Odporność na koronawirusa po szczepionce podobna jak po COVID-19. Największe dotąd badanie podważa zasadność szczepienia ozdrowieńców

Czy konieczne jest szczepienie przeciw COVID-19 również tych osób, które w naturalny sposób już przebyły tę chorobę? Kwestię zbadali naukowcy z Izraela na podstawie danych dotyczących populacji całego kraju. Podjęli się jej badacze z Izraelskiego Instytutu Technologii, Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie i Centrum Medycznego Sheba, a w oczekiwaniu na recenzję pracy udostępnili swoje ustalenia na serwerze medRxiv. Danych do opracowania dostarczyły izraelskie instytucje rządowe: Ministerstwo Zdrowia i Centralne Biuro Statystyczne.

Naukowcy ustalili, że zarówno wcześniejsza infekcja koronawirusem, jak i podanie preparatu Pfizera, to wysoce wysoce efektywne z prewencji zakażenia tym wirusem, hospitalizacji z powodu COVID-19 i ciężkiego przebiegu choroby.

Przeprowadzenie analizy było możliwe dzięki dostępności danych diagnostycznych, które gromadzono od początku pandemii, a także najbardziej zaawansowanemu na świecie programowi szczepień, które w Izraelu rozpoczęły się już 20 grudnia 2020 roku.

Szczepionka Pfizer-BioNTech była ogólnie dostępna dla osób powyżej 60. r.ż., a następnie przyjęli je mieszkańcy domów opieki, pracownicy medyczni, pacjenci z ciężkimi chorobami, a później młodsze grupy wiekowe. Od 6 lutego 2021 roku wykonywane są szczepienia wszystkich osób powyżej 16. roku życia oraz tych, którzy nie mają historii zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2.

Szczepienie przeciw COVID-19 za pomocą szczepionki typu mRNA, jaką jest preparat Pfizera, wywiera efekt w postaci ograniczenia ładunku wirusa w organizmie i możliwości rozwinięcia się ciężkiej postaci infekcji. Ochronę przed reinfekcją zapewnia również wywołana w naturalny sposób infekcja koronawirusem SARS-CoV-2, czyli COVID-19.

Ze względu na zakres dostępnych danych uczestników badania podzielono na cztery grupy:

• osoby niezaszczepione i bez historii infekcji,
• zaszczepieni obserwowani od dnia pierwszej dawki do sześciu dni po podaniu drugiej,
• zaszczepieni obserwowani po tygodniu od podania drugiej dawki do końca okresu zbierania danych,
• niezaszczepieni, którzy przeszli COVID-19 w okresie od 1 czerwca do 30 września 2020 r.

W czasie obserwacji (od 20 grudnia 2020 r. do 20 marca 2021 r.) wykonano 4,6 mln testów na koronawirusa metodą PCR i dodatni wynik uzyskało 306,7 tys. osób, z czego:

• 4,6 proc. wymagało hospitalizacji,
• 2,8 proc. doznało ciężkich powikłań infekcji,
• 0,9 proc. osób umarło.

W odniesieniu do grupy osób niezaszczepionych i bez historii COVID-19 ustalono, że:

• ogólna efektywność w zapobieganiu COVID-19 wyniosła: dla szczepionki – 92,8 proc., a dla wcześniejszej infekcji – 94 proc.
• skuteczność w ochronie przed hospitalizacją wynosiła: dla szczepionki – 94,4 proc., a dla naturalnej infekcji – 94,1 proc.
• skuteczność z ochronie przed ciężkim przebiegiem zakażenia wynosiła: dla szczepionki – 94,4 proc. a dla przejścia infekcji – 96,4 proc.
• szczepienie w 93,7 proc. przypadków zapobiegało zgonom, natomiast w grupie, która przeszła zakażenie, na kolejny COVID-19 umarła tylko jedna osoba.

Autorzy prac podkreślają, że kwestia zbliżonego poziomu ochrony zapewnianego przez infekcję oraz za pomocą szczepionki powinna być brana pod uwagę podczas ustalania polityki szczepień.

W sytuacji, gdy brakuje preparatów dla najbardziej potrzebujących (zwłaszcza z chorobami przewlekłymi i otyłych), szczepienie ozdrowieńcom z COVID-19 nie jest kwestią priorytetową.

Źródło:
Prior SARS-CoV-2 infection and Pfizer-BioNTech’s COVID-19 vaccine provide similar immunity News Medical

ZOBACZ: Indyjska mutacja koronawirusa już w Europie