To dlatego nie możemy przestać oglądać „Chirurgów” i „Dr House’a”. Psycholożka wyjaśnia

Seriale medyczne stały się znaczną częścią DNA wielu widzów. Całe pokolenia śledzą losy bohaterów „Ostrego dyżuru”, „Na dobre i na złe” czy „Rezydentów”. Z przyjaciółkami już od liceum namiętnie oglądałyśmy „Chirurgów”, a w późniejszych latach chętnie wracałyśmy do losów Meredith Grey i reszty. Dlaczego seriale medyczne tak bardzo nas wciągają? Zapytałam o to ekspertkę, mgr Monikę Wróbel-Harmas, psycholożkę z Poradni Zdrowia Psychicznego Harmonia Grupy LUX MED.

– Powodów jest kilka. Seriale medyczne mają podobną strukturę jak seriale kryminalne – pojawia się zagadka, napięcie i punkt kulminacyjny. Widzowie często próbują „rozwiązać” przypadek razem z bohaterami i odczuwają satysfakcję, gdy uda im się odgadnąć diagnozę – tłumaczy psycholożka.

Jak mówi, oglądając tego typu produkcje, możemy zaspokoić też ciekawość dotyczącą pracy lekarzy.

– Chcemy zobaczyć, jak wygląda organizacja szpitala, oddziału czy przychodni. Oczywiście sami medycy żartują, że rzeczywistość ma niewiele wspólnego z tym, co widać na ekranie – dodaje ekspertka.

Przeczytaj: „Dom dobry” to wstrząsająca opowieść o przemocy domowej. Czy na początku relacji można dostrzec znaki ostrzegawcze? Psycholożka odpowiada

Oprócz dostarczania emocji i rozrywki, seriale medyczne pełnią też ważną funkcję edukacyjną. Pomagają poszerzać wiedzę o medycynie, a nawet wpływają na sposób, w jaki postrzegamy lekarzy i relacje w ochronie zdrowia. Jednak popularność takich produkcji ma też swoją ciemną stronę. Jak zauważa mgr Wróbel-Harmas, widzowie po seansie mogą przeceniać własną wiedzę.

– Połączenie fabularnej wiedzy z informacjami z internetu – od „doktora Google’a” czy, jak coraz częściej słyszymy, „doktora ChataGPT” – może dawać złudne poczucie kompetencji, doinformowania. Zdarza się, że pacjent, przekonany o swojej wiedzy, sam stawia diagnozę albo dyskutuje z lekarzem, powołując się na „logikę” czy „zdrowy rozsądek”. Warto jednak pamiętać, że lekarze to eksperci po wieloletnich, wymagających studiach i specjalizacji – podkreśla psycholożka.

Zobacz też: Przychodzi pacjent do apteki i pyta… 10 najdziwniejszych sytuacji

Inny powód, dla którego tak chętnie wracamy do medycznych seriali, to potrzeba wspólnoty.

– Gdy widz rozpoznaje u bohatera objawy podobne do swoich, może pomyśleć: „O, ja też tak mam!”. To daje wrażenie zrozumienia i przynależności – bardzo ważne dla nas, ludzi, którzy z natury jesteśmy istotami społecznymi – mówi ekspertka z LUX MED.

Psychologowie podkreślają, że oglądanie seriali medycznych pobudza zarówno emocje, jak i ciekawość poznawczą. Działają na wyobraźnię, uczą empatii i pozwalają przyjrzeć się pracy medyków od kulis – choć często w mocno podkolorowanej wersji. Dla wielu widzów to sposób na emocjonalne przeżycie historii, które łączą dramat, nadzieję i triumf życia nad śmiercią – temat zawsze aktualny i poruszający.

Sprawdź: Koniec skierowań! Do psychologa i innych specjalistów dostaniesz się od ręki – zmiana już obowiązuje

Nasza fascynacja serialami medycznymi może być też okazją do większego docenienia pracy prawdziwych medyków. Choć na ekranie wszystko wygląda spektakularnie i często niemal bezbłędnie, rzeczywistość szpitalna jest o wiele bardziej wymagająca. Za każdą udaną operacją czy szybką decyzją w nagłej sytuacji stoją lata nauki, stres i ogromna odpowiedzialność.

Jeśli więc podziwiamy bohaterów takich jak Jakub Burski czy Doug Ross za ich odwagę i opanowanie, warto pamiętać, że podobne historie dzieją się każdego dnia w prawdziwych szpitalach – z udziałem lekarzy, pielęgniarek i ratowników, którzy walczą o ludzkie życie naprawdę, nie tylko według napisanego scenariusza.