Co to jest inteligencja emocjonalna?
Inteligencja emocjonalna (EQ) to odpowiednie kompetencje człowieka, które pozwalają mu zrozumieć stany emocjonalne swoje oraz innych ludzi. Dotyczy zdolności do właściwego używania i korzystania ze swoich emocji oraz radzenia sobie nawet w najtrudniejszych stanach emocjonalnych. Bardzo często człowiek emocjonalny jest postrzegany jako bardzo impulsywny, porywczy i reagujący nieprzemyślanie na otaczającą go sytuację. W rzeczywistości człowiek inteligentny emocjonalnie skutecznie analizuje to, co napływa do niego z rozumu i serca. Znajduje złoty środek, podejmuje więc decyzję, która godzi oba bardzo dominujące głosy.
Inteligencja emocjonalna pojawiła się w świadomości społeczeństwa po raz pierwszy w 1990 roku za sprawą dwóch amerykańskich psychologów Petera Salavey'a i Johna Mayerw'a. Została przedstawiona w opozycji do inteligencji racjonalnej. Istniało też podejrzenie, że człowiek został wyposażony w dwa mózgi – jeden, który myśli i odpowiada za nasze racjonalne działanie i drugi, dopiero odkryty, który czuje i jest ściśle związany z ludzkimi emocjami. Przeprowadzono badania w 200 największych firmach amerykańskich, które potwierdziły, że intelekt to nie wszystko, czego potrzebujemy, aby osiągnąć sukces. Ci, którzy są liderami w swojej branży, łączą wiedzę, intelekt i konkretne zdolności. Potwierdzono też, że intelekt musi iść w parze z emocjami, które z kolei muszą być kontrolowane przez rozum.
Inteligencja emocjonalna Golemana
Przełomowym momentem dla inteligencji emocjonalnej było pojawienie się publikacji "Inteligencja emocjonalna" Daniela Golemana. Był on dziennikarzem The New York Times, jednak ostatecznie postanowił poświęcić się psychologii. Zgodnie z teorią Golemana istnieją cztery podstawowe wymiary inteligencji emocjonalnej: