteście jednym zespołem i to od was wszystkich zależy to, jak będzie się wam żyło w najbliższych dniach.

Współpracujcie, uczciwie dzielcie się obowiązkami i nawzajem ułatwiajcie sobie robienie tego, co niezbędne.

Dotychczas żyliście według pewnej rutyny. Wprowadźcie teraz nową, tymczasową. To szczególnie ważne, gdy macie młodsze dzieci – one potrzebują tego, by czuć się pewnie i bezpiecznie. Pamiętajcie o tym, tworząc ramowy plan dnia i codziennie dbajcie o jego przestrzeganie.

Zaplanujcie rzeczy, które możecie robić wspólnie, całą rodziną. To prawda, w obecnej sytuacji macie ograniczone możliwości, ale wciąż jest ich sporo. Rodzinny wieczór filmowy czy turniej gier planszowych? Teraz jest czas na to, na co wcześniej go brakowało. Odnówcie też (lub stwórzcie nowe) rodzinne rytuały – np. wspólne posiłki.

Wyznaczcie cele, dzięki którym po zakończeniu kwarantanny nie będziecie mieli poczucia zmarnowanego czasu.

• Generalny porządek w piwnicy?
• Umycie okien w całym domu?
• Wykonanie drobnych napraw, które od dawna były konieczne?

Warto wykorzystać w ten sposób najbliższe dwa tygodnie. Dla dzieci i nastolatków takim celem może, a nawet powinno być przerobienie jakichś konkretnych zagadnień z programu edukacyjnego. Każde wykonane zadanie da poczucie, że coś zostało osiągnięte.

Wyznaczcie w domu pewne „specjalne” przestrzenie. Jeśli ktoś pracuje zdalnie – niech ma do tego miejsce, w którym nikt nie będzie mu przeszkadzał. Tak samo dzieci potrzebują miejsca, w którym będą mogły się uczyć, dopóki szkoły są zamknięte. Weź pod uwagę także to, że przebywając ze sobą całą dobę, prędzej czy później będziecie mieli potrzebę spędzenia pewnego czasu w samotności i spokoju – jeśli możecie, znajdźcie w domu miejsce, które to umożliwi. Szanujcie też nawzajem swoje potrzeby.

Choć konieczność pozostania w domu znacznie to utrudnia, zadbajcie o aktywność fizyczną. Dzieci dzięki niej spożytkują nadmiar energii, ale będą też mniej znudzone i sfrustrowane. Każdemu zresztą ruch dobrze zrobi. Wspólne ćwiczenia czy taniec mogą być okazją do dobrej zabawy. Jeśli macie ogród, jesteście w jeszcze lepszej sytuacji – ubierzcie się cieplej i pograjcie w piłkę albo chociaż w berka.

Zadbajcie też o relaks i umożliwcie go sobie nawzajem. Pozwólcie sobie na spokojne wypicie herbaty i czytanie książki lub gorącą kąpiel. Szanujcie swoje potrzeby w tym zakresie i pomagajcie sobie w ich zaspokajaniu.

Nie odmawiajcie sobie też kontaktu z innymi – wykorzystujcie do tego telefony oraz komunikatory internetowe. Nie zabraniajcie też korzystania z nich swoim dzieciom. Zwłaszcza dla nastolatków kontakt z rówieśnikami jest szczególnie ważny.

Kontakt z dalszą rodziną i przyjaciółmi daje poczucie połączenia z innymi oraz pomaga w tworzeniu i utrzymywania sieci wsparcia społecznego.

Bądźcie gotowi na to, że w tej wyjątkowej sytuacji będziecie doświadczać rozmaitych uczuć i emocji. Nie wypierajcie ich, ale otwórzcie się na nie, nie pozwalając się jednak zdominować zwłaszcza tym negatywnym. Szanujcie także uczucia i emocje innych domowników.

Nie karmcie też waszych lęków. Korzystajcie ze sprawdzonych źródeł informacji i zrezygnujcie ze śledzenia wiadomości na bieżąco. Zachowanie zdrowego dystansu redukuje niepokój.