BLONICA

Szczepienia ochronne stanowią najefektywniejsze działanie profilaktyczne w zwalczaniu chorób zakaźnych takich jak odra, ospa, świnka czy różyczka. Ich głównym celem jest uzyskanie odporności jednostkowej, a w dłuższej perspektywie – znaczące zredukowanie zachorowalności i całkowite wyeliminowanie chorób zakaźnych. Podawanie szczepionek stanowi więc formę inwestycji w zdrowie. Dzieli się je na obowiązkowe (bezpłatne) i zalecane (płatne). Pierwsze szczepienie obligatoryjne podaje się dziecku już 24 godziny po urodzeniu, natomiast ostatnie – w 19. roku życia.

Błonica (dyfteryt), nazywana również krupem, jest groźną chorobą zakaźną występującą niemal wyłącznie w wieku dziecięcym. Obecnie dzięki obowiązkowym szczepieniom na błonicę udało się wyeliminować zarówno ogniska epidemiologiczne tej choroby, jak i pojedyncze przypadki zachorowań. Bezpośrednią przyczyną błonicy jest zakażenie maczugowcem błonicy, który przenoszony jest drogą kropelkową i kontaktową. Charakterystyczne objawy błonicy to: ból gardła, stan podgorączkowy, powiększenie migdałków podniebiennych, szary lub biały nalot na migdałkach, powiększenie węzłów chłonnych, drętwienie szyi i nieprzyjemny zapach z ust. Leczenie błonicy polega na antybiotykoterapii – antybiotykiem pierwszego rzutu jest penicylina.