Opuszczać czy nie opuszczać? Eksperci sprawdzili, czy zamknięcie deski sedesowej przed spłukaniem zapobiega zakażeniu wirusami

Zdajemy sobie sprawę, że spłuczki toaletowe wytwarzają aerozole, które mogą przenosić niebezpieczne dla zdroiwa wirusy na różne powierzchnie w toalecie. W nowym badaniu opublikowanym w „American Journal of Infection Control” przeanalizowani wpływ zamykania pokrywy toalety przed spłukaniem na prawdopodobieństwo zanieczyszczenia krzyżowego innych powierzchni.

Jak wykazano, osoby z COVID-19 mają w kale koronawirusa zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2 (SARS-CoV-2). Podobnie wirusy w moczu i kale mogą być uwalniane podczas spłukiwania toalety, zanieczyszczając powierzchnie i przyczyniając się do przenoszenia infekcji, nawet na duże odległości.

Co ciekawe, początkowo uważano, że spłukiwanie toalety jako nośnik przenoszenia wirusów odbywa się za pośrednictwem cząstek kału zawierających patogeny, a badanymi obszarami były powierzchnie toalet. Podczas gdy niektóre badania wykazały, że patogeny były mniej podatne na rozpylanie i zanieczyszczanie powierzchni toalet podczas spłukiwania, jeśli pokrywa toalety była opuszczona, miało to również miejsce w przypadku przeprowadzenia dezynfekcji.

Jak długo można nie sikać? Oto 4 niebezpieczeństwa związane ze wstrzymywaniem moczu. Konsekwencje mogą być poważne

W Stanach Zjednoczonych zarówno toalety publiczne, jak i prywatne wytwarzają aerozole o dużej prędkości przepływu powietrza, które mogą przenosić wirusy z wody w muszli klozetowej na znaczne wysokości, ułatwiając rozprzestrzenianie się wirusów w pomieszczeniu.

Nowe badanie miało na celu wykazanie, w jakim stopniu zamknięcie deski sedesowej podczas spłukiwania ogranicza rozprzestrzenianie się skażenia wirusowego w toaletach domowych. Naukowcy chcieli też określić wpływ czyszczenia muszli klozetowej komercyjnym środkiem dezynfekującym.

W celu wykrycia bakterii zanieczyszczających naukowcy wykorzystali bakteriofaga MS2, dodając go do muszli klozetowych w toaletach domowych i publicznych. Toalety zostały zainfekowane MS2 w dwóch dawkach. Zostały one spłukane, a następnie pobrano próbki do hodowli. Próbki pobrano z wody w muszli klozetowej, górnej i dolnej części deski klozetowej oraz wybranych miejsc na podłodze z przodu, po obu stronach i na ścianach po obu stronach. Pobrane zostały też próbki wody z muszli klozetowej po szczotkowaniu bez użycia środka dezynfekującego, szczotki do muszli klozetowej i muszli klozetowej wraz z dywanikiem.

Na tym etapie zanieczyszczenie wynosiło średnio 107 PFU/100 cm2 (PFU – ang. plaque-forming unit, czyli jednostka tworząca łysinkę; wskaźnik stosowany w przypadku bakteriofagów). Co ciekawe, wartość ta pozostawała stabilna niezależnie od tego, czy deska sedesowa była podniesiona czy opuszczona. Główne zanieczyszczenie występowało na spodzie deski sedesowej z wysoką dawką MS2, przy czym górna i dolna część pokrywy pozostawały na niskim poziomie zanieczyszczenia w obu pozycjach.

Warto zwrócić uwagę, że zanieczyszczenie ścian i podłogi nie zmieniało się w zależności od położenia pokrywy. Podłoga po prawej i lewej stronie była mniej zanieczyszczona przy podniesionej pokrywie, a ściana po lewej stronie bardziej. To samo można było zaobserwować, gdy muszla klozetowa była czyszczona szczotką.

Co zrobić, aby wywołać kał? Tych 10 sposobów ułatwi ci wypróżnianie. Jak szybko zrobić kupę?

Badanie objęło też wyszorowanie muszli klozetowych przy użyciu szczotki do muszli i środka dezynfekującego – kwasu solnego. Spowodowało to znaczne zmniejszenie zanieczyszczenia wody w muszli klozetowej – o ponad 99,99 proc. w porównaniu ze szczotkowaniem bez środka dezynfekującego. Zanieczyszczenie szczotki do muszli zmniejszyło się o 97,6 proc. przy użyciu kwasu w porównaniu z jego brakiem. Co ciekawe, inne powierzchnie, w tym uchwyt szczotki, krawędź muszli, deska sedesowa, pokrywa lub podłoga, nie wykazywały żadnych różnic w poziomie zanieczyszczenia.

Badanie przeprowadzone przez naukowców z University of Arizona dotyczyło rozpraszania małych kropelek w aerozolach, a nie dużych kropelek zawierających fekalia.

– Wyniki te pokazują, że zamknięcie pokrywy toalety przed spłukaniem nie zmniejsza ryzyka zanieczyszczenia powierzchni w łazience.

Przy wyższym poziomie zanieczyszczenia wody w muszli klozetowej, dolna powierzchnia deski sedesowej była bardziej zanieczyszczona. Warto podkreślić, że toalety publiczne w Stanach Zjednoczonych nie mają pokryw, więc deski sedesowe były zawsze silnie zanieczyszczone po spłukaniu, nawet przy niższych poziomach wirusa w wodzie. Cząsteczki wirusów mogą łatwiej i szerzej rozprzestrzeniać się poprzez aerozolizację niż bakterie ze względu na ich zwiększoną żywotność i łatwość tworzenia aerozoli.

Naukowcy zwrócili też uwagę na konstrukcję toalet w USA. Przyczynia się do znacznego zanieczyszczenia deski sedesowej ze względu na przepływ powietrza podczas spłukiwania – zarówno po obu stronach deski sedesowej, jak i przez 0,5-calową (1,27 cm) szczelinę między deską a krawędzią toalety, w kierunku podłogi i ścian.

Aby zapobiec zanieczyszczeniu, wirusy w wodzie w muszli można dezaktywować lub usunąć poprzez czyszczenie muszli kwasem solnym i szczotką do muszli.

Naukowcy zwrócili uwagę na to, że w przypadku nowszych i potencjalnie lub faktycznie bardzo śmiertelnych wirusów (takich jak np. wirus Ebola) przenoszonych na całym świecie, zaledwie kilka cząstek może wystarczyć do zarażenia człowieka. Najlepszą praktyką w przypadku infekcji w gospodarstwie domowym powodujących nieżyt żołądka i jelit może być „regularna dezynfekcja wszystkich powierzchni toalet po umyciu toalety i/lub stosowanie środka dezynfekującego, który pozostawia resztkową aktywność mikrobójczą”. Jest to szczególnie ważne, gdy osoby z obniżoną odpornością mają kontakt z pacjentem zakażonym.

Źródło:
Impacts of lid closure during toilet flushing and of toilet bowl cleaning on viral contamination of surfaces in United States restrooms American Journal of Infection Control