Spis treści
Czy mononukleoza jest groźna?
Mononukleoza to choroba zakaźna, która najczęściej wywoływana jest przez wirus Epsteina-Barr (EBV). Inne wirusy również mogą powodować tę chorobę. Mononukleoza jest powszechna wśród nastolatków i młodych dorosłych (zwłaszcza studentów), ale można się nią zarazić w każdym wieku. Co najmniej 1 na 4 nastolatków i młodych dorosłych, którzy zostaną zakażeni wirusem EBV, zachoruje na mononukleozę zakaźną. Wirus rozprzestrzenia się przez ślinę, dlatego niektórzy nazywają ją „chorobą pocałunków”.
Wiele osób zapada na mononukleozę w dzieciństwie po ukończeniu 1. roku życia. U bardzo małych dzieci objawy zwykle nie występują lub są tak łagodne, że nie są rozpoznawane jako mononukleoza.
Co ciekawe, po zakażeniu EBV prawdopodobnie nie zachorujesz ponownie. Każde dziecko, które zachoruje na EBV, prawdopodobnie będzie odporne na mononukleozę do końca życia.
Po czym poznać mononukleozę? Objawy choroby pocałunków
Typowe objawy mononukleozy pojawiają się zazwyczaj od czterech do sześciu tygodni po zakażeniu wirusem EBV. Objawy mogą rozwijać się powoli i nie wszystkie mogą wystąpić w tym samym czasie. U chorych osób często występuje wysoka gorączka, obrzęk węzłów chłonnych na szyi i pod pachami oraz ból gardła. Większość przypadków mononukleozy jest łagodna i łatwo ustępuje przy nawet minimalnym leczeniu. Zakażenie zazwyczaj nie jest poważne i zwykle ustępuje samoistnie w ciągu jednego do dwóch miesięcy.
Objawy mononukleozy mogą obejmować:
zmęczenie,
ból gardła (często błędnie zdiagnozowany jako angina paciorkowcowa, który nie ustępuje po leczeniu antybiotykami),
gorączkę,
obrzęk węzłów chłonnych na szyi i pod pachami,
obrzęk migdałków,
ból głowy,
wysypkę skórną (płaskie różowe lub fioletowe plamy na skórze lub w jamie ustnej),
miękką, obrzękniętą śledzionę.
Objawy, takie jak gorączka i ból gardła, zwykle ustępują w ciągu kilku tygodni. Jednak zmęczenie, powiększone węzły chłonne i obrzęknięta śledziona mogą utrzymywać się przez kilka tygodni dłużej.
Mononukleozę trudno odróżnić od innych powszechnych wirusów, takich jak np. grypa. Jeśli objawy nie ulegną poprawie po jednym lub dwóch tygodniach domowego leczenia, które obejmuje odpoczynek, przyjmowanie wystarczającej ilości płynów i jedzenie zdrowej żywności, należy udać się do lekarza.
Źródła:
About Infectious Mononucleosis (Mono) Centers for Disease Control and Prevention
Mononucleosis Cleveland Clinic
Mononucleosis Mayo Clinic