Przewiane ucho – objawy, przyczyny i sposoby leczenia. Czy domowe sposoby pomagają zwalczyć objawy przewianego ucha?

Przewiane ucho to stan, który często pojawia się u dzieci poniżej 6. roku życia. Wynika to z faktu, że w tym okresie życia malca, układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni ukształtowany. W rezultacie zwykłe przewianie może stać się przyczyną rozwoju infekcji. Anatomiczna budowa ucha dziecka (trąbka Eustachiusza, łącząca ucho z nosogardłem, jest krótka i szeroka) sprzyja rozwojowi zakażenia w obszarze ucha.

W przypadku dzieci stan zapalny ucha nie zawsze jest wynikiem przewiania. Do rozwoju schorzenia może przyczynić się też przerost migdałków podniebiennych (ujście trąbki słuchowej zostaje zablokowane), anatomiczne wady budowy podniebienia oraz przewlekły stan zapalny zatok.

U dorosłych przewianie ucha występuje dużo rzadziej niż u dzieci. W tym przypadku główną przyczyną dolegliwości jest niedostosowanie ubioru do panujących warunków pogodowych - gdy rozgrzany organizm zostaje wystawiony na działanie niskiej temperatury (np. tuż po wyjściu z ciepłego pomieszczenia). Stan chorobowy może rozwinąć się zwłaszcza gdy taka osoba nie zakłada czapki bądź nie stosuje innej ochrony głowy lub gdy ma wilgotne włosy. Infekcje uszu u dorosłych mogą być też wywołane niewłaściwie leczonym stanem zapalnym zatok lub górnych dróg oddechowych.

Przewiane ucho stwarza symptomy, które pojawiają się dość gwałtownie, zwykle w godzinach wieczornych lub nocnych, jeszcze tej samej doby, w której doszło do przewiania. Najbardziej charakterystyczne symptomy to:

• Ból ucha (o charakterze ostrym i kłującym, pojawiający się wewnątrz ucha, dolegliwości mogą nasilać się podczas jedzenia lub picia).
• Ból głowy (wraz z którym występuje uporczywy ból w okolicy uszu).
• Wrażenie zatkanych uszu i towarzyszące temu pogorszenie słuchu.
• Zaburzenia równowagi.
• Problemy z koncentracją.
• Szum bądź piskliwy dźwięk w uchu.

Oprócz tego, w przebiegu choroby mogą pojawić się symptomy charakterystyczne dla przeziębienia: katar, kaszel, stan podgorączkowy lub gorączka, ból gardła i zatok, dreszcze i uczucie osłabienia. U niektórych chorych mogą pojawić się wymioty lub biegunka.

W przypadku dzieci charakterystyczne są problemy ze snem - bolące ucho utrudnia malcowi zasypianie. Przewiane ucho u dziecka może powodować też płaczliwość i przekrzywianie głowy w stronę, po której znajduje się bolące ucho. Często zdarza się, że dziecko próbuje włożyć rączkę do ucha lub często chwyta się za nie.

Przewiane ucho objawia się silnymi dolegliwościami bólowymi, więc większość osób raczej nie odwleka wizyty u lekarza. Jeżeli jednak pierwsze symptomy zostaną zaobserwowane, gdy jeszcze nie są nadmiernie dokuczliwe, można spróbować leczenia domowymi metodami.

W przypadku infekcji wirusowej należy zadbać o rozgrzanie ciała. Dobrą metodą może okazać się gorąca kąpiel z dodatkiem olejku eukaliptusowego, sosnowego, z mięty pieprzowej lub z drzewa herbacianego (wykazują działanie antyseptyczne). Po kąpieli warto wypić ciepłą herbatę z dodatkiem cytryny, miodu i soku malinowego, która nie tylko dodatkowo rozgrzeje organizm, ale i pomoże wzmocnić odporność. Silnie rozgrzewające działanie wykazuje też napar z kwiatu lipy. Pomocne mogą okazać się też napary o działaniu przeciwzapalnym – z czarnego bzu, dzikiej róży lub z rumianku.

W domowym leczeniu przewianego ucha bardzo dobrą skuteczność wykazuje też olejek kamforowy (silnie rozgrzewa) - kilka kropel substancji należy wmasować w skórę wokół ucha, a następnie – założyć czapkę, przepaskę lub chustkę.

Uwaga! Olejku (ani żadnej innej substancji) nie należy aplikować wprost do ucha, może to bowiem doprowadzić do uszkodzenia błony bębenkowej. Do ucha nie należy też wkładać waty i żadnych innych przedmiotów. Konsekwencją może być wywołanie mechanicznych uszkodzeń i/lub pogłębienie stanu zapalnego. W przypadku dzieci nie należy stosować leczenia na własną rękę. U najmłodszych, infekcja może szybko objąć ucho środkowe, więc niezwłoczna wizyta u lekarza jest koniecznością.

Przewiane ucho jest wyjątkowo uciążliwą dolegliwością, która nie zawsze ustępuje pod wpływem leczenia domowego. Jeżeli symptomy utrzymują się przez 2-3 dni, nie należy odwlekać wizyty u lekarza.

Jeżeli rozpoznanie wskaże na infekcję ucha, chory będzie musiał stosować krople działające przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. Jeżeli infekcja doprowadziła do wystąpienia zapalenia błony bębenkowej lub ucha środkowego, konieczne będzie wdrożenie antybiotykoterapii. Wspomagająco, stosowane są doustne leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne.

W przypadku dzieci, jeżeli stan zapalny charakteryzuje się ostrym przebiegiem, konieczne jest niezwłoczne rozpoczęcie antybiotykoterapii. Jeżeli jednak lekarz nie stwierdzi ryzyka wystąpienia powikłań, malcowi podawane są jedynie środki przeciwbólowe. W kolejnych dniach konieczna będzie kontrola stanu zdrowia dziecka.

Grypa. Czym może grozić jej niedoleczenie?