W PRL-u była w każdej domowej apteczce. Kamfora jest dobra dla skóry i działa przeciwbólowo, ale może być też niebezpieczna

Kamfora (Cinnamomum camphora) jest terpenem (związek organiczny), który jest powszechnie stosowany w maściach, kremach i balsamach. Olejek kamforowy to olej pozyskiwany z drewna drzewa kamforowego, przetwarzany w procesie destylacji z parą wodną. Może być stosowany miejscowo jako środek łagodzący ból, podrażnienia i swędzenie. Kamfora jest też używana do łagodzenia przekrwienia klatki piersiowej i stanów zapalnych. Warto wiedzieć, że stanowi kluczowy składnik tradycyjnej maści tygrysiej.

Kamfora charakteryzuje się silnym zapachem i smakiem. Jest łatwo wchłaniana przez skórę. Mimo że obecnie jest wytwarzana z terpentyny, to prawidłowo używana nadal jest bezpieczna.

Warto podkreślić, że kamfora – szczególnie stosowana w dużych dawkach – może powodować skutki uboczne. Nigdy nie można przyjmować kamfory wewnętrznie ani stosować na uszkodzoną skórę.

Kamfora ma wiele właściwości, dzięki którym ma szerokie zastosowanie w leczeniu i kosmetyce. Są to:

• właściwości przeciwbakteryjne,
• właściwości przeciwgrzybicze,
• właściwości przeciwzapalne.

Może być stosowana m.in. do:

• leczenia chorób skóry,
• leczenia stanów zapalnych,
• leczenia oparzeń,
• poprawy funkcji oddechowych,
• łagodzenia bólu.

Balsamy i kremy, które zawierają kamforę, mogą pomóc poprawić ogólny stan skóry oraz mogą być stosowane w celu złagodzenia swędzenia i podrażnień skóry. Przez swoje właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze jest przydatna w leczeniu infekcji, trądziku i opryszczki. Jak wykazało badanie z 2015 roku przeprowadzone na zwierzętach, kamfora jest skuteczna w leczeniu ran i zmarszczek wywołanych światłem ultrafioletowym. Jest zatem potencjalnym składnikiem kosmetyków przeciwstarzeniowych. Może to się wiązać z jej zdolnością do zwiększania produkcji elastyny i kolagenu.

Kamfora często jest składnikiem kremów do stóp, szamponów przeciwłupieżowych, mydeł oraz dezodorantów.

Kosmetyki z kamforą mogą być też stosowane do leczenia ran powstałych w wyniku oparzeń. W 2018 roku przeprowadzone zostało kolejne badanie na zwierzętach. Okazało się, że maść zawierająca kamforę, olej sezamowy i miód skróciła czas gojenia się ran oparzeniowych drugiego stopnia i była korzystniejsza niż stosowanie wazeliny. Taka maść powinna być nakładana na uszkodzony obszar raz dziennie.

Kamfora i jej właściwości przeciwgrzybicze sprawiają, że może być pomocna w leczeniu grzybicy paznokci u stóp. Stosowanie maści Vicks VapoRub, w której składzie znajdziemy kamforę, ale także mentol i olejek eukaliptusowy, daje pozytywne rezultaty w leczeniu grzybicy paznokci u stóp – wykazały badania z 2011 roku. 15 z 18 osób miało pozytywne wyniki po stosowaniu maści przez 48 tygodni, nakładając ją na zmieniony chorobowo obszar kilka razy dziennie.

Stosowanie kamfory na skórę pomaga złagodzić ból i stany zapalne. Podczas stosowania produktów z kamforą można odczuwać mrowienie, rozgrzewanie lub chłodzenie.

Produkty kamforowe mogą być skuteczne nie tylko w łagodzeniu bólu i stanów zapalnych, ale też obrzęków spowodowanych zapaleniem stawów. Powinny być wtedy stosowane kilka razy dziennie.

Olejek kamforowy wykazuje działanie jako środek zmniejszający przekrwienie i tłumiący kaszel. Produkty z nim łagodzą nocny kaszel i trudności ze snem podczas infekcji górnych dróg oddechowych. Stosując go, należy pamiętać, aby nie wkładać go do nozdrzy lub w ich okolice.

Działanie kamfory może być też wykorzystane w łagodzeniu skurczy i sztywności mięśni. Badanie z 2004 roku wykazało, że kamfora ma właściwości przeciwskurczowe i rozluźniające.

Kamfora, jeżeli jest stosowana prawidłowo, jest bezpieczna. Balsamy i kremy, które zawierają niewielkie ilości kamfory, mogą być stosowane na skórę. Natomiast nigdy nie powinna być używana nierozcieńczona lub jako produkt zawierający więcej niż 11 proc. kamfory. Ważne jest też wykonanie na skórze testu płatkowego przed zastosowaniem kamfory.

Jak wykonać test płatkowy? Na wewnętrzną stronę przedramienia nałóż niewielką ilość produktu z kamforą i odczekaj 24 godziny, aby sprawdzić, czy wystąpi jakakolwiek reakcja.

Podczas miejscowego stosowania kamfory mogą wystąpić niewielkie działania niepożądane, np. podrażnienie i zaczerwienienie. Nie powinniśmy stosować produktów z kamforą na uszkodzoną lub zranioną skórę, ponieważ może to być toksyczne.

Wdychanie kamfory może spowodować problemy z oddychaniem. Niewskazany jest też kontakt z oczami, dlatego np. podczas inhalacji parowej nie powinno się używać więcej niż 1 łyżka stołowa roztworu kamfory na 1 litr wody. Podgrzewanie produktów zawierających kamforę w kuchence mikrofalowej może spowodować ich eksplozję, a podpalenie kamfory może – oparzenia.

Kamfora nigdy nie powinna być przyjmowana wewnętrznie, ponieważ może to spowodować poważne skutki uboczne, a nawet śmierć. Objawy toksyczności kamfory pojawiają się w ciągu 5 do 90 minut od spożycia i objawy obejmują:

• pieczenie jamy ustnej i gardła,
• nudności,
• wymioty.

Uważa się, że kamfora przyjmowana wewnętrznie i stosowana miejscowo może powodować uszkodzenie wątroby, nie powinna więc być używana przez osoby, które mają jakiekolwiek schorzenia wpływające na wątrobę.

Kamfora i produkty ją zawierające nie powinny być używane też przez:

• osoby chorujące na astmę,
• osoby chorujące na epilepsję,
• osoby w ciąży,
• matki karmiące,
• dzieci poniżej 2 lat.

Źródła:

• Camphor National Library of Medicine
• Camphor Induces Proliferative and Anti-senescence Activities in Human Primary Dermal Fibroblasts and Inhibits UV-Induced Wrinkle Formation in Mouse Skin Phytotherapy Research
• The Healing Effect of Sesame Oil, Camphor and Honey on Second Degree Burn Wounds in Rat World Journal of Plastic Surgery