Spis treści
Słuchaj muzyki. W ten sposób możesz uchronić mózg przed demencją
Badacze z Monash University przeanalizowali wpływ muzyki na ryzyko rozwoju demencji u osób po 70. roku życia. Okazało się, że seniorzy, dla których muzyka stanowiła ciągły element życia były aż o 39 proc. mniej zagrożone demencją, w porównaniu do uczestników, słuchających jej czasami, rzadko i niesłuchających nigdy. Z kolei regularne granie na instrumencie wiązało się z redukcją ryzyka o 35 proc.
Co ciekawe, regularne słuchanie muzyki obniżało ryzyko pogorszenia funkcji poznawczych o 17 proc. oraz poprawiało wyniki w testach oceniających ogólne zdolności umysłowe i pamięć epizodyczną.
Dodatkowo, zarówno systematyczne słuchanie, jak i wykonywanie muzyki wiązało się z 33 proc. mniejszym ryzykiem rozwoju demencji oraz 22 proc. redukcją prawdopodobieństwa wystąpienia zaburzeń funkcji poznawczych.
Starzenie się mózgu nie zależy wyłącznie od wieku i czynników genetycznych
Według naukowców, wyniki badania sugerują, że „choć nie można potwierdzić związku przyczynowego, aktywność muzyczna może być łatwo dostępnym sposobem wspierania zdrowia poznawczego u osób starszych”.
Naukowcy podkreślają, że proces starzenia się społeczeństw, wynikający m.in. z postępów medycyny i lepszego dostępu do opieki zdrowotnej, stał się globalnym wyzwaniem dla zdrowia publicznego. Wydłużenie średniej długości życia prowadzi bowiem do częstszego występowania chorób wieku podeszłego, takich jak osłabienie funkcji poznawczych czy demencja.
Ponieważ nie ma obecnie skutecznych leków przeciw demencji, przypominają badacze, zmniejszenie ryzyka rozwoju tego typu chorób i opóźnianie ich pojawienia się mają podstawowe znaczenie.
– Dowody wskazują, że starzenie się mózgu nie zależy wyłącznie od wieku i czynników genetycznych, lecz może być również kształtowane przez środowisko i styl życia. Nasze badanie sugeruje, że interwencje oparte na stylu życia, takie jak słuchanie i/lub wykonywanie muzyki, mogą sprzyjać zdrowiu poznawczemu. – wyniki badania opisanego na łamach „International Journal of Geriatric Psychiatry” podsumowuje współautorka, prof. Joanne Ryan.
