Spis treści
Czym jest kaszak? W jakich miejscach na ciele występuje najczęściej?
Kaszak jest naroślą skórną, która przyjmuje postać miękkiego guzka o łagodnym charakterze. Może on występować jako: torbiel łojowa lub torbiel zastoinowa. Kaszaki mogą pojawić się niemal w każdym miejscu. Jednakże zdecydowanie najczęściej występują:
- kaszaki na głowie,
- kaszaki na twarzy — w tym kaszaki na powiece i kaszaki pod okiem,
- kaszaki na plecach.
Znacznie rzadziej pojawiają się one w miejscach intymnych: na mosznie (w przypadku mężczyzn) lub na wargach sromowych (w przypadku kobiet).
Kaszaki często występują u osób pomiędzy 30 a 40 rokiem życia, a także w wieku nastoletnim, co ma związek ze zmianami hormonalnymi.
Przez większość osób kaszaki traktowane są wyłącznie jako problem estetyczny, ponieważ nie powodują one żadnych dolegliwości bólowych, ani też nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. Mimo to pojawienie się kaszaka na skórze jest wskazaniem do konsultacji z dermatologiem. W przeważającej większości przypadków zdecyduje on, by usunąć zmianę, ponieważ brak jakiejkolwiek reakcji wiąże się z ryzykiem m.in. rozrastania.
Jak wygląda kaszak?
Kaszaki zwykle są niewielkimi naroślami, które mają kolor cielisty, rzadziej żółty lub biały z widocznym ciemnym punktem na powierzchni, które jest miejscem zaczopowania. Wypełnione są one masą łojową i rogową, która pod wpływem pęknięcia zmiany wydostaje się na zewnątrz i niezbyt przyjemnie pachnie. Zewnętrzną warstwę kaszaka tworzy lita otoczka, która w przeciwieństwie do brodawek i innych zmian na skórze, nie przylega do podłoża, przez co można ją z łatwością przesuwać. Rozmiary kaszaka mogą być bardzo zróżnicowane – zwykle nie przekraczają one kilku minimetrów, ale w niektórych przypadkach mogą rozrosnąć się nawet do kilku centymetrów.
Przeczytaj też:
Przy rozpoznawaniu kaszaków dermatolog różnicuje je z innymi zmianami skórnymi w tym m.in. z tłuszczakiem i włókniakiem. Pojawienie się narośli na skórze jest wskazaniem do wizyty u dermatologa. W przeważającej większości przypadków lekarz nie ma problemu z rozpoznaniem kaszaka już po badaniu wstępnym. Niekiedy konieczne jest jednak wykonanie dodatkowych badań w tym m.in. biopsji cienkoigłowej, USG czy RTG.