Miód spadziowy – właściwości zdrowotne miodu ze spadzi iglastej i liściastej. Z czego naprawdę powstaje, na co pomaga i jak go stosować?

Miód spadziowy nie powstaje z nektaru kwiatów, a jest wydzieliną mszyc i czerwców, zebraną przez pszczoły i zmieszaną z sokami drzew (wypływających wskutek nakłuć przez owady). Owa wydzielina sama w sobie jest dość gęsta i lepka, a pszczoły dodatkowo ją zagęszczają. Spadź pojawia się na drzewach w czystych rejonach, dlatego nie spotyka się jej zbyt często.

W dodatku może nie pojawić się każdego roku – zdarza się, że spadź występuje tylko raz na kilka lat. Ma to niestety bezpośrednie przełożenie na cenę miodu spadziowego (cena za litrowy słoik to 50-80 zł), jednak rekompensują ją jego właściwości.

Inny jest również smak miodu spadziowego: ma wyczuwalny smak czystej żywicy, jest też bardziej aromatyczny niż miody nektarowe. Jest również gęstszy, a jego kolor zależy od drzewa, z jakiego został pobrany. Najczęściej jest zielonkawy lub ciemnożółty, jednak może przybierać barwę brunatną, a nawet czarną. Najczęściej zbiera się go z jodły, a także wierzby, leszczyny czy klonu. 

Miód spadziowy pozyskuje się z dwóch rodzajów spadzi: 

• liściastej (klon, lipa, wierzba)
• iglastej (sosna, świerk, modrzew, jodła).

Miód spadziowy liściasty jest jaśniejszy, iglasty – bardzo ciemny, w odcieniu zielonkawy, a nawet czarny.

Do najważniejszych zalet miodu spadziowego zalicza się bogactwo składników mineralnych takich jak:

• wapń,
• magnez,
• żelazo,
• mangan.

Jest też bogatym źródłem antyoksydacyjnych flawonoidów, związków fenelowych oraz witamin: A, K, C, B2, B6 czy PP. Wykazuje przy tym aż 9-krotnie większą zawartość wymienionych cennych składników w porównaniu do miodów nektarowych. W miodzie spadziowym znajduje się też nawet dwa razy więcej aminokwasów i białek niż w miodach nektarowych. Oprócz tego miód spadziowy wykazuje działanie wzmacniające i rozkurczowe, 

Warto wiedzieć także o tym, że poza miodem spadziowym, żaden inny nie zawiera... cyny i srebra! 

Właściwości zdrowotne miodu spadziowego są znane i doceniane na całym świecie. Nowe wytyczne National Institute for Health and Care Excellence (NICE) oraz Public Health England (PHE) mówią: przy leczeniu kaszlu sięgnij najpierw po miód spadziowy, dopiero potem po antybiotyki!

Miód spadziowy to jeden z najskuteczniejszych środków na łagodzenie objawów ostrego kaszlu w przebiegu infekcji górnych dróg oddechowych.

Tym samym ten miód jest uznanym środkiem łagodzącym przebieg infekcji i przed sięgnięciem po antybiotyk, warto przeprowadzić nim kurację. Wykazuje bowiem silne działanie bakteriobójcze i niszczące drobnoustroje. 

W przebiegu ostrego kaszlu o podłożu wirusowym, miód spadziowy przyniesie ulgę nie tylko dorosłym, ale także dzieciom. Zastosowanie jest bardzo proste: wystarczy wymieszać go z sokiem cytryny!

• do kubka przegotowanej wody wyciśnij pół cytryny
• dodaj 1-2 łyżeczki miodu.

Prozdrowotny napój gotowy!

Stosowanie antybiotyków w przebiegu chorób o podłożu bakteryjnym powinno być przeprowadzane wyłącznie w stanie absolutnej konieczności. Bakterie rozwijają swoją odporność na antybiotyki szybciej, niż możliwa jest zmiana ich składu. Im więcej antybiotyków się używa, tym mniejsza ich skuteczność. 

W przypadku przeziębienia i innych chorób dróg oddechowych, warto przetestować więc naturalną, skuteczną metodę łagodzenia objawów. W okresie wzmożonej zachorowalności również warto stosować miód spadziowy jako suplement diety wzmacniający odporność. 

Miodu spadziowego można używać dokładnie w ten sam sposób, co zwykłego - jako dodatku do dań i napojów. Trzeba pamiętać jednak o tym, że wysoka temperatura niszczy zdrowotne właściwości miodu, dlatego nie należy dodawać go do gorących potraw.

Miód w tej wersji ma jednak szersze zastosowanie - nie tylko w kuchni! To znakomity preparat wzmacniający i łagodzący. Sprawdza się doskonale przede wszystkim jako środek: 

• przeciwzapalny i antyseptyczny (na skórę)
• wykrztuśny
• wzmacniający i witalizujący (na przykład przy anemii i nowotworach)
• przeciwreumatyczny
• wzmacniający serce i układ krążenia
• łagodzący przy problemach trawiennych i z układem pokarmowym (schorzenia wątroby, trzustki)
• wspomagający przy problemach z układem moczowym i kamicy nerkowej
• przyspieszający gojenie ran, odmrożeń i oparzeń
• wzmacniający w okresie rekonwalescencji i po antybiotykoterapii. 

Z powodzeniem wykorzystuje się go także wspomagająco w stanach zaburzeń nerwicowych – ma korzystny wpływ na równowagę układu nerwowego. Spożywanie miodu spadziowego zaleca się także osobom z zatruciami pokarmowymi czy spowodowanymi stosowaniem silnych leków.

Reasumując więc: miód spadziowy nie bez powodu nazywany jest królewskim miodem. Posiadanie słoiczka tego drogocennego płynu może okazać się zbawienne w wielu sytuacjach i zastąpić szereg suplementów diety i chemicznych środków (stosowanych np. przy gojeniu ran).

Spożywanie miodu spadziowego jest zalecane nie tylko w przypadku występowania wyżej wymienionych dolegliwości. Warto stosować go także przy kłopotach z nadciśnieniem. Miód spadziowy iglasty ma działanie przeciwzapalne i antybakteryjne, dlatego często stosuje się go także zewnętrznie na rany, ropnie i liszaje. 

Osobom dorosłym zaleca się spożywanie do 10 łyżeczek dziennie, dzieciom (powyżej 1 roku życia) – do 5. Można traktować go jak słodką przekąskę lub naturalny (mniej kaloryczny niż cukier!) słodzik do napojów i potraw. W 100 g miodu spadziowego iglastego znajduje się ok 340 kcal. Dla porównania – w 100 g cukru tych kalorii jest ok. 386. 1 łyżeczka miodu to ok. 12 g.

Choć miód spadziowy można uznać za doskonały, naturalny środek na wiele dolegliwości i zasadniczo nie posiada wyraźnych przeciwwskazań do stosowania, to niektórzy powinni zachować szczególną ostrożność przy jego spożywaniu, a także przy sięganiu po inne produkty pszczele. Są to osoby:

• uczulone na miód
• z nietolerancją fruktozy
• chorujące na cukrzycę
• ze skłonnościami do tycia
• z nadwrażliwym układem pokarmowym
• poniżej 1. roku życia. 

ZOBACZ: Jak powstaje miód pszczeli i jakie są jego najpopularniejsze rodzaje?