Nie oceniaj, wspieraj! Jak pomagać bliskim chorującym na otyłość? Psycholożka podpowiada

Mimo rosnącej świadomości na temat otyłości, wiele osób nadal traktuje ją wyłącznie jako wynik złych nawyków, a nie skomplikowaną chorobę, na którą wpływają czynniki genetyczne, hormonalne czy psychologiczne. To sprawia, że osoby chorujące na otyłość często spotykają się z nieprzychylnymi komentarzami, brakiem empatii i niewłaściwym „motywowaniem” do zmiany.

– Pojawienie się choroby w życiu każdego człowieka zawsze jest wydarzeniem krytycznym. Dodatkowo choroba otyłościowa związana jest z ogromnymi pokładami emocjonalnymi (stygmatyzacja, depresja, niskie poczucie własnej wartości) i somatycznymi (cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, itp.) – mówi dr Marzena Sekuła, psycholożka z Poradni Zdrowia Psychicznego Harmonia Grupy LUX MED.

Ekspertka podkreśla, że leczenie otyłości jest wieloaspektowe i wiąże się z wieloma (często radykalnymi) zmianami w zakresie nawyków żywieniowych i aktywności fizycznej osoby chorującej. To skomplikowany proces, który wymaga nie tylko jednorazowego aktu silnej woli, ale ciągłej i wytrwałej pracy.

– Zmiany te mogą wyzwalać negatywne emocje oraz determinować i reorganizować całe dotychczasowe życie. Jednym z istotnych zasobów odpornościowych, który pozwala przystosować się do nowej sytuacji życiowej, jest wsparcie najbliższych w procesie leczenia – mówi dr Sekuła.

Wspieranie kogoś w walce z otyłością wymaga przede wszystkim zrozumienia, akceptacji i dostosowania sposobu komunikacji. Zamiast rad typu „wystarczy mniej jeść i więcej się ruszać” warto skupić się na realnym wsparciu emocjonalnym i praktycznym. Jak to zrobić? Oto kilka kluczowych zasad.

Jeżeli w twoim otoczeniu są osoby, które chorują na otyłość, i chcesz im pomóc, ale nie wiesz, jak, psycholożka podpowiada, jak możesz to zrobić. Wsparcie, jakie możesz okazać, może być:

1. emocjonalne: ramię, na którym można się wesprzeć, wygadać, gdy osoba poczuje się zniechęcona, niezrozumiana,

2. praktyczne: ktoś, kto pomoże np., zajmie się dziećmi, podczas gdy osoba będzie mogła udać się do lekarza, zrobić zakupy czy pójść na spacer,

3. motywujące: osoba, która motywuje do wyjścia i ruchu w te dni, kiedy ulubiony program telewizyjny czy niezdrowa przekąska wydają się być lepszą opcją.

– Posiadając realne wsparcie bliskich, modyfikacja behawioralna (modyfikacja zachowań) jest skuteczniejsza i zdecydowanie łatwiejsza do wprowadzenia – mówi dr Sekuła. – Zwiększenie wsparcia poprzez włączenie bliskich, małżonków i członków rodziny w proces zdrowienia jest jednym z najlepszych sposobów, aby zmiana była trwała i by osiągnąć satysfakcjonujące rezultaty leczenia.

Ekspertka podkreśla, że wprowadzanie zmian, które obejmują całą rodzinę (jak np. wspólne posiłki, rodzinna aktywność fizyczna), pozwala wprowadzić zdrowe nawyki, kontrolować dostępność pokus, a jednocześnie normalizuje sytuację i zmniejsza poczucie niesprawiedliwości „że inni mogą, a ja nie”.

– Osoby udzielające wsparcia, współuczestniczące w modyfikacji stylu życia mobilizują do opanowania emocjonalnych trudności oraz pomagają w regeneracji sił, w budowaniu poczucia sprawstwa i wytrwałości w działaniu – wymienia psycholożka. – To właśnie dzięki temu chory na otyłość ma poczucie, że jest ktoś, kto pomoże mu w trudnych sytuacjach, nie oceni, a da siłę, by mógł walczyć z przeciwnościami losu i pokusami. Wsparcie bliskich mobilizuje i pomaga w wytrwałości oraz wspomaga proces zdrowienia, a także sprawia, że człowiek nie czuje się samotny, dzięki czemu umacnia się w swoich celach – dodaje dr Sekuła.

Pamiętaj, że zmiana stylu życia jest wyzwaniem. Nie jesteś w tym sam ani sama.

– Znajdź osobę lub grupę wsparcia, która będzie cię motywować i wspierać – zaleca specjalistka.