Spis treści
Na czym polega nowy program leczenia migreny przewlekłej?
W programie sfinansowane zostaną dwie linie leczenia migreny przewlekłej. W trakcie terapii mogą zostać wykorzystane następujące substancje:
- toksyna botulinowa typu A (botoks) – lek podaje się wielopunktowo, jednorazowa maksymalna dawka to 195 j., kolejne podanie leku następuje po upływie co najmniej 12 tygodni, ale nie później niż 16 tygodni od podania poprzedniej dawki;
- erenumab – dawka 140 mg leku co 4 tygodnie;
- fremanezumab – 225 mg leku raz na miesiąc lub 675 mg raz na trzy miesiące.
Zobacz też: Leczenie migreny na NFZ działa od roku, ale skorzystało niewielu pacjentów
W pierwszej linii leczenia zostanie stosowana toksyna botulinowa typu A, jeśli nie przyniesie ona zamierzonego efektu, zastosowana zostanie terapia erenumabem albo fremanezumabem.
Kto może zakwalifikować się do leczenia botoksem?
Aby wziąć udział w programie, pacjenci cierpiący na migrenę przewleką muszą spełnić szereg warunków.
Osoby, które mogą ubiegać się o terapię botoksem, muszą być przede wszystkim pełnoletnie i odczuwać ból głowy przez co najmniej 15 dni w miesiącu przynajmniej przez 3 kolejne miesiące, z których minimum 8 spełnia kryteria rozpoznania migreny określone w aktualnym wydaniu Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy (ICHD).
Ponadto chory musi wykazać minimum dwie udokumentowane próby leczenia profilaktycznego migreny przewlekłej lekami o różnym działaniu lub przedstawiać przeciwwskazanie do ich stosowania albo brak tolerancji wymienionych leków:
- topiramat – stosowany przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w dawce od 100 mg do 200 mg na dobę (dawkowanie zgodnie z aktualnym CHPL),
- kwas walproinowy lub jego pochodne – stosowany przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w dawce 500-1500 mg na dobę,
- amitryptylina – stosowana przez okres nie krótszy niż 3 miesiące w dawce 50-150 mg na dobę.
Zdrowie
Pacjent musi również potwierdzić, że nie ma przeciwwskazań do stosowania toksyny botulinowej typu A oraz wykazać brak wcześniejszego leczenia toksyną botulinową typu A we wskazaniu, jakim jest migrena przewlekła – nie dotyczy to pacjentów, którzy byli leczeni w ramach innego sposobu finansowania terapii, pod warunkiem, że w chwili rozpoczęcia leczenia spełniali kryteria kwalifikacji do programu lekowego.
Do programu włączane są, bez konieczności ponownej kwalifikacji, pacjentki wyłączone z programu w związku z ciążą, które w czasie wyłączenia spełniały pozostałe kryteria leczenia w programie oraz które na czas ponownego włączania do programu nie spełniają przeciwwskazań do leczenia oraz kryteriów wyłączenia.
Dowiedz się więcej:
Jak długo trwa terapia przewlekłej migreny z pomocą toksyny botulinowej typu A?
W pierwszej linii leczenia podanych zostaje pięć dawek toksyny botulinowej lub mniej (w przypadku spełnienia któregokolwiek z kryterium wyłączenia dotyczących toksyny botulinowej). Po zakończeniu terapii pacjent w ramach programu podlega dalszej obserwacji w celu oceny finalnych efektów leczenia. Ocena ta dokonywana jest co 3 miesiące przez okres 12 miesięcy.
W razie nawrotu migreny przewlekłej (do 12 miesięcy) lekarz prowadzący może zdecydować o ponownej kwalifikacji pacjenta do leczenia toksyną botulinową typu A.
W przypadku nietolerancji albo braku odpowiedzi na leczenie po 3 pierwszych podaniach toksyny botulinowej (w dniu planowanego czwartego podania), bądź nawrotu migreny przewlekłej stwierdzonego w wyniku finalnej oceny leczenia toksyną botulinową, lekarz prowadzący może zdecydować o kwalifikacji pacjenta do leczenia erenumabem albo fremanezumabem.
W drugiej linii leczenia okres podawania erenumabu albo fremanezumabu w programie wynosi 12 miesięcy. Odpowiedź na leczenie jest definiowana jako poprawa jakości życia po 12 tygodniach leczenia i mierzona skalą MIDAS, a także jako redukcja liczby dni z bólem głowy w miesiącu o co najmniej 50 procent w stosunku do wartości początkowej. Brak odpowiedzi na leczenie powoduje wyłączenie pacjenta z programu.
Zobacz także:
Te produkty mogą być przyczyną migreny. To nie tylko wino! W...
