Spis treści
Jak rozpoznać znaki przemocy, nawet gdy nie widać siniaków
Przemoc domowa nie zawsze pozostawia widoczne, namacalne ślady na ciele, co sprawia, że jej identyfikacja bywa szczególnie trudna. Często objawia się w sposób subtelny, poprzez zmiany w zachowaniu.
Osoba doświadczająca przemocy może przejawiać zaniżone poczucie własnej wartości oraz przekonanie o nieważności swoich potrzeb, marzeń i planów.
Może rozwijać się u niej silna zależność od partnera, a także przekonanie, że nic nie zmieni jej sytuacji, co prowadzi do bierności. Osoby doświadczające przemocy bywają zlęknione, wycofane, uległe.
Jeżeli zauważamy, że bliska nam osoba stopniowo izoluje się od rodziny, przyjaciół czy znajomych, warto zwrócić na to szczególną uwagę. Może to być sygnał, że doświadcza presji lub manipulacji w związku, w którym partner stara się ją kontrolować.
W codziennym życiu skutki przemocy mogą objawiać się:
spadkiem koncentracji,
problemami z podejmowaniem decyzji,
spadkiem efektywności w pracy lub szkole, częstymi nieobecnościami,
dolegliwościami bólami brzucha,
dolegliwościami bólowymi głowy.
Cichy alarm. Oto gesty przemocy domowej
Jak pokazać, że jest się w niebezpieczeństwie i co oznacza dłoń na kciuku? To pytania często zadawane przez użytkowników Internetu.
Warto wiedzieć, że gest „POMÓŻ MI” jest międzynarodowym sygnałem alarmowym stosowanym przez osoby znajdujące się w sytuacjach zagrożenia, w tym ofiary przemocy domowej.
Gest ten umożliwia dyskretne sygnalizowanie potrzeby pomocy, bez wzbudzania podejrzeń u osoby stosującej przemoc.
Jak wygląda gest pomóż mi?
Wykonanie gestu jest proste: pokaż otwartą dłoń, schowaj kciuk do środka dłoni, a następnie zakryć go palcami.
Taki niewerbalny sygnał może być przekazany w różnorodnych sytuacjach, np. podczas rozmowy z inną osobą, w trakcie spaceru, podczas interwencji policji, w szpitalu, w czasie wizyty u lekarza czy dentysty, co czyni go praktycznym i uniwersalnym narzędziem ochrony osób zagrożonych.
Jeśli podczas imprezy, spotkania czy randki z nieznajomym poczujesz, że sytuacja staje się niebezpieczna, możesz zamówić u barmana „Angel Shot”. To specjalne hasło jest znane w wielu krajach i wielokrotnie pomogło osobom w zagrożeniu uniknąć niebezpiecznych sytuacji. Informacje o „Angel Shot” często można znaleźć w toaletach barów i klubów, gdzie obsługa wyraźnie komunikuje, że zna ten sygnał.
Zamawiając „Angel Shot”, możesz liczyć na dyskretną reakcję – kelner lub barman może wezwać ochronę, zorganizować bezpieczny transport do domu lub w inny sposób pomóc ci opuścić niebezpieczne miejsce. To prosty, niewerbalny sposób na poinformowanie innych o zagrożeniu bez wzbudzania podejrzeń u osoby, która ci zagraża.
Najważniejsze instytucje i numery wsparcia
Przemoc, zarówno psychiczna, jak i fizyczna, może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i życia osoby dotkniętej. Może prowadzić do trwałych urazów fizycznych, zaburzeń psychicznych, takich jak depresja, lęki czy zespół stresu pourazowego (PTSD).
Jeśli czujesz, że bezpieczeństwo twoje albo twoich bliskich jest zagrożone, nie zastanawiaj się, natychmiast wezwij policję. Gdzie szukać pomocy?
112 – ogólny numer alarmowy. Operator połączenia skieruje twoje zgłoszenie do właściwych służb ratunkowych, takich jak policja, straż pożarna czy pogotowie ratunkowe.
997 – bezpośredni numer alarmowy policji, umożliwiający kontakt z najbliższą jednostką.
Możesz także skontaktować się z „Niebieską Linią” pod numerem 800 120 002 – konsultanci udzielą wsparcia i doradzą, jakie kroki najlepiej podjąć w twojej sytuacji. Czynna całą dobę.
Telefone Przeciwprzemocowy dla kobiet Feminoteki. Infolinia działa pod numerem 888 88 33 88 w dni powszednie w godzinach 11:00–19:00.
Pomoc w języku angielskim dostępna jest w czwartki 15:00–19:00 i piątki 11:00–19:00, można też wysłać wiadomość e-mail na adres pomoc@feminoteka.pl.
Infolinia w językach ukraińskim i rosyjskim działa pod numerem 888 88 79 88 w poniedziałki i środy 14:00–19:00, a kontakt mailowy możliwy jest pod adresem helpua@feminoteka.pl.
– Równolegle rekomenduję kontakt z prawnikiem znającym sprawy przemocy i z psychologiem czy psychotraumatologiem, który pomoże stonizować układ nerwowy, przywrócić poczucie wartości i sprawczości, a także odtworzyć narrację zdarzeń, wzmocnić regulację i przygotować się do ewentualnych działań prawnych w taki sposób, aby nie stanowiły one dla osoby doświadczającej przemocy kolejnego obciążenia czy retraumatyzacji – mówi w rozmowie ze Stroną Zdrowia Justyna Żukowska-Gołębiewska, psycholożka, psychotraumatolożka, terapeutka dzieci i rodzin, interwentka kryzysowa.
