Hematokryt (badanie HCT) - normy, wyniki i ich interpretacja. O czym może świadczyć niski hematokryt, a o czym podwyższony hematokryt?

Justyna Śmigaruk
Hematokryt jest podstawowym badaniem diagnostycznym wchodzącym w skład morfologii krwi.
Hematokryt jest podstawowym badaniem diagnostycznym wchodzącym w skład morfologii krwi. 123rf.com
Hematokryt to podstawowe badanie wchodzące w skład morfologii krwi. Pozwala oszacować, jaki procent objętości całej krwi stanowią czerwone krwinki (erytrocyty). Zarówno niski hematokryt, jak i hematokryt podwyższony mogą świadczyć o istniejących stanach chorobowych.

Hematokryt, czyli HCT - co to za badanie?

Hematokryt, nazywany także wskaźnikiem lub liczbą hematokrytową, opisuje stosunek objętości erytrocytów (czerwonych krwinek) do objętości całej krwi. Wyraża się go w procentach. Pozwala lekarzowi ocenić, ile erytrocytów znajduje się we krwi pacjenta w stosunku do białych krwinek czy płytek krwi. To z kolei stanowi cenną wskazówkę w diagnozowaniu chorób, które objawiają się zmniejszeniem lub zwiększeniem ich ilości, a także zmianą objętości pojedynczej krwinki. To szerszy, bardziej całościowy wskaźnik niż tylko liczba czerwonych krwinek w próbce.

Hematokryt wchodzi w zakres podstawowej morfologii. HCT jest jednym z parametrów pozwalających opisać i zobrazować skład i budowę krwi pacjenta. Aby uzyskać wyniki badania, poddaje się wirowaniu próbkę osocza, wyizolowaną z pobranej od pacjenta krwi obwodowej.

Hematokryt - kiedy należy go określić?

Hematokryt jest jednym z parametrów, które należy badać rutynowo, przynajmniej raz do roku, wykonując morfologię krwi. To kompleksowe, podstawowe badanie bardzo wiele mówi o stanie zdrowia i może nakierować lekarza na trop właściwej diagnozy. Jest zalecane także w takich przypadkach jak:

  • Poczucie osłabienia.
  • Przedłużające się infekcje (wyraźny spadek odporności).
  • Częste krwotoki i wyjątkowo obfite krwawienia miesiączkowe.
  • Blada skóra i błony śluzowe.
  • Kołatanie serca.
  • Rozdwajanie się włosów i paznokci.

Hematokryt to także rutynowe badanie u kobiet w ciąży oraz u pacjentów będących w trakcie leczenia różnych schorzeń. Nie ma konieczności proszenia lekarza o skierowanie na to konkretne badanie - wystarczy udać się do laboratorium ze skierowaniem na morfologię lub prywatnie opłacić badanie morfologii krwi.

Zobacz też:

Hematokryt - jak wygląda badanie?

Hematokryt wymaga pobrania próbki krwi obwodowej jak podczas każdego rutynowego badania. Pacjent powinien być na czczo już na 8-10 godzin przed badaniem. Najlepszym wyjściem jest zjedzenie wieczorem lekkiej kolacji i pojawienie się w laboratorium wcześnie rano. Krew do badania pobiera się z żyły łokciowej, trwa to kilkanaście sekund i jest minimalnie bolesne. Na wynik oczekuje się do jednego dnia.

Hematokryt - norma dla dorosłych i dzieci
Hematokryt na wyniku badania oznaczony jest jako HCT lub rzadziej jako Ht. Normy podane na karcie wyników mogą różnić się o kilka punktów, w zależności od sposobu analizowania próbki i użytej w danym laboratorium aparatury. Zależą też od płci oraz wieku pacjenta.

  • Noworodki i małe dzieci: 44-62 proc.
  • Dzieci od 6 do 12 lat: 35 proc.
  • Dziewczęta w wieku od 13 do 18 lat: 36-46 proc.
  • Chłopcy w wieku od 13 do 18 lat: 37-49 proc.
  • Dorosłe kobiety: 37-45 proc.
  • Dorośli mężczyźni: 40-54 proc.

Hematokryt w ciąży może znajdować się 4-7 punktów procentowych poniżej normy. To objaw naturalnej, prawidłowej adaptacji układu krwionośnego do stanu ciąży. Wynik poniżej 34 proc. powinien stanowić powód konsultacji z lekarzem prowadzącym.

Hematokryt poniżej normy

Hematokryt niski może świadczyć o niedokrwistości. Najczęściej nie jest to pojedynczy, izolowany od innych wynik. Często współwystępują niski hematokryt i hemoglobina. Najczęściej za niski hematokryt wiąże się ze stanem anemii lub powstającym ryzykiem anemii. Może jednak sygnalizować inne schorzenia:

  • Krwawienia wewnętrzne (często z przewodu pokarmowego).
  • Nieprawidłową czynność szpiku kostnego produkującego czerwone krwinki.
  • Anemia inna niż związana z niedoborami (autoimmunologiczna, związana z nieprawidłową budową krwinek).
  • Choroby nerek.
  • Nadmierne nawodnienie organizmu (rozrzedzenie krwi).

Zobacz też:

Hematokryt powyżej normy

Hematokryt podwyższony towarzyszy za to nadkrwistości. Jest także wynikiem częstym u nałogowych palaczy tytoniu oraz u osób zmagających się z nadmierną potliwością. Może przejściowo wystąpić podczas infekcji, którym towarzyszy biegunka. Podwyższony hematokryt pozwala też podejrzewać następujące choroby i stany:

  • Czerwienica (prawdziwa, rzekoma, wtórna).
  • Odwodnienie organizmu.
  • Choroby serca.
  • Niedotlenienie organizmu.
  • Nowotwór nerek, który produkuje erytropoetynę.

Hematokryt, choć przydatny i często badany, stanowi wynik o bardzo ogólnym charakterze. Informuje, że objętość czerwonych krwinek nie jest prawidłowa, nie pozwala jednak stwierdzić, jakie stoją za tym przyczyny. Jeśli hematokryt nie mieści się w normie, należy skonsultować się z lekarzem, który zleci dalszą diagnostykę.

Domowe sposoby na odporność. Czy rzeczywiście działają?

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Nagroda Nobla w dziedzinie medycyny przyznana

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Komentarze

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

Nikt jeszcze nie skomentował tego artykułu.
Wróć na stronazdrowia.pl Strona Zdrowia