Zwierzęta z Ukrainy to też uchodźcy. Teraz łatwiej wjadą do Polski, ale są ścisłe wymagania. Sprawdź, jakie przepisy obowiązują właścicieli

W związku z działaniami militarnymi na terenie Ukrainy Główny Inspektorat Weterynarii w Polsce zadecydował o zmianie procedur dotyczących wjazdu osób z terenu Ukrainy ze zwierzętami towarzyszącymi, które przewożą je w celach niehandlowych.

Wprowadzone przepisy uwzględniają standardowe procedury weterynaryjnej kontroli granicznej zwierząt towarzyszących, jednak dodano nowe zasady dotyczące tymczasowych procedur dla psów, kotów i fretek towarzyszących uchodźcom z Ukrainy, które nie spełniają wymagań Unii Europejskiej lub są wwożone do Polski w liczbie powyżej 5 sztuk.

Aby przekroczyć granicę polsko-ukraińską z pupilem, niezbędne są:

• prawidłowe oznakowanie zwierzęcia mikrochipem,
• poświadczenie ważnego szczepienia przeciw wściekliźnie,
• aktualny wynik badania serologicznego przeciwciał przeciwko wściekliźnie,
• paszport psa, kota lub fretki wydany w państwie należącym do UE lub świadectwo zdrowia zgodne ze wzorem określonym przez UE.

Właściciele zwierząt, którzy posiadają wyżej wymienione dokumenty, otrzymują pozwolenie na wwóz zwierzęcia. Jeśli nie spełniają od razu wszystkich wymogów, zwierzę musi przejść izolację, czeka ich także dopełnienie formalności. Warunkowo tożsamość zwierzęcia można potwierdzić na podstawie dokumentów rodowodowych lub innych, które potwierdzają jego legalne posiadanie.

Ustalono, że przekroczenie polsko-ukraińskiej granicy ze zwierzętami towarzyszącymi jest możliwe tylko przez przejście z zatwierdzonym posterunkiem weterynaryjnej kontroli granicznej (BCP). Dotyczy to dwóch lokalizacji: w Dorohusku (woj. lubelskie) i w Korczowej (woj. podkarpackie). W punktach tych wyznaczono osobę do kontaktu telefonicznego w godzinach nocnych.

Wwiezienie zwierząt wymaga wcześniejszego ustalenia dokładnego miejsca izolacji z powiatowym lekarzem weterynarii w tym właśnie miejscu. Miejsce izolacji należy wskazać dla całej przesyłki zwierząt i ma ono znajdować się na terenie Polski, jednak nie może to być schronisko dla zwierząt.

Uzyskaną decyzję o izolacji trzeba przedstawić najpóźniej w trakcie kontroli przez Granicznego Lekarza Weterynarii (GLW). W wyjątkowych przypadkach niespełnienie tego warunku może skutkować czasowym zatrzymaniem zwierzęcia pod jego nadzorem do czasu dostarczenia decyzji o miejscu izolacji.

W przypadku uzyskania zgody na izolację we wskazanym miejscu, ale niespełnienia wszystkich wymogów dotyczących wwozu zwierzęcia, zostaje ono skierowane pod ten adres do czasu uzupełnienia dokumentów i decyzji granicznego lekarza weterynarii.

Pracujący na granicy weterynarz może też zwrócić się z zapytaniem o wydanie lub odmowę dokonania izolacji we wskazanym miejscu do odpowiedniego Powiatowego Lekarza Weterynarii (PLW). W przypadku jego odmowy zwierzęta są odsyłane poza obszar Unii Europejskiej.

Z wyprzedzeniem należy także dokonać zgłoszenia zwierząt do kontroli weterynaryjnej w danym punkcie – co najmniej 1 dzień roboczy przed przybyciem na przejście graniczne. Może to zrobić właściciel, reprezentująca go osoba z siedzibą na terytorium UE (w tym przedstawiciel klubu, związku lub stowarzyszenia hodowców zwierząt w Polsce) albo upoważniona agencja celna.

Zgłoszenie zwierzęcia do kontroli u granicznego lekarza weterynarii wymaga wypełnienia, podpisania i złożenia części I formularza CHED-A. Jest to dokument potwierdzający przeprowadzenie kontroli granicznej zwierzęcia. Do otrzymania pozytywnej decyzji konieczne jest zakończenia jego izolacji przez zwierzęta, potwierdzone u GLW przez PLW.

Złożenie CHEDA oznacza deklarację opowiedzianej za nie osoby do pokrycia wszelkich kosztów kontroli, wykonania postanowień wydanej decyzji oraz poniesienia konsekwencji niedostarczenia zwierząt do miejsca izolacji, które wskazał powiatowy lekarz weterynarii.

Izolacja zwierzęcia po przekroczeniu granicy dokonywana jest na czas niezbędny do przeprowadzenia wszystkich procedur, których wymagają przepisy prawa.

Należy do nich wprowadzenie czipa, podanie szczepionki zwierzętom mających powyżej 12 tygodni (dla młodszych – od 8. tygodnia). Jeśli zwierzę ma ukraiński czip oraz paszport, otrzymuje adnotację o szczepieniu. Szczepienie wykonuje się także w przypadku zwierząt, które preparat ochronny przed wścieklizną otrzymały wcześniej niż przed 2 tygodniami. Konieczny jest też wynik badania psa, kota lub fretki w kierunku wścieklizny.

W celu wykonania badania, szczepienia, wsczepienia mikrochipa i wpisu do bazy oznakowanych zwierząt, obywatel Ukrainy powinien zgłosić się ze zwierzęciem do weterynaryjnego zakładu leczniczego, a tam – wypełnić dokument zgłoszenia oraz określić, czy pozostaje w Polsce (decyzję można zmienić).

Na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii obok opisanych wyżej wytycznych dostępna jest też lista zakładów leczniczych dla zwierząt oraz innych punktów w poszczególnych województwach, gdzie możliwe jest zaczipowanie i zaszczepienie przeciwko wściekliźnie psów, kotów i fretek, które znalazły się na terytorium Polski z związku z działaniami wojennymi na Ukrainie.

Zgodnie z zarządzeniem Prezesa Rady Ministrów koszty związane z tymi czynnościami w przypadku uchodźców będą refundowane placówkom weterynaryjnym z budżetu państwa.

Według obowiązującego rozporządzenia (nr 576/2013) zwierzę domowe to przedstawiciel wymienionych niżej gatunków:

• psy (Canis lupus familiaris),
• koty (Felis silvestris catus),
• fretki (Mustela putorius furo),
• ptaki inne niż drób,
• gryzonie i króliki inne niż przeznaczone do produkcji żywności,
• bezkręgowce z wyjątkiem określonych pszczół i trzmieli oraz mięczaków i skorupiaków,
• określone ozdobne zwierzęta wodne,
• płazy,
• gady.

Ponieważ nie ma zagrożenia, że wymienione gatunki (poza psami, kotami i fretkami) przeniosą wirus wścieklizny lub niebezpieczne dla ludzi choroby zakaźne, nie ma obowiązku posiadania pozwolenia na wwóz do Polski wyżej wymienonych ptaków, gryzoni, bezkręgowców, określonych zwierząt wodnych, ani płazów i gadów.

Zwierzęta domowe mogą towarzyszyć właścicielowi (czyli osobie fizycznej, która jest wskazana jako właściciel w dokumencie identyfikacyjnym zwierzęcia) lub upoważnionej do tego osobie (przez właściciela) podczas przemieszczania, które nie ma na celu sprzedaży ani przeniesienia własności zwierzęcia.